Όταν ένας άνθρωπος φεύγει από τον προσωρινό αυτό κόσμο μένει στη μνήμη των υπολοίπων για το αποτύπωμα που άφησε στην ζωή του .
Εγω δεν θα γράψω για το αποτύπωμα που άφησες στο Όθος , στους πολλούς φίλους σου , στο πλάι του αγαπημένου σου Νίκου , στη μονάκριβη σου Νούλα.
Αυτό είναι βαθύ και ευδιάκριτο !
Θα γράψω για το αποτύπωμα που άφησες σε εμένα και στα αδέρφια μου .
Βλέπεις , μπορεί να ήμουν εγώ ο βαφτιστικός της Νουλας και να έλεγα με περηφάνεια ότι έχω τις καλύτερες νονές του κόσμου , κι έτσι ήταν , όμως ότι αισθανόσουν για εμένα αισθανόσουν και για αυτούς .
Στη δική μας μνήμη θα μείνεις σαν πηγή αγνής αγάπης κι απέραντης καλοσύνης !
Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις επισκέψεις μας στο Όθος , και με πόση χαρά κατεβαίναμε τα σκαλοπάτια …
Να τρέξουμε και να μπούμε στο σπίτι σου , να σε αγκαλιάσουμε !
Να μας φιλεψεις με ένα σωρό πράγματα , σταφύλια , σοκολάτες , μπισκότα …
Να πάμε στον κήπο , δίπλα στο σπίτι σου , να ταΐσουμε τη χελώνα που είχες για χρόνια .
Να πάμε στις Στες , να δούμε το αμπέλι και να πάρουμε κρασί .
Να μαζέψουμε φιρίκια , πρώτη φορά τα είδα σαν παιδί από εσένα .
Να καθίσουμε στο κουζινάκι , με το νονό να μας λέει ιστορίες βγαλμένες από τη ζωή και κουβέντες με σοφία που μόνο αυτός ήξερε όσο εσύ μαγείρυευς.
Να φάμε όλοι μαζί , να πιούμε και έπειτα να ετοιμαστούμε να φύγουμε το βράδυ για το Μεσοχώρι . Με το αυτοκίνητο να χωράει με το ζόρι τα φιλεματα .
Τα χρόνια πέρασαν , ο Θεός με αξίωσε να αποκτήσω και δικά μου παιδιά . Να σου τα φέρνω , να τα πιάσεις στην αγκαλιά σου , να τα καμαρώσεις . Να τα φιλέψεις κι αυτά με ότι είχες , όπως ακριβώς μου έκανες και εμένα σαν παιδί.
Να μάθουν κι αυτά ότι το Όθος είναι το χωριό της νονάς !
Από σήμερα, δυστυχώς , το χωριό της νονάς δεν θα είναι πια το ίδιο .
Όμως κάθε φορά που θα βρίσκομαι εκεί θα νιώθω την αγνή σου αγάπη στην καρδιά μου και θα έρχεται στο μυαλό μου το γλυκό σου χαμόγελο , που αντανακλούσε την απέραντη καλοσύνη σου για τους ανθρώπους .
Και θα σε μνημονεύω κάθε βράδυ , λέγοντας την προσευχή που εσύ μου έμαθες από παιδί !
Μέχρι να ανταμώσουμε ξανά …
