Ένα μουσείο φωτογραφίας λείπει από την Κάρπαθο. Το έχουμε γράψει και θα το ξαναγράψουμε, δε μπορεί ένα τόσο φωτογραφημένο νησί να μην έχει έναν χώρο αφιερωμένο στους ντόπιους φωτογράφους αλλά και στις εικόνες που έκαναν διάσημο το νησί. Μάλιστα έχει ενδιαφέρον να μελετήσουμε του Καρπάθιους φωτογράφους που κατάφεραν με ελάχιστα τεχνικά εφόδια, την καλλιτεχνία και το πάθος τους να μας αφήσουν σπουδαιότατη διαχρονική κληρονομιά, που ωστόσο μέχρι και σήμερα δεν έχει τη θέση που της αξίζει.
Φωτογράφοι όπως ο Θανάσης Τσιβγάς (ΝΙΒΡΟ όπως υπέγραφε τα έργα του), οι αδελφοί Παπανικήτα στη Ρόδο, ο Κωστής Κωστής από Βολάδα – Αμερική, τα αδέλφια Μάνος και ο Γιώργος Αναστασιάδης, ο Έντις Αλεξιάδης, ο Μάκης Μαυρολέων, ο Νικήτας Αλεξιάδης, ο Ηλίας Χριστοδούλου, ο Γιώργος Φιλιππίδης, ο Ηλίας Λογοθέτης, η Σταματίνα Παπαγιάννη κ.α. είναι κρίμα να τους εξαφανίζουμε.
Αξίζει τον κόπο να σταθούμε στην ιδιαίτερη περίπτωση του φωτογράφου Γιάννη Καστελλοριζιού, ο οποίος χάρισε στον Δήμο Καρπάθου όλα τα έργα του! Το 2007, στο πλαίσιο του 9ου Πολιτιστικού Συναπαντήματος του ΚΟΠΑΠ, έγινε και έκθεση φωτογραφίας με έργα του από το 1962. Ωστόσο σήμερα ο τεράστιος όγκος του αρχείου του είναι εξαφανισμένος! Λίγες Α/Μ φωτογραφίες του Γιάννη Καστελλοριζιού έχουν απομείνει να κοσμούν τους τοίχους του δημαρχείου ενώ ο μεγάλος όγκος εικόνων έχει χαθεί χωρίς κανείς να γνωρίζει που βρίσκεται. Άραγε ενδιαφέρθηκε κανείς μέσα στο δήμο να ψάξει το θέμα και να αναζητήσει ευθύνες;
Τους τελευταίους μήνες αρκετά προπολεμικά φωτογραφικά αρχεία από Ιταλούς και Γερμανούς φωτογράφους έχουν βρεθεί σε ιδιωτικές συλλογές, αν λοιπόν υπήρχε ενδιαφέρον διατήρησης της συλλογικής μνήμης ένα μουσείο φωτογραφίας θα έπρεπε να αποτελεί προτεραιότητα για τον δήμο και το Επαρχείο.
Είναι κρίμα η Κάρπαθος, που ήταν και εξακολουθεί να είναι, ένας παράδεισος για φωτογραφική αποτύπωση να μην έχει έναν χώρο δισδιάστατης ιστορικής μνήμης.
Ποιος είναι ο Γιάννης Καστελλοριζιός
Ο Γιάννης Καστελλοριζιός γεννήθηκε στις 16 Αυγούστου 1927 στην Όλυμπο Καρπάθου. Μέχρι τα 16 χρόνια του μεγάλωσε στο χωριό με τους γονείς, Νικόλαο και Μαγκαφούλα, τις αδελφές Μαρία και Καλλιόπη και τον αδελφό Νικία. Το 1945 η οικογένεια μετακομίζει στη Ρόδο, εκεί κάνει τα πρώτα βήματα στη φωτογραφική τέχνη. Μαθητεύει την τέχνη της φωτογραφίας με τους αδελφούς Φωκά και Φίλιππο Παπανικήτα.
Στην Κάρπαθο επιστρέφει το 1957, ανοίγει το φωτογραφείο του στα Πηγάδια και μετρά περίπου 200 γάμους, άλλους τόσους αρραβώνες και πάρα πολλές βαφτίσεις. Όλα τα μεγάλα γεγονότα της Καρπάθου εκείνης της περιόδου πέρασαν στα φιλμ του και έγιναν ιστορικά ντοκουμέντα.
Όπως καταγράφει ο ΚΟΠΑΠ στο σχετικό αφιέρωμα του, ο Καστελλοριζιός είναι ο πρώτος Καρπάθιος φωτογράφος που τύπωνε μεγενθύνσεις τις φωτογραφίες του.
Παντρεύτηκε την Ρηγοπούλα Λάμπρου το 1959 και μαζί απέκτησαν 3 παιδιά. Την Αγγελική, τον Νίκο και τον Μιχάλη.
Δεν ήταν μόνο το καλλιτεχνικό ταλέντο και η εξαιρετική φωτογραφική ματιά του, ο Καστελλοριζιός χρημάτισε και δημοτικός σύμβουλος επί δημαρχίας Χριστόφορου Σακελλαρίδη ως πρόεδρος παραλαβής έργων. Επίσης για πολλά χρόνια ήταν εκκλησιαστικός επίτροπος και Πρόεδρος Γονέων και Κηδεμόνων Δημοτικού Σχολείου Καρπάθου.
Εκτός από το φωτογραφείο του μαζί με τη σύζυγό του είχαν το «Αύρα» ένα από τα πρώτα μικρά ξενοδοχεία της Καρπάθου.
Μανώλης Δημελλάς
2.4.2023
Καρπαθιακά Νέα