Πάντα πίστευα πως η δικαίωση αργεί…
μα κάποια στιγμή έρχεται…..
Χρόνια στην αφάνεια…λίγοι άνθρωποι
‘των γραμμάτων” γνώριζαν την ύπαρξή
του και τον ανέφεραν στα γραπτά τους….
Όμως, ήταν μυημένος στην Φιλική Εταιρεία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται…και έδωσε τα πάντα για τον αγώνα…την πατρίδα…την ελεύθερη Ελλάδα….!
Σήμερα…200 Χρόνια μετά, η προτομή του κοσμεί την μικρή πλατεία του χωριού του,
για να διδάσκει και να εμπνέει τους απογόνους….
Είναι αλήθεια πως η εποχή μας έχει
ανάγκη από πρότυπα…σύμβολα…γενναίες,
ατρόμητες ψυχές…
Αργά το βράδυ…μετά τις τελετές και τις εκδηλώσεις τιμής στο πρόσωπό του, πήγα
και φωτογράφισα την προτομή του….
Όχι δεν είναι άψυχη…όλα έχουν ψυχή….
και είπα απλά….Ευχαριστώ σε…..
Αννα Μιχαήλ Γιαβάση
Φωτό Απέρι Κάρπαθος
