MERCI BEAUCOUP MONSIEUR MUTIN et BON VOYAGE
Είναι δύσκολή κατάσταση να διαχειριστεί κανείς την απώλεια ενός ανθρώπου που έζησε σε αυτό τον κόσμο και σε κάποια κοινωνία αφήνοντας έργο και αγάπη σε αυτήν.
Είναι δύσκολος ο αποχαιρετισμός καθώς αυτός ο άνθρωπος πρόσφερε, ονειρεύτηκε, αγάπησε, οραματίστηκε και φυσικά ενέπνευσε ένα ολόκληρο νησί. Ο λόγος για τον αγαπημένο όλης της Κάσου Pierre Mutin, ο οποίος ξεκίνησε για για το μεγάλο ταξίδι του πριν από δύο ημέρες.
Μετά το δυσάρεστο μαντάτο αισθάνθηκα την ανάγκη να γράψω δυο γραμμές για αυτόν τον άνθρωπο που πάντα στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις μας με ενέπνεε και εκεί καταλάβαινα πόσο πολύ αγαπάει τον ιερό μας βράχο. Την ΚΑΣΟ μας.
Ο Pierre ήταν ο άνθρωπος που ενώ ήταν τόσο πράος, ήρεμος και ήσυχος είχε μια απίστευτη δύναμη μέσα του και μπορούσε να σου μεταδώσει αυτήν τη σπίθα με δυο κουβέντες ή ακόμα και με μια ματιά του. Το καλοκαίρι του 1977 γνώρισα αυτόν, την οικογένεια του και το ζεύγος Καμπούρη όταν ήμουν μικρό παιδί και δούλευα ως σερβιτόρος στο εστιατόριο «Μύλος» του θείου μου του Χριστόδουλου.
Από τότε αναπτύχθηκε μια όμορφη και αληθινή φιλική σχέση και σιγά σιγά άρχισα να καταλαβαίνω περισσότερα για τον αγώνα, την προσπάθεια και το όραμα αυτού του ανθρώπου, που στην ουσία ήταν δικό μας θέμα.
ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ ΝΕΡΟ ΣΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΑΣ ΝΗΣΙ.
Και ΝΑΙ! Σιγά σιγά, με υπομονή, μελέτη, επιμονή με θυσίες και προσπάθειες τα ΚΑΤΑΦΕΡΕ!!!!!
Από μια απλή πρόταση που του έκανε ο αείμνηστος Ανδρέας Καμπούρης φτάνει στην Κάσο και η σπίθα του γίνεται φλόγα και η φλόγα γίνεται φωτιά.
Η πρόταση γίνεται ιδέα, η ιδέα όνειρο και το όνειρο πραγματικότητα. Καταφέραμε να έχουμε νερό χάρη σε αυτόν τον άνθρωπο και μεταφορικά και κυριολεκτικά ΠΙΝΟΥΜΕ ΝΕΡΟ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ!!!!
Του οφείλουμε πάρα πολλά και φυσικά ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
Εκτός από το να βρει τις πηγές στον τόπο μας, πιστεύω ότι ο Pierre κατάφερε και κάποια άλλα πράγματα, όπως:
1. Να εμπνεύσει και να μεταφέρει το όραμα του σε πολύ κόσμο του νησιού την δύσκολη εκείνη εποχή και να σταθούν αρωγοί και στυλοβάτες του, ώστε να γίνει πραγματικότητα όλη αυτή η προσπάθεια. Είναι πάρα πολλοί, όλοι αυτοί που στάθηκαν στο πλευρό του στα δύσκολα και στα εύκολα σε αυτή την πολύχρονη προσπάθεια. Μικροί, νέοι, γέροι, γυναίκες και παιδιά από κοντά και δίπλα στον αεικίνητο γαλλοκασιώτη φίλο μας. Ναι μας ενέπνευσε και αυτό είναι μεγάλη επιτυχία.
Δύσκολα συναντάς ανθρώπους με αυτό το χάρισμα και ο Pierre το είχε!!!
Δεν θα ξεχάσω πόσες φορές εμείς οι εργάτες, οι υδραυλικοί, οι νέοι, οι πιο μεγάλοι, οι βοσκοί και εργολάβοι είμαστε δίπλα του με τα τρακτέρ, με τα πόδια, με τους σωλήνες, τα τσιμέντα, τα μπετά, τις πιέσεις, τις διαρροές τις απογοητεύσεις, την ελπίδα και το όραμα. Είμασταν εκεί δίπλα του και ακολουθούσαμε πιστά το πλάνο του εμπνευστή μας. Και στο τέλος τα ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ. Αυτό πρέπει από μόνο του να αποτελεί ένα παράδειγμα προς μίμηση.
2. Με τον απλό και πράο του τρόπο, λίγο λίγο, μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο ο Pierre ΑΓΑΠΗΣΕ ΤΗΝ ΚΑΣΟ, όπως και όλη η οικογένεια του. Αγάπησε το νησάκι μας με τον δικό του αγνό τρόπο και το έβλεπες πολλές φορές όταν σου μιλούσε για την ΚΑΣΟ ή όταν τον έβλεπες κατευθείαν στα γαλανά του μάτια. Το έβλεπες και στο πανηγύρι της Πέρα Παναγίας που τα έδινε όλα για να εξυπηρετήσει και να σερβίρει τους πανηγυριώτες μέσα στο λιοπύρι του 15Αυγουστου.
Εισέπραττες την αγάπη του όταν πατούσε το πόδι του στο νησί ή όταν το αποχαιρετούσε. Τέλος, πιστεύω ότι ο Pierre δεν έχει παράπονο. Αφού ο ΚΑΣΙΩΤΙΚΟΣ ΛΑΟΣ, ο ΚΑΣΙΩΤΗΣ τον αγάπησε και τον αγκάλιασε όσο κανένα άλλον. Έβαλε αυτόν και την οικογένεια του στην κοινωνία του νησιού και του έδειξε με περισσό τρόπο την αγάπη του.
Για αυτό ο κ. Mutin θέλει το τελευταίο του ταξίδι να τελειώσει στην Κάσο. Πάντα ο πολυμήχανος Γάλλος φίλος μας θα είναι στις καρδίες μας. Για αυτό πρέπει να θεσπιστεί ένας θεσμός, μια διοργάνωση, μια υποτροφία προς τιμήν του, ή η ονοματοδοσία κάποιου δρόμου, ή πλατείας. Ακόμα και κάποιος ανδριάντας για αυτόν τον σπουδαίο επιστήμονα.
Αυτά είχα την ανάγκη να γράψω και να μοιραστώ για τον αγαπημένο Pierre και να ξέρει ότι κατάφερε να μας εμπνεύσει. Και φυσικά μας… κατάφερε να πίνουμε νερό στο όνομα του!
MERCI BEAUCOUP MONSIEUR MUTIN et BON VOYAGE Τα ειλικρινή συλλυπητήρια μου σε όλους τους οικείους του
Με σεβασμό και αγάπη
Αντώνης Ε. Καραγιαννάκης
Παραθέτω λίγα λόγια για το πως έφτασε στη ΚΑΣΟ ο κ. Mutin και την πορεία αυτού και της οικογένειας του, όπως μου τα έστειλε η πρωτότοκη κόρη του Dominique.
«Το 1976, ο μπαμπάς πήγε στην Αθήνα για να δώσει μια τηλεοπτική διάλεξη για τα προβλήματα του πόσιμου νερού στα ελληνικά νησιά. Στο τέλος αυτού του συνεδρίου έρχεται να τον δει ο κ. Ανδρέας Καμπούρης. Μιλούσε άψογα γαλλικά. Αυτός και η σύζυγός του Dicky μιλούσαν 9 γλώσσες μεταξύ τους. Του μιλάει για την Κάσο (από όπου κατάγεται), Αυτό το νησί το οποίο είναι πολύ μακριά από το κέντρο εκεί στην άγονη γραμμή στο νοτιοανατολικό Αιγαίο όπου η ζωή είναι δύσκολη.
Το νησί δε είχε υποστεί και ολοκαύτωμα. Ο κ. Καμπούρης ρωτά τον μπαμπά αν θα μπορούσε να έρθει ο μπαμπάς εκεί για να κάνει κάποια έρευνα.
Ο μπαμπάς ανταποκρίνεται θετικά σε αυτό το αίτημα, παρόλο που δεν είναι δυνατή η χρηματοδότηση. Η συμφωνία ήταν η εξής: ο μπαμπάς θα πλήρωνε τα αεροπορικά και τα εισιτήρια του πλοίου και θα τον φιλοξενούσαν εκεί ο κύριος και η κυρία Καμπούρη.
Ο μπαμπάς θα εργάζεται κατά την ετήσια άδεια του. Έφυγε με τη μητέρα του τον Σεπτέμβριο του 1976, έμεινε 10 μέρες για να κάνει τοπογραφικές και άλλες έρευνες. Στο τέλος των 10 ημερών πιστεύει ότι υπάρχει πιθανότητα να βρει νερό, αλλά πρέπει να επιστρέψει με άλλο γεωλόγο για να πάει το έργο πιο γρήγορα. Τον Αύγουστο του 1977 ήρθαμε οικογενειακώς και με τον κ. Éric Barrier (ο άλλος υδρογεωλόγος) ακόμα με την ίδια συμφωνία, η οικογένεια πλήρωσε τα εισιτήριά της και μείναμε με το ζεύγος Καμπούρη. Επιστρέφαμε κάθε καλοκαίρι μέχρι το 1981 που τελικά βγήκε νερό από τις γεωτρήσεις!!!
Έτσι διοργανώθηκε ένα μεγάλο γλέντι με τον τότε δήμαρχο κ. Γιώργο Παπαγιωργίου. Από το 1981 και μετά, επιστρέφαμε μόνο κάθε δεύτερο καλοκαίρι και μερικές φορές ερχόταν ο μπαμπάς για να ελέγξει τα δίκτυα. Τότε ήρθε η ιδέα να βρούμε χρηματοδότηση για τη δημιουργία του δικτύου. Ο μπαμπάς έκανε πολλαπλά αιτήματα στην Ευρώπη.
Ο μπαμπάς δεν πληρώθηκε ποτέ για οτιδήποτε έκανε.
Δεν ζήτησε ποτέ.
Οι ΚΑΣΙΩΤΕΣ του έδωσαν τόση αγάπη και χαρά. Μείναμε με τους Καμπούρη, μετά στο Εμπορειό στο σπίτι με τη μεγάλη βεράντα δίπλα στην οικογένεια Ζαγορά. Αργότερα στο γυμνάσιο του νησιού, μετά το 1993 χτίσαμε το σπίτι μας χάρη στη γενναιόδωρη δωρεά γης από ένα ζευγάρι Κασιωτών. Όλη αυτή η ιστορία ξεκίνησε πριν από 50 χρόνια!!! Και συνεχίζεται»!!!
Η Dominique καταλήγει:
«Σας ευχαριστώ όλους για τα συγκινητικά και θερμά μηνύματά σας. Η ΚΑΣΟΣ ήταν η ζωή του, το σύμπαν του, η ιστορία του, η ιστορία μας. Από το 1977 εσείς οι ΚΑΣΙΩΤΕΣ ήσασταν πάντα ευγενικοί, φιλόξενοι και στοργικοί με τον μπαμπά και την οικογένειά μας. Σας ευχαριστούμε που μας επιτρέψατε να ζήσουμε ανάμεσά σας και μαζί σας. Το τελευταίο του ταξίδι θα τελειώσει στην Κάσο. Με όλη μας τη βαθύτατη ευγνωμοσύνη και φιλία».
Οικογένεια Mutin
27.4.20205
Καρπαθιακά Νέα
