Ο χαιρετισμός της Επάρχου κ. Νικολαϊδου στην έναρξη του συνεδρίου του Ινστιτούτου Λαϊκού Πολιτισμού

Ο χαιρετισμός της Επάρχου κ. Νικολαϊδου στην έναρξη του συνεδρίου του Ινστιτούτου Λαϊκού Πολιτισμού

Την Παρασκευή 29/07/2022, η ‘Επαρχος Καρπάθου – Η.Ν. Κάσου κα Καλλιόπη Νικολαΐδου, παραβρέθηκε στην έναρξη του συνεδρίου του Ινστιτούτου Λαϊκού Πολιτισμού, και απεύθυνε τον παρακάτω χαιρετισμό:

«Εκλεκτοί προσκεκλημένοι, κυρίες και κύριοι,

Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Πρόεδρο και τα μέλη του Ινστιτούτου Λαϊκού Πολιτισμού Καρπάθου για την πρόσκληση στο τριήμερο συνέδριο με αφορμή τα 100 χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή.

Στις πόλεις και τα χωριά της Μικράς Ασίας, οι Έλληνες δημιουργούσαν και ο Ελληνισμός ανθούσε.

Στο γραφικό Αϊβαλί, αγαπημένο χωρίο του Κόντογλου και του Βενέζη.

Στην Πέργαμο, μία από τις παλαιότερες πόλεις της Ιωνίας και μία από τις ιστορικές αρχαιοελληνικές πόλεις.

Στην επί 2.678 χρόνια Ελληνική, και πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας των Κομνηνών, Τραπεζούντα.

Στην Ίμερα, από όπου οι μύριοι του Ξενοφώντα φώναξαν «θάλαττα-θάλαττα».

Στην Αμάσεια που διατήρησε αναλλοίωτο το όνομά της μέχρι το ’22.

Στη νύμφη του πόντου. Την Κερασούντα.

Στην Κολχίδα, που ο μύθος την ορίζει ως προορισμό της αργοναυτικής εκστρατείας.

Και σε αμέτρητα άλλα ελληνικά χωριά με εθνικές και ιστορικές παραδόσεις και ελληνορθόδοξη πίστη.

Στις αρχές του 20ου αιώνα δεν υπήρχε ελληνικό χωριό, χωρίς δικό του σχολείο και δική του εκκλησία.

Κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι,

σήμερα όλοι μας βιώνουμε προβλήματα

πολλοί είμαστε θυμωμένοι και απαισιόδοξοι,

και ελάχιστο είναι αυτοί που βλέπουν φως στην άκρη του τούνελ.

Το φως όμως υπήρχε…..αν το αναζητήσουμε στο παρελθόν.

Εκεί μπορούμε να αντλήσουμε δύναμη για να αντιμετωπίσουμε το σήμερα και το αύριο.

Μπορούμε να ξυπνήσουμε, αν ανατρέξουμε στην ιστορίας μας και δούμε ότι, οι Έλληνες της Μικράς Ασίας μεγαλουργούσαν παρόλο που έζησαν, στη μακρόχρονη ιστορίας τους, τη βαρβατότητα του δυνάστη.

Μεταλλεία αργύρου, χαλκού, μόλυβ(δ)ου.

Βιοτεχνίες χρυσοχοΐας, σιδηρουργίας και χαλκουργίας.

Βιομηχανία ναυπηγικής.

Εμπόριο στα κυριότερα λιμάνια την Οδησσό, τη Σεβαστούπολη και τη Τραπεζούντα.

Τεράστια οικονομική δύναμη και ισχύς που προχωρούσε μαζί, δίπλα-δίπλα με την πνευματική και καλλιτεχνική άνθηση.

Τα φροντιστήρια της Τραπεζούντας και της Αργυροπόλεως.

Το λύκειο της Γουμέρας, το γυμνάσιο της Αμισού

Και πάνω από 1.000 άλλα σχολεία συνέβαλαν στην πνευματική και ηθική αφύπνιση και ανύψωση των Ελλήνων και στη διατήρηση και ανάπτυξη της εθνικής τους συνείδησης.

Σήμερα 100 χρόνια μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, έχουμε υποχρέωση να κρατούμε άσβηστη την ιστορική αυτή μνήμη.

Δεν ήταν λοιπόν συνωστισμός στη Σμύρνη, ήταν Σφαγή των Ελλήνων και η ιστορία δεν πρέπει να αποσιωπάται από κανέναν ούτε να διαστρεβλώνεται…

Άλλωστε, σύμφωνα με τον Θουκυδίδη, όποιος λαός ξεχνά την ιστορία του, απαρνιέται το παρελθόν του, τη γλώσσα του, τη θρησκεία του, γρήγορα θα εξαφανιστεί από το προσκήνιο της Ιστορίας.

Εμείς οι Έλληνες, επειδή αυτά τα αφήνουμε παρακαταθήκη η μία γενιά στην άλλη, συνεχίζουμε να υπάρχουμε στα ίδια μέρη πάνω από 4.000 χρόνια και συνεχίζουμε να έχουμε συνείδηση του παρελθόντος μας.

Σε αυτά οφείλουμε την ύπαρξή μας και δεν έχουμε εξαφανιστεί στο χωνευτήριο της οποιασδήποτε παγκοσμιοποίησης του τότε και του τώρα.

Τα παιδιά μας πρέπει να μαθαίνουν την πραγματική ιστορία της Ελλάδας. Να γνωρίζουν τι σημαίνει Πόντος, τι σημαίνει Μικρά Ασία. Να γνωρίζουν ότι, η Σμύρνη αποτελούσε για όλον τον μικρασιατικό ελληνισμό, οικονομικό, πολιτιστικό και εθνικό κέντρο.

Και ότι, ήταν ένα από τα σπουδαιότερα εμπορικά και πολιτιστικά κέντρα της Μεσογείου.

Ότι, στη Σμύρνη υπήρχαν πάνω από 90 σχολεία και 14.000 μαθητές. Βιβλιοθήκες, φιλεκπαιδευτικοί σύλλογοι, αθλητικά σωματεία, τυπογραφεία, εφημερίδες, περιοδικά.

Θέατρα, κινηματογράφοι, όπερα…

Και να μην ξεχνάμε ότι, οι τούρκοι την αποκαλούσαν «Γκιαούρ Ιζμίρ» δηλαδή άπιστη Σμύρνη, δίνοντας έτσι, έστω και άθελα τους, τη δική τους ομολογία για την ελληνικότητά της.

Όλοι οι Έλληνες μέσα από το παρελθόν, μπορούμε να κατανοούμε το παρόν και να προετοιμαζόμαστε καλύτερα για το μέλλον.

Αυτό που λέγεται ότι, η ιστορία πρέπει να είναι ο οδηγός των λαών για το μέλλον τους, είναι σωστό.

Είναι η αλήθεια.

Με σφαγές, βασανιστήρια, με την πείνα, τα στρατόπεδα θανάτου, και τον ξεριζωμό κατάφεραν τελικά να εκδιώξουν τον ελληνικό χριστιανικό πληθυσμό από τη Μικρά Ασία…

αλλά δεν κατάφεραν να κλέψουν την υπερηφάνεια και την ψυχή αυτού του λαού. Αυτού του λαού που στάθηκε όρθιος στις νέες πατρίδες και δεν τον λύγισαν οι τεράστιες δυσκολίες που είχε να αντιμετωπίσει.

Δεν κατάφεραν να του κλέψουν την υπερηφάνεια,

ούτε και την μνήμη, γιατί οι πατρίδες που χάθηκαν παρέμειναν, και θα παραμείνουν πάντα, αλησμόνητες πατρίδες.

Καταληκτικά, θα ήθελα να συγχαρώ θερμά τους διοργανωτές του Συνεδρίου για την πολύτιμη συμβολή τους στη διατήρηση της ιστορικής μας μνήμης.

Τα θερμά μου συγχαρητήρια εκφράζω και στους εκλεκτούς εισηγητές για τις ενδιαφέρουσες παρουσιάσεις τους.

Με τη βεβαιότητα ότι οι παρευρισκόμενοι θα έχουν μια παραγωγική ημέρα, εύχομαι κάθε επιτυχία στις εργασίες που θα ακολουθήσουν.

Σας ευχαριστώ».

1.8.2022

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ