Πέρασαν κιόλας δυο χρόνια από τον θάνατο του Γιώργου Σακελλάκη. Ήσυχα και στον ύπνο του, λίγο πριν τα μεσάνυχτα, 23 Αυγούστου 2022, έφυγε ένας αγωνίστης πατριώτης που άφησε βαθύ χνάρι στα ιστορικά δρώμενα των Μενετών και ολάκερης της Καρπάθου.
Γέννημα θρέμμα των Μενετών ο Γιώργος Ιωάννου Σακελλάκης ήταν ο ορισμός του πατριώτη αλτρουιστή, παρά την μεγάλη φαμίλια, μετρούσε επτά παιδιά, δεν υπήρξε στιγμή που να μην αγωνιά για τον τόπο του. Να μην γεννά ιδέες και προτάσεις που στην συνέχεια να αγωνίζεται να υλοποιήσει.
Μετανάστευσε στην Αθήνα και εργάστηκε σε μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες, εκεί ως βιοπαλαιστής, γνώρισε το σκληρό πρόσωπο της μεγαλούπολης και την διαρκή προσπάθεια της εργατίας-αγροτιάς να σταθεί στα πόδια της. Νοστάλγησε το νησί του, επέστρεψε στην Κάρπαθο. Για μια δεκαετία εργάστηκε ως ταχυδρόμος, περπάτησε κυριολεκτικά σε όλη το νησί! Ακούραστος, αβάρετος, έκανε φίλους και στο πιο μακρινό σταβλάκι που έφτανε με τον ταχυδρομικό σάκο. Ο Γιώργος Σακελλάκης μάζευε ψήγματα ιστορίας, όλους τους χυμούς του τόπου του και ολοένα θεριεύει μέσα του η αγάπη για αυτόν.
Στη συνέχεια έγινε ο αρχαιοφύλακας της Καρπάθου κι αυτή τη τη θέση έδειξε αξιοσύνη, υπευθυνότητα και ξεχώρισε για την προσφορά του.
Παρά τις αγωνίες και το μεγάλωμα επτά παιδιών μαζί με τη σύζυγο του Καλλιόπη, το μυαλό του διαρκώς οραματιζόταν το καλύτερο για το μικρό χωριό του, χωρίς ωστόσο να αγνοεί και τους μεγάλους συλλογικούς αγώνες στην Κάρπαθο.
Πρωτεργάτης στην ίδρυση σωματείου εργαζομένων στον τομέα του τουρισμού, μπροστάρης για την ασφάλιση καθώς και στην ίδρυση παραρτήματος του ΙΚΑ στο νησί.
Η μεγάλη αγάπη του Γιώργου Σακελλάκη ήταν η διατήρηση της ιστορικής μνήμης. Η λατρεία του εκφράστηκε με την πρόταση του και ίδρυση του Ιστορικού-Λαογραφικού μουσείου Μενετών. Ένα έργο που φέρει τη σφραγίδα του ακόμη και στη πιο μικρή λεπτομέρεια.
Από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 έδωσε αμέτρητες μάχες για την δημιουργία του Μουσείου που σήμερα αποτελεί κόσμημα των Μενετών. Παράλληλα έδινε το παρόν σε κάθε δράση που αφορούσε την ανάπτυξη του τόπου του. Οι διανοίξεις δρόμων, τα μικρά και μεγάλα έργα που σήμερα έχουν ξεχαστεί ήταν για εκείνον προτεραιότητες ζωής και έδινε αφειδώς τον χρόνο, που όμως ποτέ δεν του περίσσευε!
Ο Γιώργος Ι. Σακελλάκης θεωρούσε αληθινό «χρέος» την συμμετοχή και την προσφορά στα κοινά του τόπου του κι αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά από τις επόμενες γενιές. Στις 26 Σεπτεμβρίου 1953 μαζί με συγχωριανούς του ιδρύουν τον Εκπολιτιστικό Όμιλο Μενετών «Η Πρόοδος» από τότε δεν υπήρξε στιγμή να μην έχει προωθεί την ιδέα της συμμετόχης και των αμέτρητων μικρών και μεγάλων δράσεων για το καλό του τόπου! Άλλωστε ο σύλλογος αυτός με τη σπουδαία διαχρονική δράση ιδρύθηκε με σκοπό «τη φυσική ανάπλαση και πνευματική ανύψωση της νεολαίας και τον εξωραισμό της κοινότητας Μενετών».
Από το 2010 μια ασθένεια καθήλωσε τον Γιώργο Ι. Σακελλάκη στο κρεβάτι. Έμεινε παράλυτος, ωστόσο σε κάθε ευκαιρία επικοινωνίας ήθελε να τα μαθαίνει όλα για όλους! Κάθε μικρή λεπτομέρεια που αφορούσε τη συλλογική συνείδηση και εξέλιξη του χωρίου του, ήταν η χαρά του και μπορούσες να ξεχωρίσεις τη λάμψη μέσα στα μάτια του καθώς του μιλούσες για θέματα που η καθημερινότητα μας κάνει να αδικούμε και να τα αφήνουμε στην άκρη.
Αγωνιστής, πατριώτης, βαθιά δημοκράτης, με γνώση και έντονα το στοιχείο της ταξικής συνείδησης. Ταυτόχρονα άνθρωπος με ήθος, πρότυπο φαμελιάρη, με ευαισθησίες και εντονότατο συναισθηματικό κόσμο. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι λάτρευε την παραδοσιακή μουσική, αγαπούσε τη ζωγραφική και ο ίδιος έχει ζωγραφίσει αρκετά έργα και τον συνέπαιρνε η φύση καθώς και όλα τα δημιουργήματα πάνω στην πλάση.
Συχνά ο μεγάλος λυράρης της Καρπάθου, ο φίλος του Μιχάλης Ζωγραφίδης, τον επισκεπτόταν και έπαιζε για κείνον τη λύρα του!
Πολλοί φίλοι περνούσαν από το δωμάτιο του, για να του πουν τις ιστορίες τους κι εκείνος δε χόρταινε να τους ακούει, να κάνει μαγικό χαλί τις λέξεις τους και να ταξιδεύει.
Η Κάρπαθος αναπόδραστα έχασε ακόμη ένα από τα παιδιά της. Επάνω στον ιδρώτα του Γιώργου Ι. Σακελλάκη ζυμώθηκε πρώτα η ελευθερία κι έπειτα όλες οι μεγάλες αξίες, τιμιότητα, ήθος, λεβεντοσύνη, που οδηγούν τις σημερινές γενιές.
Αντίο Γιώργο
Καλό σου ταξίδι, δε ξεχνάμε το γλυκό και πάντοτε δοτικό σου χαμόγελο. Οι Μενετές, η Κάρπαθος, χρωστούν και σε σένα!
22.8.2023
Μανώλης Δημελλάς
Καρπαθιακά Νέα
