<<Μάνα μου τα ιδανικά, πολύ ψηλά τα βάζεις,
γλώσσα, θρησκεία, λευτεριά, πάντα γερά βαστάζεις!
Σε πέτρα πάνω ανέ(β) ηκα, τεντώνω να τα φτάσω,
οποίο εμπόδιο κι αν βρω, ποτέ δεν θα δειλιάσω
Γιατί αυτό ναι της ζωής, το νόημα κι ευθύνη,
σαν τα στερούν του Έλληνα, το αίμα του να χύνει!>>
Απόσπασμα από τον μεγάλο πίνακα -Μάνα Όλυμπος – που φιλοτέχνησα το 1996, για να καλλωπίσει μια πλευρά του τοίχου, του τότε καφενείου το Γιάννη Η. Μινατσή και Μαρίνας Γ. Κανάκη στην Όλυμπο της Καρπάθου.
Τα χέρια της μάνας είναι πιο μεγάλα, και πιο δυνατά για να δείξει τον κόπο όλων αυτών των γυναικών, που με αυταπάρνηση πάνω σε άγρια βουνά κατόρθωσαν εδώ και αιώνες να θρέψουν τόσες γενιές, κρατώντας ψηλά αυτά τα ιδανικά, που για να τα φτάσει η νέα γενιά, πρέπει να βρει τρόπους και να επιθυμεί να το καταφέρει.
Αυτό έκαναν και θα κάνουμε στους αιώνες. Εκτός αν τα όπλα του εχθρού είναι αόρατα όπως τώρα, εκεί χρειάζεται και η βοήθεια Του Χριστού.
Καλή λευτεριά !
