ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτη πρ. Πειραιῶς κυροῦ Καλλινίκου, στόν ὁποῖο πάμπολλα ὀφείλουμε, στήν ἐπέτειο τῶν τριῶν (3) χρόνων ἀπό τήν ἐκδημία του.
Φοιτητική Ἐκκλησιαστική Δράση Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς
Τά πειραϊκά νειᾶτα ἀπαντοῦν ΝΑΙ στή φωνή τῆς Ἐκκλησίας!
Ἦταν 5 Φεβρουαρίου τοῦ 1978! Ἄς ἦταν χειμώνας! Ἡ καρδιά μας ἔνιωθε ἤδη μιά ζεστασιά! Καί δέν ἦταν μόνο ἡ ἀρχή κάτι καινούριου! Ἦταν ἡ ἀρχή μιᾶς πορείας… πρωτοποριακῆς!
Ἀπό τήν πρώτη κιόλας ἡμέρα τῆς ἐνθρονίσεως τοῦ νέου Μητροπολίτου Πειραιῶς κ.Καλλινίκου φάνηκε τό ἐδιαφέρον του καί ἡ ἀγάπη του γιά τούς νέους τῆς Μητροπολιτικῆς του περιφερείας.
Θυμᾶμαι πώς πολύ σύντομα λάβαμε πρόσκληση νά πᾶμε στά γραφεῖα τῆς Μητροπόλεως. Ὁ Ἐπαμεινώνδας Κρητικός, τώρα Ἀρχιμανδρίτης Μεθόδιος, ὁ Δημήτρης Παπαδόπουλος, τώρα Ἀρχιμανδρίτης Συμεών Σιναΐτης καί ὁ γράφων Νίκος Μαυρολέων, τώρα Ἀρχιμανδρίτης Καλλίνικος. Ζήτησε νά μᾶς γνωρίσει ἀπό κοντά ὁ νέος μας Ποιμενάρχης κ.Καλλίνικος, μιᾶς κι ἤμαστε οἱ μόνοι νέοι λαϊκοί Κατηχητές τῆς Μητροπόλεώς του. Ἡ πρώτη μας ἐπικοινωνία μαζί του ἔγινε ἀφορμή νά μᾶς γνωρίσει τόν νεαρό Διάκονό του π.Ἰγνάτιο Γεωργακόπουλο, σήμερα Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Δημητριάδος καί Ἁλμυροῦ καί νά μᾶς συνδέσει μαζί του! Γύρω στά 25 χρόνια κι ἐμεῖς κι ἐκεῖνος, ταιριάξαμε ἀπόλυτα!
Μᾶς προσκάλεσε νά ‘ρθοῦμε κοντά του! Καί νά φέρουμε κι ἄλλους! Ἤμαστε ἀπελπιστικά λίγοι, στήν ἀρχή! Ἀλλά σιγά –σιγά, μέ βήματα προσεκτικά, μέ ἔργα καί δράσεις εὐλογημένες ἀπό τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, «τά πειραϊκά νειᾶτα ἀπάντησαν ΝΑΙ στή φωνή τῆς Ἐκκλησίας»!
Καί ξεφύτρωνε ἕνα ἕνα τό…. θαῦμα! Τό χέρι τοῦ Θεοῦ ἔκανε τούς σπόρους νά καρποφοροῦν! Κι οἱ δέκα νά γίνονται ἑκατό καί χίλιοι !
Στή «Φοιτητική Ἐκκλησιαστική Δράση» ἀρχικά. Σέ ἐκεῖνο τό μικρό, ἀξέχαστο ὑπόγειο τῆς Ἁγίας Τριάδος, πού ἀκούγαμε τά ὁράματα τοῦ νέου μας Ποιμενάρχη, πού ξεδιπλώναμε τά ὄνειρά μας, πού καταστρώναμε σχέδια. Μετά στόν πρῶτο ὄροφο τῆς Νοταρᾶ 49… Καί στό νέο Πνευματικό Κέντρο τῆς Ἁγίας Τριάδος μετά…Τί νά πρωτοθυμηθῶ… Στή συνέχεια ἡ Φ.Ε.Δ. μετονομάστηκε σέ«Νεανική Πρωτοβουλία» καί ἐξελίχθηκε στόν πολύ δραστήριο καί ἀξιόλογο «Σύνδεσμο Νέων Ἐπιστημόνων», πού μέχρι σήμερα συνεχίζει τό λαμπρό του ἔργο!
Πόσα μᾶς ἔμαθες, πολυσέβαστε, πολυαγαπημένε, τώρα μακαριστέ μας Γέροντα Καλλίνικε! Πόσα σοῦ χρωστᾶμε! Πόσα σοῦ ὀφείλουμε! Γιατί…
Οἱ νέοι ἀμφισβητοῦν! Ἀμφιβάλλουν! Θέλουν νά ψάξουν τά πάντα!
Κι ἐσύ μᾶς ὀργάνωσες τούς φοιτητικούς διαλόγους. Μᾶς μιλοῦσες πολλές φορές ὁ ἴδιος! Ἀλλά καλοῦσες κι ἄλλους: ἐμπνευσμένους ἱερεῖς, πανεπιστημιακούς καθηγητές, εἰδικούς ἐπιστήμονες, κορυφαίους δασκάλους γιά νά μᾶς βοηθήσεις οὐσιαστικά στήν πνευματική μας κατάρτιση καί ὁλοκλήρωση. Γιά νά πάρουμε ἀπαντήσεις στούς προβληματισμούς μας, στίς ἀμφιβολίες μας, νά δοῦμε ἀλλιώτικα ἀκόμη καί τίς ἀρνήσεις μας!
Οἱ νέοι ζητοῦν ὑψηλά ἰδανικά, ἀξίες ἀκατάλυτες!
Μᾶς ἔδειξες τό ὑψηλότερο ἰδανικό, τή βασιλεία τῶν Οὐρανῶν! Μᾶς ἐνέπνευσες τίς ὑψηλότερες ἀξίες, τήν ἀγάπη πρός τόν Σωτήρα Χριστό καί τήν εἰκόνα Του, τόν ἄνθρωπο! Μᾶς ὁδήγησες στή λογική λατρεία! Μᾶς ἔδωσες ἄπειρες λατρευτικές εὐκαιρίες! Γέμισες τίς νύχτες μας μέ ἀλάλητους στεναγμούς!
Οἱ νέοι εἶναι πλασμένοι γιά τόν ἡρωισμό! Ἔχουν δυναμισμό! Ἐπαναστατικότητα!
Κι ἐσύ μᾶς ἔμαθες νά ἀγωνιζόμαστε γιά τήν πίστη μας! Νά σεβόμαστε τόν ἄλλο καί τό διαφορετικό! Νά συμμετέχουμε στά συλλαλητήρια γιά τά δίκαια τῆς Ἐκκλησίας, στίς μαζικές συγκεντρώσεις! Νά δίνουμε τή μαρτυρία τοῦ Χριστοῦ μέ τή ζωή καί τά ἔργα μας! Μαρτυρία Χριστοῦ παντοῦ! Πῶς νά ξεχάσουμε ἐκεῖνα τά ξενύχτια γιά τίς ἀφισσοκολήσεις… γιά τά Κατηχητικά… τό Βεάκειο.. τά ἀντιαιρετικά…
Οἱ νέοι ἔχουν ἐνθουσιασμό! Ἰσχυρή θέληση καί δημιουργικό πάθος!
Οἱ εὐκαιρίες ἦταν πολλές! Στά νεανικά μας κέντρα! Καί στίς γιορτές γιά τίς ἐθνικές μας ἐπετείους. Καί στά χορευτικά συγκροτήματα, καί στίς ποιμαντικές ἐξορμήσεις στά Νοσοκομεῖα τῆς πόλης μας, καί σέ ἐκπομπές στόν ραδιοφωνικό σταθμό πού σύ πρῶτος ὁραματίστηκες καί δημιούργησες,καί στίς ἐθελοντικές αἱμοδοσίες καί σέ μύρια ἄλλα! Ἀλλά καί δυό φορές τό χρόνο μᾶς καλοῦσες σέ Συνέδρια ἀπολογισμοῦ καί προγραμματισμοῦ! Νά δοῦμε τίς ἀτέλειές μας, τά λάθη μας! Νά μάθουμε νά ὀργανώνουμε, μέ μέθοδο, μέ προσοχή, με σύστημα, γιά νά εἶναι καλή καί πλούσια καρποφόρα ἡ σπορά τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ! Καί νά διοχετεύουμε ἐκεῖ ὅλο τόν δυναμισμό μας !
Οἱ νέοι ἔχουν ταλέντα, εἶναι προικισμένοι μέ ποικίλα χαρίσματα!
Κι ἐσύ μᾶς χάρισες τήν Χορωδία καί τήν Ὀρχήστρα! Πού γέμισε μέ μελωδικές νότες τήν ζωή μας! Τήν Θεατρική Σκηνή! Τίς Σχολές ἁγιογραφίας καί βυζαντινῆς μουσικῆς! Τίς γιορτές νεολαίας! Τίς ἀνεπανάληπτες προετοιμασίες, τίς νύχτες καί τίς μέρες στό Βεάκειο! Παντοῦ συμμετείχαμε! Μετά, μᾶς ἔδειξες τίς κατασκηνώσεις! Μᾶς κάλεσες στίς ἐγκαταστάσεις τῆς Χρυσοπηγῆς, στό Καπανδρίτι, πρῶτα, νά βάλουμε τά θεμέλια, νά προσφέρουμε ἐθελοντικά στά παιδιά, νά ζήσουμε μοναδικές, ξεχωριστές, ἀπείρακτες ἀπό τόν χρόνο ἐμπειρίες καί βιώματα! Κι ἀργότερα, πού αὐξήθηκαν ὑπερβολικά τά παιδιά, ἕνα παρόμοιο ἔργο ἀναπτύχθηκε καί στήν Οὐρανούπολη, στήν Παιανία, γιά τά κορίτσια μας.
Ἀλλά.καί στά περιοδικά τῆς Μητροπόλεως τά «ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΑ ΝΕΙΑΤΑ» ἀρχικά καί τά «ΠΕΙΡΑΪΚΑ ΝΕΙΑΤΑ» μετά, μᾶς ἔδωσες τήν εὐκαιρία νά μάθουμε νά γράφουμε, μά καί νά διαδίδουμε τό λόγο τοῦ Θεοῦ!
Οἱ νέοι ἔχουν ἀστάθεια, εἶναι ἄπειροι!
Κι ἐσύ μᾶς κράτησες κοντά σου μέ ὑπομονή! Καθοδηγώντας, ἐξηγώντας, διδάσκοντας, σωφρονίζοντας, μαλώνοντάς μας ὅποτε χρειαζόταν! Αὐστηρός, ὅπου ἀπαιτεῖτο, προσηνής ὅποτε χρειαζόταν… Ἔφερες κοντά μας κι ἄλλους ἱερεῖς, σεβάσμιους πατέρες, πού μᾶς στήριξαν ἀποτελεσματικά στά δύσκολα χρόνια τῆς νιότης!
Οἱ νέοι θέλουν ν’ἀνοίξουν τά φτερά τους! Νά γνωρίσουν ἄλλους κόσμους! Ἄλλους ἀνθρώπους! Νά γευθοῦν νέες ἐμπειρίες!
Κι ἐσύ μᾶς πήγαινες ἐκδρομές! Σέ μέρη πρωτοιδωμένα! Σέ προσκυνήματα! Σέ ἀνθρώπους ζήλῳ πεπυρωμένους! Μᾶς ἐνέταξες στόν παγκόσμιο «ΣΥΝΔΕΣΜΟ» Ὀρθοδόξων Νέων κι ἄλλες νεανικές προσπάθειες κι εἴχαμε τή χαρά, σχεδόν κάθε χρόνο, σέ διάφορες πόλεις τοῦ κόσμου νά συναντιόμαστε μέ ἄλλους ὀρθοδόξους νέους, νά συμμετέχουμε σέ πολύγλωσσες εὐχαριστιακές συνάξεις, νά καταρτιζόμαστε κατά Θεόν, νά ἀνοίγουν οἱ πνευματικοί μας ὁρίζοντες!
Οἱ νέοι θέλουν συντροφικότητα! Νά ἔχουν γερές παρέες!
Μ’ ὅλα αὐτά, γίναμε πολλοί! Γνωριστήκαμε βαθιά μεταξύ μας! Δημιουργήθηκαν ὄμορφα ἀνδρόγυνα καί εὐλογημένες χριστιανικές οἰκογένειες! Καμαρώνουμε σήμερα ἐν Κυρίῳ τούς χαριτωμένους καρπούς τους! Κάποιοι φόρεσαν τό τιμημένο ράσο! Ἀφιερώθηκαν ὁλοκληρωτικά στόν Θεό! Πῆραν τό δρόμο τοῦ μοναχισμοῦ. Κι αὐτούς τούς φρόντιζες ξεχωριστά! Στήν ὁμάδα τῶν ἱερατικῶν κλήσεων! Κι ἔτσι πῆραν ἀπό τά τίμια χέρια σου τήν ἱερωσύνη! Καί τήν ἀρχιερωσύνη μερικοί! Κι ἤσουν σέ ὅλες τίς περιπτώσεις πολύ χαρούμενος!
Ὅλα τά ἤξερες! Ὅλα τά φρόντισες! Ὡς γνήσιος πατέρας στοργικός φρόντιζες γιά τά πάντα! Γιά τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς μας πρῶτα καί τήν πνευματική προκοπή μας! Ὅλες τίς ἀνάγκες μας τίς ἱκανοποίησες!
Κοντά σου μάθαμε, ζήσαμε κι ἀγαπήσαμε τήν μεγάλη μας Οἰκογένεια, τήν Ἐκκλησία! Τόν Ἐπίσκοπο, ὡς Πατέρα! Τούς ἱερεῖς μας, ὡς μεγάλους ἀδελφούς καί γνήσιους ποιμένες! Τούς ἀδελφούς μας, νέους καί νέες, μᾶς ἔμαθες νά τούς νιώθουμε ὡς γνήσιους ἀδελφούς! Νά μοιραζόμαστε μαζί τίς χαρές καί τίς λύπες! Νά στηρίζουμε ὁ ἕνας τόν ἄλλο! Κι αὐτό φαίνεται τώρα, μετά ἀπό 40 χρόνια σχεδόν, πού σκορπισμένοι ὁ ἕνας ἐδῶ κι ὁ ἄλλος ἐκεῖ, στά πέρατα τοῦ κόσμου, στή δική του ἐκκλησιαστική διακονία ὁ καθένας, νιώθουμε περισσότερο τώρα πόσο πολύ μᾶς ἕνωσες μέ τόν Χριστό ἀλλά καί μεταξύ μας! Πόσα πολλά μᾶς ἔμαθες! Πόσα πολλά σοῦ χρωστᾶμε!
Ἡ εὐγνωμοσύνη μας θά εἶναι παντοτινή! Κι ἡ μνήμη σου ἄς εἶναι αἰωνία!
(Δημοσιεύθηκε στό περιοδικό «Πειραϊκή Ἐκκλησία»)
Ἀρχιμ. Καλλίνικος Μαυρολέων
28.2.2023
