Αφιέρωμα στη μνήμη της Καλλιόπης Σισαμή (Καλλιόπη του Νικόλα) – μέσα από τα λόγια του εγγονού της Θεοχάρη Δημάρχου
Έφυγε από τη ζωή η Καλλιόπη Σισαμή, μια από τις εμβληματικές μορφές των Σποών Καρπάθου, αφήνοντας πίσω της μια σπουδαία παρακαταθήκη ήθους, δύναμης και βαθιάς οικογενειακής αγάπης. Τη ζωή και το αποτύπωμά της αποτύπωσε με βαθιά συγκίνηση και ο εγγονός της Θεοχάρης Δήμαρχος, σε δημόσια ανάρτηση, που διαβάστηκε ως κατάθεση ψυχής.
«Ήσουν ο ήρωας των παιδικών μας χρόνων. Λέγαμε μικρά ότι η γιαγιά μπορεί να δώσει μια μπουνιά στο βουνό και να το σπάσει», γράφει, περιγράφοντας τη δύναμη και τη λάμψη που έβλεπαν τα παιδιά στο πρόσωπό της. Η Καλλιόπη Σισαμή ενσάρκωνε τη γυναίκα που δεν λύγισε ποτέ μπροστά στις δυσκολίες. Δεν κουραζόταν, δεν παραπονιόταν και δε φοβόταν, ό,τι κι αν της επιφύλασσε η ζωή.
Ήταν, όπως σημειώνει ο εγγονός της, «το κουράγιο του Πάππου μας 9του Νικόλα) και η ασπίδα της οικογένειας μας», η γυναίκα που κράτησε δεμένη την οικογένεια και προστάτεψε τους ανθρώπους της με σιωπηλή δύναμη.
Το μόνο που τη στενοχωρούσε ήταν να βλέπει ανθρώπους να κάθονται ενώ δεν έχουν τελειώσει τις δουλειές τους. Ακόμα και στις τελευταίες της ημέρες, καθηλωμένη στο κρεβάτι, τους κοιτούσε με εκείνο το γνώριμο αυστηρό βλέμμα, γιατί ήθελε να τους δει όλους όρθιους στις υποχρεώσεις τους, ενεργούς στη ζωή, όπως στάθηκε και η ίδια μέχρι το τέλος.
Πάνω απ’ όλα όμως αγαπούσε τα παιδιά. Ήθελε να τα βλέπει να χορεύουν και να τραγουδούν, να συνεχίζουν την παράδοση του τόπου. Συγκλονιστική είναι η στιγμή που περιγράφει ο εγγονός της όταν, τρεις μέρες χωρίς να έχει μιλήσει τον Σεπτέμβρη, σηκώθηκε μόνο για να του πει ότι «το παιδί πρέπει να μάθει χορό και τραγούδι».
Στην τελευταία τους συνομιλία, ο Θεοχάρης της είπε να σηκωθεί γιατί έρχονται Χριστούγεννα και έχει δουλειές να κάνει και, όπως γράφει, «σαν να μου χαμογέλασες». Ένα χαμόγελο που έμελλε να γίνει το σιωπηλό αντίο μιας ζωής γεμάτης προσφορά.
«Σε αυτά που μας έδωσες και σε αυτά που μας έμαθες, θα σε θυμόμαστε και θα σε μνημονεύουμε, εμείς και τα παιδιά μας», καταλήγει ο εγγονός της, συνοψίζοντας τα συναισθήματα όχι μόνο της οικογένειας, αλλά ολόκληρου του χωριού. Αλλά και η κυρία Ευγενία Κρητικού σε ανάρτηση της γράφει: “Για εμένα σταθηκες “Μάνα” όταν έφυγε η βιολογική μου μητέρα! Σου χρωστώ πολλά, παρα πολλά θεία μου… Κυρίως την ηθική μου!!”
Η Καλλιόπη Σισαμή δεν έκανε ένα πέρασμα και δεν έφυγε απλώς από τον κόσμο. Γράφτηκε στη μνήμη του τόπου ως σύμβολο μόχθου, αντοχής και άδολης αγάπης.
Μια γυναίκα που στάθηκε βουνό για τους ανθρώπους της και άφησε πίσω της ως κληρονομιά αξίες και μνήμες.
Καλό Παράδεισο, γιαγιά των Σποών
Η μορφή σου θα ζει σε κάθε τραγούδι, σε κάθε βήμα χορού και σε κάθε παιδικό χαμόγελο της Καρπάθου
4.12.2025
Καρπαθιακά Νέα
