Ο Μάνος Παναγιώτου γράφει για το θάνατο του κουμπάρου του Αριστοτέλη Παυλίδη

Ο Μάνος Παναγιώτου γράφει για το θάνατο του κουμπάρου του Αριστοτέλη Παυλίδη

Για το θάνατο του Αριστοτέλη Παυλίδη

———————————————

Πενθούν τα Δωδεκάνησα, όλα απ’ άκρη σ’ άκρη,

και δεν υπάρχει μάγουλο να μη κυλήσει δάκρυ.

Πενθούνε για τον άνθρωπο και τον Πολιτικό τους,

που πρόσφερε τόσο πολλά στον τόπο το δικό τους.

Κλαίνε για τον Παυλίδη τους, για τον Αριστοτέλη,

που στα νησιά τους δεν θα δουν ποτέ ξανά τον Τέλη.

Εκείνον που τους ήξερε όλους με τ’ όνομά τους,

και σε αυτόν προσφεύγανε για κάθε πρόβλημά τους.

Αυτόν που αφιέρωσε για κείνα τη ζωή του,

αυτόν που παραδέχονταν και οι αντίπαλοί του.

Ο Τέλης σαν Πολιτικός δεν ήταν σαν τους άλλους,

είχε την πόρτα ανοιχτή για φίλους κι αντιπάλους.

Όλα τα Δωδεκάνησα τον είχαν αρωγό τους,

Πολιτικό που στόχευε πάντα στην πρόοδό τους.

Καθολική εκτίμηση είχε γι αυτό πετύχει,

σπανίζουν οι Πολιτικοί, που έχουν τέτοια τύχη.

Στην ιστορία έμεινε τ’ όνομα το δικό του,

μεγάλη η απώλεια, μεγάλο το κενό του.

Στο φίλο, στον κουμπάρο μου, στον Τέλη τον Παυλίδη,

με τι καρδιά εγώ θα πω τώρα καλό ταξίδι;

Για μένα είν’ αβάσταχτο το μέγεθος της λύπης,

όσο υπάρχω στη ζωή, Τέλη μου θα μου λείπεις.

Θα ζω με την ανάμνηση πάντοτε τη δική σου,

δεν θα ξεχάσω όλ’ αυτά, που πέρασα μαζί σου.

Παρέες και αγώνες μας, τις λύπες, τις χαρές μας,

και όλες τις μοναδικές και όμορφες στιγμές μας.

Τόσες στιγμές στο σπίτι μου, στο σπίτι το δικό σου,

είναι δυσαναπλήρωτο για μένα το κενό σου.

Και όσα ζήσαμε μαζί θα είναι μια ταινία,

που θα την παίζει το μυαλό πάντα με νοσταλγία.

Γιατί μου το ’κανες αυτό καταραμένε χάρε,

καλό ταξίδι φίλε μου κι αγαπητέ κουμπάρε.

Θερμά συλλυπητήρια Καίτη μου και Μαρία,

κι Αγγελική του Τέλη σας η μνήμη αιωνία.

Θερμά συλλυπητήρια Αγγελική και Τάσο,

μαζί με σας τον Τέλη σας κι εγώ δεν θα ξεχάσω.

Ανίψια του αγαπητά, Νανέτ μου και Μανώλη,

σας συλλυπούμαι όλους σας με την καρδιά μου όλη.

Ο Τέλης σας θα βρίσκεται πάντοτε στην καρδιά μας,

θα μείνει θρύλος ζωντανός στα Δώδεκα Νησιά μας.

Ήταν πολύ σημαντικό το αποτύπωμά του,

όλοι θα μνημονεύουμε πάντοτε τ’ όνομά του.

Αγαπητέ κουμπάρε μου, τεράστιε Παυλίδη,

τώρα καλό Παράδεισο, Τέλη καλό ταξίδι.