Την Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2025 το απόγευμα, στην αίθουσα του Λυκείου Ελληνίδων, Δημοκρίτου 14, στην Αθήνα, έγινε η κοπή της Βασιλόπιτας της «Δωδεκανησιακής Μέλισσας». Στην εκδήλωση παρευρέθησαν πλήθος Δωδεκανησίων γυναικών από όλα τα νησιά, μέλη, φίλες και φίλοι της «Μέλισσας».
Όπως κάθε χρόνο, το Διοικητικό συμβούλιο του Σωματείου αυτού, επιλέγει να εμπλουτίζει την κοπή της Βασιλόπιτας με ένα θέμα που αναφέρεται σε ένα νησί της Δωδεκανήσου, ένα αφιέρωμα που παρουσιάζει στο κοινό ένα ειδικευμένο άτομο κάθε φορά, με ομιλία και προβολή εικόνων. Φέτος ήταν η χρονιά της Καρπάθου και η φιλόλογος-λογοτέχνις Φραγκίσκη Σταυράκη, ανέλαβε να παρουσιάσει την πατρίδα της.
Παράλληλα το Διοικητικό Συμβούλιο της «Μέλισσας» αποφάσισε να τιμήσει το μέλος της από τη Ρόδο, την κυρία Άννα Χαρίτου, για τις υπηρεσίες που προσέφερε τα τελευταία τριάντα χρόνια στο σωματείο αυτό, απονέμοντάς της σχετική τιμητική πλακέτα. Μετά τον χαιρετισμό της Προέδρου κας Μαίρης Μοσχή και του Προέδρου της Ομοσπονδίας Δωδεκανησιακών Σωματείων κου Γιάννη Φραγκούλη, κλήθηκε στο βήμα η κα Χαρίτου για να παραλάβει την τιμητική διάκρισή της, ξαφνιάζοντας πολύ ευχάριστα το κοινό, γιατί δεν ήταν ντυμένη ευρωπαϊκά, αλλά φορούσε το Ολυμπίτικο «καβάι»!
Παραλαμβάνοντας την τιμητική πλακέτα η κα Χαρίτου, χαιρέτησε και ευχαρίστησε συγκινημένη το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου και το κοινό και δικαιολόγησε την εμφάνισή της ως Ολυμπίτισσας με τον ακόλουθο χαιρετισμό:
«Πριν λίγες μέρες, η Πρόεδρός μας μου ανήγγειλε ότι στην τελετή της Κοπής της Βασιλόπιτας του 2025 του Σωματείου μας, στο πρόγραμμα που περιλαμβάνει αφιέρωμα στο νησί της Καρπάθου, θα γίνει και η απονομή τιμητικής πλακέτας στο πρόσωπό μου για την προσφορά μου σε αυτό.
Αμέσως στο μυαλό μου ήρθε η εικόνα μιας προσεκτικά διπλωμένης Ολυμπίτικης γυναικείας φορεσιάς που εδώ και πάρα πολλά χρόνια, όταν τακτοποιώ τις ντουλάπες μου, τη βλέπω. …
Αυτή τη φορεσιά μου την έφερε ο σύζυγός μου πριν περίπου 5 δεκαετίες και ήταν το δώρο που ο τότε Δήμαρχος της Καρπάθου Νίκος Νικολαΐδης του έστειλε, για τις προσπάθειές του που κατέληξαν στην ίδρυση και λειτουργία του Ειρηνοδικείου Καρπάθου, το οποίο μέχρι πρόσφατα λειτουργούσε στα Πηγάδια.
Μου χρειάστηκαν λίγα λεπτά για να πάρω την απόφαση να παρουσιαστώ σήμερα φορώντας την, στον διακεκριμένο αυτό χώρο, που στεγάζει το Λύκειο Ελληνίδων.
Μπορεί να σας φαίνεται παράξενο αλλά σας διαβεβαιώ ότι είχα αρκετούς λόγους να το τολμήσω, εκτός από τον προφανή λόγο που είναι ότι σήμερα η εκδήλωση είναι αφιερωμένη στην Κάρπαθο και περιμένουμε με χαρά να απολαύσουμε το αφιέρωμα της κας Φραγκίσκης Σταυράκη για το ακριτικό αυτό νησί μας, με το οποίο με συνδέουν στενοί οικογενειακοί δεσμοί.
Οι δεσμοί μου αυτοί συνίστανται στο ότι:
Πρώτον: θέλησα να τιμήσω την πεθερά μου, την Άννα Χαρίτου το γένος Μοσχού με την οποία ζήσαμε όλη τη ζωή μας, σαν μάνα με κόρη.
Η οικογένεια του πατέρα της ήταν από τις Πυλές όπου γεννήθηκαν ο πατέρας της Παναγιώτης και ο θείος της ο Νικολάκης Μοσχούς και πιθανόν και οι θείες της, ενώ εκείνη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αίγυπτο και επισκέφθηκε μετά τον πόλεμο την πατρίδα του πατέρα της, πολλές φορές.
Δεύτερον: για να τιμήσω τον θείο της πεθεράς μου, τον μαρμαροβιομήχανο, Νικολάκη Μοσχού, που εκτός από τη δωρεά των μαρμάρων με τα οποία φιλοτεχνήθηκε το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη στο Σύνταγμα, υπήρξε μεγάλος χορηγός της ιδρύτριας της «Μέλισσας», της Αντιγόνης Ζουρούδη, όπως περιγράφω με λεπτομέρειες στο βιβλίο μου. Ήταν εκείνος που δώρισε το 1938 τον μαρμάρινο όγκο που απαιτήθηκε για να κατασκευαστεί η βάση και ο ανδριάντας του μεγάλου Πάτμιου φιλικού Δημητρίου Θέμελη που μολονότι κατείχε θέση Στρατηγού, κατά την πολιορκία της πόλης του Μεσολογγίου, πολεμούσε σαν απλός στρατιώτης και σκοτώθηκε υπερασπιζόμενος την Ιερά Πόλη, δύο εβδομάδες πριν την ηρωική έξοδο.
Τρίτον: για να τιμήσω την πρώτη Αντιπρόεδρο της Δωδεκανησιακής Μέλισσας την Άννα Μαραγκού που εκπροσωπεί το νησί της στο Διοικητικό Συμβούλιο.
Τέταρτον: για να πω «ευχαριστώ» στον οικογενειακό μας φίλο από την Όλυμπο Γιώργο Νικ. Τσαμπανάκη για όλες τις προσπάθειές του που αφορούν στην προβολή της Καρπάθου.
Πέμπτον: να τιμήσω την διαπρεπή Καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών από την Κάρπαθο, κυρία Φωτεινή Παζαρτζή, η οποία τα τελευταία τρία χρόνια είναι κάτοχος της Έδρας «Κωνσταντίνος Καραμανλής» της Σχολής Δικαίου και Διπλωματίας Fletcher του Πανεπιστημίου Tufts των ΗΠΑ και η οποία τον Ιούνιο του 2024, ήρθε από την Αμερική και παρουσίασε στο κοινό της Αθήνας και της Ρόδου το βιβλίο που έγραψα με τη βιογραφία της ιδρύτριας της «Δωδεκανησιακής Μέλισσας», Αντιγόνης Ζουρούδη.
Έκτον: το «καβάι» το φόρεσα επίσης για να τιμήσω την Γυναίκα της Καρπάθου, η οποία με τη ζωή και το έργο της συνέτεινε αποφασιστικά στην διατήρηση των παραδόσεων και τον ελληνορθόδοξο χαρακτήρα του νησιού, μετά από 638 χρόνια σκλαβιάς.
Το βιβλίο μου «Αντιγόνη Ζουρούδη-Η Μανα της Δωδεκανήσου» έχει και άρωμα Καρπάθου. Γενικός Γραμματέας των Δωδεκανησιακών Σχολείων που ίδρυσε και λειτούργησε η Αντιγόνη Ζουρούδη, στην Αθήνα και τον Πειραιά ήταν από την αρχή μέχρι το τέλος, ο δημοσιογράφος Καρπαθιακής καταγωγής Αναστάσιος Φράγκος. Άλλωστε πολλές από τις πηγές που χρησιμοποίησα για τη συγγραφή του, είχαν δημοσιευθεί στη διάρκεια του Μεσοπολέμου στην εφημερίδα «Η Φωνή της Καρπάθου», ιδιοκτησίας άλλου Καρπάθιου δημοσιογράφου, του Χαράλαμπου Κάσσιου.
Διαβάζοντάς το θα ανακαλύψετε και εσείς, όπως συνέβη και σε μένα, ότι συγγενείς και φίλοι σας συμμετείχαν στον φιλανθρωπικό και πατριωτικό αγώνα της Αντιγόνης Ζουρούδη και των συνεργατών της ανδρών και γυναικών και γενικά στους αγώνες των Δωδεκανησίων, που επιδίωκαν να ενημερώσουν την ελληνική και παγκόσμια κοινή γνώμη για το «Δωδεκανησιακό Ζήτημα», ώστε να βοηθήσει και να στηρίξει την Ένωση της Δωδεκανήσου με τη Μητέρα Ελλάδα, σε διεθνές επίπεδο!
Ευχαριστώ ιδιαίτερα την Πρόεδρο και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της «Δωδεκανησιακής Μέλισσας» για την εξαιρετική τιμή που μου επιφύλαξαν καθώς και όλους εσάς που με τιμάτε με την παρουσία σας.»
ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΙΑΚΗ ΜΕΛΙΣΣΑ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
25.1.2025
Καρπαθιακά Νέα
