ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ-ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΡΠΑΘΟΥ ΤΗΣ 5ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ, 1944, ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΩΣ ΗΜΕΡΑ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗΣ ΑΡΓΙΑΣ, ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΟΥΠΕΡ-ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΔΗΜΑΡΧΟ ΜΙΧΑΛΗ Κ. ΦΕΛΛΟΥΤΖΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ ΔΗΜ. ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ.
Του επιστημονικού συνεργάτη του ΙΛΠΚ του Πανεπιστημίου Αθηνών, Μάκη Εμμ. Ρήγα-Ρηγοπούλη.
Με την δική σας κατανόηση θα παρακάμψουμε την συνέχεια του πατριωτικού, τοπικού οράματός μας από το προηγούμενο πόνημά μας για ένα υποστηρικτικό, αναπτυξιακό, παραγωγικό μοντέλο ξεχωριστό για κάθε Δήμο, ανάλογα των προσφοροτέρων ιδιαιτεροτήτων-δυνατοτήτων τους, των συγκριτικών τους πλεονεκτημάτων, που θα συνέβαλλαν και στον τρεκλίζοντα ΤΟΥΡΙΣΜΟ, που, δυστυχώς, διαχρονικά, μειώνεται αντί να αυξάνεται στο νησί μας, όπως σε όλα τα άλλα νησιά.
Ένα ΜΑΣΤΕΡ ΠΛΑΝ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ, που θα έπρεπε να είχε υποβληθεί κατά την έναρξη τουλάχιστον από τον ένα από τους τρεις Αυτοδιοικητικούς θεσμούς Καποδίστρια, Καλλισθένη, Καλλικράτη, για να είναι γνωστά και από τους Δήμους και από το Κεντρικό Κράτος πρωθύστερα..
Έναν προμελετημένο επιστημο- τεχνοκρατικό ΟΔΙΚΟ ΧΑΡΤΗ εξειδικευμένων προσανατολισμών, αρμοδιοτήτων, πόρων, στελέχωσης, κ.τ.λ., πως θα μπορούσαν να ανταπεξέλθουν και τα δύο συμβαλλόμενα μέρη στις νέες, ανακυπτόμενες προκλήσεις-υποχρεώσεις τους.. Για να μην συνεχίζουν τα υπάρχοντα αλαλούμ, οι αποσπασματικές, ασύνδετες καταστάσεις και μεταξύ της Κεντρικής Σούπερ Αστικής Διοίκησης(Κ.Δ.) και των δύο Αυτοδιοικήσεων Περιφέρειας και Τοπικών.. και της Περιφέρειας και των Τοπικών.. και κάθε νεοεκλογόμενης τοπικής από την μία στην επομένη..
Είναι ποτέ δυνατόν μία μητέρα-πολιτεία να πετάει τα παιδιά-δήμους και δη τα απολωλότα άγονα ακριτικά νησιά μας στα βαθιά νερά χωρίς τα ξεκάθαρα προαπαιτούμενα- σωσίβια; Να θέλει κάθε δήμαρχος να κυνηγάει κάθε φορά τον ανάλογο υπουργό ή κάποιο κυβερνητικό πολιτικό, σε τι χώρα ζούμε; Και αφού η (Υπερ-συγκεντρωτκή Κ.Δ) δεν ανταποκρίνεται και για άλλους γνωστούς λόγους, διαχρονικά, που σε συνέχειες αναλύουμε, οι τοπικές αυτοδιοικήσεις θα πρέπει να αφίενται έτσι έρμαια των όποιων απρογραμμάτιστων συγκυριών;
Από την κατρακύλα στην ανάταση.. Η Κάρπαθος, περνάει στην ιστορική της διαδρομή από χίλια κύματα, όχι απλά την επάνω βόλτα, αλλά ήδη διάγει την “Νέα Χρυσή της Εποχή”, τουλάχιστον, όσον αφορά τους καρπάθιους πατριώτες επενδυτές. Εξάλλου, Το ανθρώπινο δυναμικό της Καρπάθου μεσουρανεί από αρχαιοτάτων χρόνων.. οι τριήρεις της έλαβαν μέρος, από εποχής Ομήρου, στον Τρωικό Πόλεμο.. “η δε Κάρπαθος όνομα είχεν αξιόλογο, αφού και τω πελάγει τ΄ ούνομα εγένετο”, διαβεβαιώνει ο Στράβων.
Οι μανιασμένες θάλασσες και το στρατηγικό πέρασμα του Καρπαθιακού Πελάγου αλλά και τα άγρια ορεινά τοπία, κ.τ.λ., ηχούν βαθιά και δημιουργούν τα ανήσυχα πνεύματα, τους θαρραλέους χαρακτήρες των καρπαθίων. Τους τελευταίους αιώνες οι ξακουστοί καρπάθιοι μαστόροι άφησαν τα μεγαλειώδη έργα-ίχνη τους σε όλο τον τότε γνωστό περίγυρο-κόσμο της Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής, κ.τ.λ. Μεταπολεμικά, μετά από αποκλεισμούς- “φυλακές” αιώνων από αλεπάλληλους κατακτητές, οι καρπάθιοι, σαν αφηνιασμένοι, ξεχύθηκαν σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Τα πρωτοφανή πλουσιοπάροχα αποτελέσματα στα ξένα είναι γνωστά.. οι μετανάστες μας-φαούκια συνέχισαν δυναμικά τις πατροπαράδοτες μεγαλοϊδεαλιστικές ασχολίες τους, ότι καταπιανόντουσαν γινότανε χρυσάφι, είτε σε υλικά, είτε σε πνευματικά οφέλη με σπουδαία παρεπόμενα-δωρεές στις ιδιαίτερες πατρίδες τους, κ.τ.λ.. όπως π.χ. το Απέρι, η Βωλάδα, τα Σπόα, η Αρκάσα, κ.τ.λ., αξιόλογα παραδείγματα προς μίμηση..
Ώστε, πατριωτικά, συλλογικά, επιστημονικά, επιχειρηματικά, λαογραφικά-παραδοσιακά, φυσιολατρικά, ανθρωπιστικά, καινοτομικά, κ.τ.λ. αριστούχοι οι καρπάθιοι παρά τις παρελθούσες “δημοτικές αταξίες”, που μετριάζουν τις επιδόσεις.. αλλά τα πλούσια προγονικά υπόβαθρα από ανέκαθεν αλλά και στους νεώτερους χρόνους η πατριωτική ανάταση της 5ης Οκτωβρίου του ΄44 χαράζει στις μετέπειτα νέες γενιές φιλόδοξες κατευθυντήριες γραμμές.
Γι΄ αυτό κανένας δεν μπορεί να τοποθετεί εαυτόν υπεράνω των πραγματικών γεγονότων της ορθολογιστικής, επιστημονικής έρευνας και βιβλιογραφίας, παραποιώντας την ιστορική αλήθεια.. Για την ιστορική αλήθεια, λοιπόν, ήδη έχουν αποφανθεί πάνω από δέκα διακεκριμένοι πανεπιστημιακοί καθηγητές μέλη της Επιτροπής του επιστημονικού έργου “Ιστορία του Επαναστατικού Απελευθερωτικού Κινήματος Καρπάθου 5ης Οκτωβρίου, 1944” του ομότιμου καθηγητή Ντίνου Αντ. Μελά.. σύμφωνα με τις μαρτυρίες που εκμαίευσε από τους επιζώντες της Επανάστασης απ΄ όλα τα χωριά, με την βοήθεια του ακούραστου συνεργάτη του Γιώργου Νικ. Τσαμπανάκη από την Όλυμπο.. με διασταυρωμένα στοιχεία χιλίων σελίδων σύγγραμα, χρηματοδοτούμενο από τον Καποδιστριακό Δήμο Καρπάθου.
Κι άλλοι τόσοι “ξένοι” καθηγητές πανεπιστημίων στα Λογραφικά Συνέδρια υπό την Αιγίδα του προέδρου της Λαογραφικής Εταιρείας ομότιμου καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών Μηνά Αλ. Αλεξιάδη, οι οποίοι ερεύνησαν και ύμνησαν την Καρπαθιακή Επανάσταση με πτωτοστάτες τον πρωταγωνιστικό λαό του Σουλίου-Μενετών.Και οι Πρόεδροι της Δημοκρατίας και η Ελληνική Πολιτεία στηριζόμενοι σε όλα αυτά τα αδιάσειστα γεγονότα δεν ήταν δυνατόν να μην αναγνωρίσουν αυτό το μοναδικό κορυφαίο γεγονός στα χρονικά της καρπαθιακής και της δωδεκανησιακής ιστορίας, καθορίζοντας την 5η Οκτωβρίου με το ΦΕΚ 46/1969, ως επίσημη Δημόσια Εορτή!
Αλίμονο, αν κάθε Πρόεδρος της Δημοκρατίας με την πλειάδα των συμβούλων του, από τους τρεις προέδρους, που επεσκέφθησαν την Καστροπολιτεία των Μενετών, εσηκώνετο μίαν ωραία πρωία να πει, χωρίς να πειστεί, ας πάμε να γιορτάσουμε και δη εκεί πάνω στον Ιερό Βράχο των Μενετών την Επανάσταση-Απελευθέρωση της Καρπάθου της 5ης Οκτωβρίου..
Και σύμφωνα με τα αρχεία και από στοιχεία και ομιλίες των πιο σημαινόντων καρπαθίων της εποχής, όπως π.χ. του εξέχοντος καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από το Όθος του Γιώργου Μ. Μιχαηλίδη- Νουάρου, προέδρου της Ακαδημίας Αθηνών, μέλος της Επιτροπής. Δυστυχώς, αν οι καρπάθιοι προύχοντες δεν μπορούσαν μετά 80 χρόνια δεν έμαθαν ακόμη να αγωνίζονται μονοιασμένοι ούτε για τα κοινά προβλήματα του τόπου τους, ούτε για τον ενιαίο Εορτασμό του Επαναστατικού- Απελευθερωτικού Κινήματος της 5ης Οκτωβρίου.. τότε, γιατί άραγε να έχουμε απαιτήσεις από τους υπόλοιπους δωδεκανήσιους να την εορτάζουν ως Ημέρα Έναρξης-Αγία Λαύρα και της δικής τους Επανάστασης, όπως αναμφισβήτητα υφίσταται.. και μάλιστα τώρα ολομόναχοι χωρίς “Συμμαχίες” από πουθενά, τύπου Ναυμαχίες Ναυαρίνου από ρωσοαγγλογάλλους, κ.τ.λ.. Άρα, τίποτα δεν είναι τυχαίο..
Γι΄ αυτό δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αντικαταστήσουν την Εορτή του πιο λαμπρού Κινήματος-ξεσηκωμού ολόκληρου λαού με την έπαρση της γαλανόλευκης στα ιερά χώματα του “Ιερού Βράχου” Μενετών από τον εφημέριο πατέρα Αντώνη Χατζηαντωνιάδη, από την Όλυμπο. Από τότε σε όλες τις επετείους έχουν ειπωθεί αμέτρητοι λόγοι-ύμνοι από πλήθος αξιόλογων ομιλητών και έχουν περιγραφεί από τους ίδιους τους ηρωικούς πρωταγωνιστές και τους αυτόπτες μάρτυρες.. τις αποτρόπαιες συνθήκες που υπέστησαν τα πάνδηνα κατά την διάρκεια της κατοχής, φυλακίσεις, πείνες, ξύλο, βασανιστήρια, μαρτύρια, καθημερινούς ελέγχους στις μετακινήσεις, κατασχέσεις τροφίμων, ζώων κ.τ.λ., εξιταλισμοί κ.τ.λ.. μέχρι και αρκετοί σκοτωμοί, υπήρξαν σε όσους έφεραν συχνά-πυκνά την παραμικρή αντίσταση στα παράνομα σχέδια και στους εκβιασμούς των κατακτητών.
Οι βάσεις, τα φυλάκια-αστακοί γύρω από τις κορυφές του χωριού μέχρι το Ιταλικό Αεροδρόμιο και μέχρι πάνω στο (Δ)Ώμα του Ακρωτηρίου Καστέλλου βρίσκονται ακόμα μισοερειπωμένα, αθάνατοι μάρτυρες των άμεσων σκληρών συνθηκών.. που οι ξενόφερτοι στρατοπεδευμένοι στρατοί καταπίεζαν τους μενεδιάτες σε καθημερινή βάση. Για εμάς τους χωριανούς όλα αυτά είναι άμεσα γνωστά από τους παππούδες, γονείς, συγγενείς, μεγαλύτερους συγχωριανούς μας, που μας περιέγραφαν συχνά-πυκνά του Χριστού τα πάθη, που υπέφεραν κάτω από την μπότα του εχθρού.
Αλλά τα επισημαίνουμε για τους ελαχίστους, που ονειρεύονται ότι οι επαναστάσεις-απελευθερώσεις γίνονται μέσα από τα γραφεία.. είτε μόνον από μοναχικούς ήρωες, που όχι μόνον δεν υποτιμούμε αλλά δοξάζουμε.. είτε χωρίς άμεσες καταπιέσεις σε ολόκληρο χωριό.. Όπως, 8 μήνες μετά σε άλλο νησί υπέγραψαν σαν να μας ελευθέρωσαν οι ξένοι-σύμμαχοι.. ή και 4 χρόνια μετά την έλευση του Βασιλιά το ΄48, που εορτάζονται και οι δύο ως “Επέτειοι Παν-Δωδεκανησιακής Επανάστασης-Απελευθέρωσης”!! Αφήνοντας εκτός εορτασμών τους την πραγματική πρώτη έναρξη της Επανάστασης-Απελευθέρωσης της 5ης Οκτωβρίου, 1944, στην Κάρπαθο, ως την Αγία Λαύρα της Δωδεκανήσου, στον Ιερό Βράχο των Μενετών. Ή και το άλλο.. πολλές επαναστάσεις ξεκίνησαν το 1821 σε διάφορα μέρη της Ελλάδας στην Τρίπολη, Καλαμάτα, Μάνη, κ.τ.λ.. αλλά μία ορίζεται πάντοτε ως επίσημη γενικά εορταζόμενη σε ολόκληρη την χώρα, εκεί όπου πραγματοποιήθηκε η έναρξη, το πρώτο έναυσμα της Επανάστασης, στην Αγία Λαύρα, την 25η Μαρίου, 1821.
Γιατί εδώ στο νησί μας ορισμένοι προσπαθούν παράνομα να οικειοποιούνται ακόμα, συνωστιζόμενοι να εορτάζουν γύρω από την 5η Οκτωβρίου, προσπαθώντας να μειώσουν τον ένα και μοναδικό Παλαϊκό Αγώνα-Ξεσηκωμό.. απλά συνεχίζουν να διχάζουν την καρπαθιακή κοινωνία η επάρατος ασθένεια, όπως ακριβώς, ήδη, για τετραετίες ο Δήμος βρίσκεται σε απογοητευτική στασιμότητα εξαιτίας των εξτρεμιστικών παραλογισμών από ελάχιστους.. με τα γνωστά ολέθρια αποτελέσματα κατρακύλας και των τουριστικών ροών από χρόνο σε χρόνο για την πατρώα γη, που επόμενα, μέσα στο ίδιο καράβι, συμπαρασύρουν όλους μαζί..
Έτσι, το συσσωρευμένο μένος έξι αιώνων των μενεδιατών από κούνια ήταν επόμενο να ξεσπάσει ενάντια των κατακτητών και να δρέψει πρωταγωνιστικές δάφνες για την Κάρπαθο.
Η συγκλονιστική έρευνα του έγκριτου ερευνητή Γ.Ν.Τσαμπανάκη από την Όλυμπο, περί αναλογικής πρωτειάς των καρπαθίων μενεδιατών πατριωτών σε όλες τις ελληνικές εμπόλεμες καταστάσεις.. επιβεβαιώνει το μύχιο μένος, που στοίβαζαν μέσα τους από τον εχθρικό περίγυρο στο χωριό τους και ξέσπαγαν παντού στον ελλαδικό χώρο σε ανδρειωσύνη πρώτου μεγέθους.
Όπως, πιστεύουμε τα ίδια θα έπρατταν και τα άλλα αδελφά χωριά της Καρπάθου, εάν βρισκόντουσαν κάτω από τις ίδιες καταπιεστικές, τρομοκρατικές συνθήκες. Ορισμένοι αιωνίως κακόβουλοι και καχύποπτοι θεωρούν ότι αναφέρομαι τάχα μου σε κολακείες, εξευμενισμούς, τοπικισμούς, κ.τ.λ., κ.τ.λ., δεν είμαι του είδους.. Όσοι μας παρακολουθούν ξέρουν από πρώτο χέρι ότι δεν φειδόμαστε να εκθειάζουμε κάθε πρωτοπόρο πρωτοβουλία από όποιον και απουπουδήποτε κι αν προέρχονται, που αναδεικνύει φυσιολογικά το χωριό του, μα συνάμα και το νησί μας.. όπως, επίσης, τα τονίζουμε και για παραδειγματισμό από τα υπόλοιπα χωριά. Άλλο, όμως, ο καλοπροαίρετος τοπικισμός που υπάρχει μηδενός εξαιρουμένου σε όλα τα χωριά.. κι άλλο αυτοί, που επεμβαίνουν άμεσα ή έμμεσα σε κάθε πρωτοβουλία άλλου χωριού από ακραίο φανατισμό (τοπικιστικό, κ.τ.λ.), ζήλεια, μνησικακία, υπεροψία, εγωϊσμό, κ.τ.λ.
Και τελικά από παγκαρπαθιακοί ηγέτες αμαυρώνουν και την δική τους ιστορία και του χωριού τους, ως εγωκεντρικοί τοπικιστές, διχαστές, διασπαστές, κ.τ.λ. Με αυτά τα άσχημα παρεπόμενα να διχάζουν τετραετίες το μικρό μας νησί-Δήμο ανεπανόρθωτα δίδοντας λαβές στους μέσα και στους έξωθεν καραδοκούντες ανταγωνιστές και μη για να κρατάνε αιώνια του χεριού τους, τα πιο απόμακρα, πιο παρατημένα, άγονα και τα διαμάντια νησιά μας να τον μαυρίζουν σε “άνθρακες ο θησαυρός”. Γι΄ αυτό, απαιτούνται ισχυροί, συνετοί δημόσιοι ηγέτες που θα εξισορροπούν τέτοιες ανοίκειες παλινδρομήσεις και θα απολαμβάνουν σεβασμό με τις δίκαιες αποφάσεις τους, προτού το νησί γίνει επί πλέον τρεις-εφτά, στο ήδη δύσκολο επί δώδεκα.
Εμείς απλά θα αναφερθούμε, προς το παρόν, σε μερικά παραδείγματα, και σε επόμενα θα ακολουθήσουν κι άλλα, που αναδεικνύουν του λόγου το αληθές:
Το πρωτοφανές “ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ(!!) ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ WIND SERFING ΚΑΡΠΑΘΟΥ”, αξιοποιώντας ένα από τα μέγιστα πλεονεκτήματα του νησιού, τους δυνατούς θαλάσσιους ανέμους στον Αφιάρτη Μενετών, από τον τότε πρωτοπόρο Δήμαρχο Καρπάθου Μιχ. Γ. Ιωαννίδη, έκανε ξακουστή την Κάρπαθο σε ολόκληρη την οικουμένη.
Εν τούτοις τέτοιας μείζονος σημασίας παγκαρπαθιακό αθλητικό γεγονός και για τον Τουρισμό αφέθηκε από τις επόμενες δημοτικές αρχές στο έλεος του κανενός, για τους γνωστούς λόγους, αν είναι δυνατόν!! Τώρα πάλι το περισυνό “RUN KARPATHOS” είχε κύριο χορηγό το Επαρχείο μέσω της Προϊσταμένης Αρχής του, την Περιφέρεια, που αξίζουν δικαιωματικά τα πολλά εύσημα από τον καρπαθιακό λαό.
Όμως, φέτο, παρά τις επανειλλειμμένες αιτήσεις προς την Περιφέρεια από τον διοργανωτή “Αθλητικό Σύλλογο Μενετών η Αναγέννησης”, εύρισκαν πελώριο τοίχο.. και μόνον ο Δήμος και πολλοί ιδιώτες χορηγοί μαζί με τις υπερπροσπάθειες των πραγματικών αναγεννητών της ΠΑΓ- ΚΑΡΠΑΘΙΑΚΗΣ ΙΔΕΑΣ των συλλόγων των Μενετών, προεξάρχοντος του διοργανωτή Αθλητικού, ανέλαβαν όλοι μαζί το πατριωτικό βάρος να διεκπεραιώσουν τα υψηλά τους καθήκοντα, ένα μεγάλο εύγε σε όλους. Δηλαδή, πάλι μετ΄ εμποδίων-παραπόνων προς την Περιφέρεια από τους ακραίους, μικροπρεπείς τοπικιστές, ακόμη και για το μέγα αθλητικό γεγονός με επικεφαλίδα το τιμητικό για όλους τους καρπάθιους, “run KARPATHOS”, σαν να επρόκειτο για run MENETES.. μέχρι πότε τόση εμπάθεια, κακοήθεια από ορισμένους μισοκαρπάθιους; Αντί να χαιρόμαστε και να υποστηρίζουμε οποιαδήποτε πρωτοβουλία παγκαρπαθιακής εμβέλειας κάθε χωριού, που εξάλλου είναι δικαίωμά τους, καθώς προνομιούχα χωριά σε εποχές 21ου αιώνα δεν υπάρχου, εν τούτοις “εμφορούνται” από ξεπερασμένα, αντιδραστικά φαινόμενα.. που διχάζουν ακόμη περισσότερο την καρπαθιακή κοινωνία.
Εξάλλου, φάνηκε και από τα φετινά καλοκαιρινά, για πρώτη φορά μισερά ποδοσφαιρικά τουρνουά μεγάλων και παίδων, που προκαλούν θλίψη, κατάντια.. Λύσεις πάντα υπάρχουν όταν υπάρχει καλή διάθεση για διάλογο και παγκαρπαθιακή λογική και κατανόηση, που είναι πια, να το χωνέψουν, η αναμφισβήτητη καθεστυκεία τάξη πραγμάτων.
Τις απόψεις μας τις έχουμε ξαναδιατυπώσει, όποτε συμπίμπτουν και οι ίδιες ημερομηνίες αγώνων, εκδηλώσεων, εορτών, κ.τ.λ. θα πρέπει οπωσδήποτε να ομονοούν οι συμβαλλόμενοι για κάποιες μικροαλλαγές ημερομηνιών, εις τρόπον ώστε να δίδεται και η ευκαιρία στους πάντες να συμμετέχουν.. Διαφορετικά τον λόγο θα μπορούσαν να έχουν οι προϊστάμενες Αρχές τους Εκκλησία, Δήμος, Επαρχείο, κ.τ.λ..
Όσοι, λοιπόν, συνεχίζουν να δημιουργούν αλληλοφαγωμάρες και για τα αυτονόητα, δεν μένει παρά να απομονώνονται από τα υπόλοιπα χωριά και από όλους τους υπόλοιπους που σκέπτονται και πράττουν και για τα κοινά παγκαρπαθιακά ιδεώδη και συμφέροντα πέρα από τα στείρα εγωκεντρικά, ή άκρως τοπικιστικά, κ.τ.λ..
Δυστυχώς, μας αναγκάζουν να λοξοδρομούμε και να καταφεύγουμε σε μη αγαπητές-πικρές αλήθειες, μήπως η επάρατος νόσος της διχόνοιας, που προαιώνια κοστίζει τα μάλα εφιαλτικά σενάρια στην πατρίδα, εξαλειφθεί πλέον εν έτει 21ου αιώνα, που τα επίπεδα γενικά και ειδικά στο θέμα-εξημέρωση των ηθών ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ έχει ανέβει..
Εμείς πιστεύουμε τα πρωτόγνωρα ηρωικά, και όχι μόνον, γεγονότα των προγόνων, η ίδια η Επανάσταση-Απελευθέρωση της 5ης Οκτωβρίου του ΄44 και τώρα η καθιέρωση στην Επέτειο στα 80χρονά της ως υποχρεωτικής αργίας στο γενέθλιο τόπο μας, η Κάρπαθος εισέρχεται σε ένα Υπέρλαμπρο Παγκαρπαθιακό γίγνεσθαι.. Οι ιστορικές αποφάσεις αφ΄ ενός της εισήγησης του Κοινοτικού Συμβουλίου και των δύο συλλόγων Αθλητικού και Εξωραϊστικού των Μενετών περί καθιέρωσης αργίας την 5η Οκτωβρίου και αφ΄ εταίρου η έγκριση της κατά πλειοψηφεία από το Δημοτικό Συμβούλιο αναπληρώνουν ένα χρόνιο, μέγα δυσαναπλήρωτο κενό, που αξίζουν πολλά εύσημα, που άλλωστε είναι πολύ λίγα, μπροστά στην χρυσή καταγραφή τους στην παγκαρπαθιακή ιστορία. Και όπως τότε, έτσι πάντα, έτσι και τώρα Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ Λαού και Αρχών δημιουργούν τέτοια θαύματα.. δηλ. τα ψυχικά αποθέματα- χαρίσματα, που μπόρεσαν να ξεπεράσουν τον φόβο του καραδοκούντος χιτλερικού άξονα και να κατατροπώσουν στις Μενετές τους εναπομείναντας 300 αστακούς ιταλούς στρατιώτες.
Και ευχόμαστε με όλη την δύναμη της ψυχής και της καρδιάς μας να καταστούν πλέον ΜΟΝΙΜΑ, ΜΟΝΟΙΑΣΜΕΝΑ ΕΦΑΛΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΛΛΕΣ “ΝΕΕΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ”, είνα ζήτημα επιβίωσης του νησιού μας.. “Νέους Επαναστάτες” -Ηγέτες με νέο μεγαλοπρεπές και παγκαρπαθιακό περιεχόμενο ευτύχησε η ηρωικομάνα Μενετές να γαλουχήσει τους: Γ. ΕΜΜ. Λοϊζος, Γ. Μ. Γωργίου, Γ. Μ. Ρήγας-Ρηγοπούλης, οι μετεγενέστεροι Ηλ. Ευ. Χωρατατζής, Γ. Μ. Χατζηδημητρίου, ο πρόσφατος Μ. Γ. Ιωαννίδης, ο τωρινός Γ. Γεραπετρίτης και συνεχίζοντας ακάθεκτοι, μα και τόσοι άλλοι και χωρίς πάντα γνωστά στους πάντες τα πλούσια, εύσχημα παραστατικά τους-βιβλία ολόκληρα, που αφήνουν εποχή-ιστορία στα παγκαρπαθιακά δρώμενα και πέραν από αυτά.
Εξίσου, όμως, είμαστε υπερήφανοι για όλα τα χωριά και για όλους τους καρπάθιους ήρωες, αγωνιστές, προσωπικότητες ευρέως αναγνωρισμένες από όλα τα χωριά και όχι μόνον, που δοξάζουν όλοι μαζί την πατρίδα και προσθέτουν-κοσμούν σαν χρυσοποίκιλτες ψηφίδες τον αθάνατο παγκαρπαθιακό καμβά..
Με ηγέτες, που αφήνουν πίσω τους τις άγονες αντιπαραθέσεις, εξτρήμ τοπικισμούς, που έχουν την ωριμότητα, την ικανότητα να συνθέτουν, να ενώνουν για πολλούς υπέρτερους σκοπούς.. και με πλούσια συνεισφορά σε πλούσιο έργο στις τοπικές και παγκαρπαθιακές κοινωνίες κι όχι απλά σε μεγάλα λόγια χωρίς αντίκρυσμα.. Και πάλι τιμή και δόξα στο Επαναστατικό- Απελευθερωτικό Κίνημα Μενετών και της Καρπάθου, απ΄ όπου θα πρέπει να αντλούμε έμπνευση Παγκαρπαθιακής Ενότητας και δύναμη Πατριωτικής Αλληλεγύης..
Μάκης Ρήγας-Ρηγοπούλης.
12.9.2024
Καρπαθιακά Νέα
