του Μανώλη Δημελλά
«Η Κάρπαθος για μένα, χωρίς υπερβολή, είναι η δεύτερη πατρίδα» αυτές τις λέξεις χρησιμοποίησε για να δείξει την αδυναμία και την αγάπη που έχει για την Κάρπαθο ο ομότιμος καθηγητής γλωσσολογίας και Πρόεδρος του Ριζαρείου Ιδρύματος Χριστόφορος Χαραλαμπάκης.
Όπως ανέφερε στα Καρπαθιακά Νέα, πριν από πολλά χρόνια ταξίδεψε με ένα μικρό πλοίο από την Κρήτη, μέσω της Κάσου, για την Κάρπαθο είδε τα κοινά βιώματα και τις εμπειρίες που συναντούσε στον τόπο του, την Κρήτη. Η Κάρπαθος μάγεψε τον κ. Χαραλαμπάκη διότι διατηρεί ατόφια την λαϊκή παράδοση περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο μέρος της Ελλάδας! Για αυτόν το λόγο, όπως μας εξήγησε, προσελκύει και το παγκόσμιο επιστημονικό ενδιαφέρον. Μάλιστα ο διακεκριμένος γλωσσολόγος με το τεράστιο έργο φανερά συγκινημένος μας είπε ότι το δημοτικό τραγούδι της Καρπάθου είναι συγκλονιστικό. Σε αυτό το σημείο ανέφερε το μοναδικό, όπως είπε, έργο του Καρπάθιου ομότιμου καθηγητή Λαογραφίας Μηνά Αλ. Αλεξιάδη, ο οποίος πέρα από συνάδελφος είναι και καλός προσωπικός του φίλος.
«Ο κ. Αλεξιάδης έχει καταφέρει να κάνει δική του σχολή. Με έναν σπάνιο χαρακτήρα, διατηρώντας την Χριστιανική ταπεινοσύνη, έχει μελετήσει την λαϊκή γλώσσα και θρησκεία με ένα τέτοιο τρόπο που αναδεικνύει την διαχρονία της πίστης. Άλλωστε το βιβλίο, που είναι αφιερωμένο σε κείνον και μέσα γράφουν σπουδαίοι επιστήμονες, από όλο τον κόσμο, έχει τίτλο «Μηνάς Αλ. Αλεξιάδης Πλάτανος Ευσκιόφυλλος», γιατί κι ο Μηνάς, όπως ο Πλάτανος, διατηρεί τη δροσιά του πνεύματος και την πρωτοτυπία της σκέψης. Κι αν κάτι τον χαρακτηρίζει και τον κάνει μοναδικό είναι ότι δεν έχει καθόλου έπαρση κι όταν επαινείς μια μελέτη του κοκκινίζει και πολλές φορές λέει σε παρακαλώ άλλαξε συζήτηση».
Στη μνήμη του κ. Χαραλαμπάκη αναδύθηκε ένα από τα ταξίδια που είχε κάνει στην Κάρπαθο!
«Πριν από πολλά χρόνια ο Μηνάς είχε οργανώσει ένα μεγάλο συνέδριο, είχαμε πάει στην Όλυμπο, καθόμασταν σε μια μικρή ταβερνίτσα, ο αέρας ήταν δυνατός και εμείς φοβισμένοι ρίχναμε το βλέμμα μας μακριά, πότε στο γκρεμό και πότε στη θάλασσα. Τότε ο παπα Γιάννης, καλή του ώρα, άρχισε το δημοτικό τραγούδι της Καρπάθου! Τη στεντόρια φωνή του την έπαιρνε ο άνεμος, την πετούσε απέναντι και την ξαναγύριζε σε εμάς. Δίπλα του καθόταν ο διάσημος Γάλλος ανθρωπολόγος Μισέλ Μπερνάρ, ο οποίος κοιτούσε συγκλονισμένος και για μια στιγμή, μέσα στο αθάνατο καρπαθιακό τραγούδι, δεν άντεξε την έντονη συγκίνηση, εγώ έτρεμα και εκείνος ξέσπασε σε κλάματα, σε λυγμούς. Μια σκηνή αρχαίας τραγωδίας που δεν καταγράφηκε. Αυτή η σκηνή θα μπορούσε να πάρει βραβείο γιατί αυτή είναι η ομορφιά του Έλληνα, του υπέροχου Καρπάθιου άνδρα και της γυναίκας».
Ο κ. Χαραλαμπάκης στάθηκε κι αφουγκράστηκε τη στιγμή, σα να ταξίδευε πάνω στα φτερά του μπονέντη, σα να περνούσε τα βουνά του νησιού! Κι έπειτα συνέχισε το συλλογισμό του:
«Όπου κι αν βρεθεί ο άνθρωπος που έχει περάσει από την Κάρπαθο δεν την ξεχνά, γιατί η Κάρπαθος είναι ένα όνειρο, ένα σύμβολο! Η ευχή που δίνω είναι να μην χαθεί αυτός ο πολιτισμός, να μη χαθεί αυτή η τοπική γλώσσα. Γιατί τότε καταστρέφεται ένα μεγάλο μέρος του ανθρώπινου πολιτισμού. Η Κάρπαθος είναι σύμβολο για μένα, παιδείας, ήθους, φιλοξενίας. Η αγνότητα στην πρωταρχική μορφή της, στην παραδείσια μορφή της. Το σκληρό τοπίο αυτό με συγκινεί, αυτούς του ανθρώπους όχι μόνο δεν τους αλλοτρίωσε, αλλά και στην ξένη γη, όπου βρέθηκαν, κράτησαν τα ήθη και τα έθιμα τους. Οι ωραιότερες εκδηλώσεις που έζησα ήταν στο μακρινό Σύδνευ, στην Αυστραλία, όταν βρέθηκα σε καρπαθιακή κοινότητα και που να το φανταστεί κανείς, ακόμη και στο Μπρισμπαίην, υπέροχοι Καρπάθιοι, στο Πέρθ, στη Μελβούρνη. Όπου κι αν βρεθεί ο άνθρωπος της Καρπάθου δεν την ξεχνά, γιατί είναι ένα όνειρο, ένα σύμβολο».
Τέλος ευχαρίστησε τον φίλο και συνάδελφο του, Μηνά Αλ. Αλεξιάδη και σε αυτό το σημείο ο κ. Χαραλαμπάκης μας είπε κάτι που γράφεται για πρώτη φορά όμως από εδώ και πέρα θα χαρακτηρίζει την ταυτότητα του σπουδαίου Καρπάθιου Λαογράφου: «Ο Αλεξιάδης κατάφερε να βγάλει μαθητές λαογράφους που όλοι σήμερα είναι καθηγητές σε διάφορα πανεπιστήμια, μεγάλα ονόματα. Δημιούργησε μια σχολή Λαογραφίας, τη σχολή Μηνά Αλ. Αλεξιάδη».
