Ο Επίσκοπος Καρπάθου και Κάσου Αμβρόσιος, όπως τον θυμάμαι… (γράφει η Ξανθίππη Αγρέλλη)

Ο Επίσκοπος Καρπάθου και Κάσου Αμβρόσιος, όπως τον θυμάμαι… (γράφει η Ξανθίππη Αγρέλλη)

Με την ευκαιρία της τόσο επιθυμητής από τους Κώους, επικείμενης επίσκεψης του αξιαγάπητου Ιεράρχη στην Κω, ας κάνουμε ένα αφιέρωμα για τη γιορτή, του Μητροπολίτη Καρπάθου και Κάσσου Αμβροσίου.

Πολλά τα έτη σας Δέσποτα. Είναι λίγες οι λέξεις και φτωχά τα λόγια, μπρος στο μεγαλείο της προσφοράς, στην Ορθόδοξο Χριστιανική Εκκλησία του Ιεράρχη μας και Μητροπολίτη Αμβρόσιου. Ο για πάρα πολλά χρόνια πιστός υπηρέτης του Κυρίου, γιορτάζει στις 7/12.

Είχα την ευλογία, να γνωρίσω τον νυν Αρχιερέα Μητροπολίτη Καρπάθου και Κάσσου κ.κ. Αμβρόσιο, στα εφηβικά μου χρόνια. Γυρνώντας πίσω το ρολόι του χρόνου, ανασύρω από την μνήμη μου, μόνο πλούσιες, καλές αναμνήσεις. Θυμάμαι κάθε λεπτό από την εποχή εκείνη, όταν η ζωή μου στέρησε την μητέρα μου, έτσι έχασα τον κόσμο, και μαζί μια τάξη του Λυκείου. Τότε ο πατέρας Αμβρόσιος, στάθηκε δίπλα μου και χάρις την δική του παρηγοριά και τις σοφές πατρικές παραινέσεις του, κατάφερα να συνεχίσω ξανά τις σπουδές μου. Πράγματι υπήρξε ο σεβάσμιος πατέρας όλων μας. Δεξί χέρι του αείμνηστου μακαριστού Μητροπολίτου, Ναθαναήλ Δικαίου του Α,’ ο τότε νέος Αρχιμανδρίτης, ήταν πολύ καλά μορφωμένος Πανεπιστημιακά και Πνευματικά και πλημμυρισμένος από ανθρωπιά και περίσσια καλοσύνη. Από τις πρώτες ημέρες της ευεργετικής παρουσίας του στο νησί μας, πέτυχε να κερδίσει όλο το ποίμνιο της Κω.

Με πρωτοπόρο τον αείμνηστο, Μητροπολίτη Ναθαναήλ Α,’ προσέφεραν μαζί ένα μεγάλο αληθινό και αξιοθαύμαστο έργο. Ξαναζωντάνεψαν το σώμα της Εκκλησίας και ίδρυσαν την Γυναικεία Ιερά Μόνη του Αγίου Νεκτάριου, ενώ παράλληλα έκτισαν το Γηροκομείο, ένα απάνεμο λιμάνι, για τους μοναχικούς γέροντες και τους απόμαχους της ζωής.

Επίσης ιδρύσαν στον χώρο της Ιεράς Μητροπόλεως, μια πλούσια Βιβλιοθήκη και ένα Εκκλησιαστικό Μουσείο, όπου διασώθηκαν και φυλάχτηκαν, ανεκτίμητοι κώδικες, Ιερές Εικόνες, Εκκλησιαστικά σκεύη, παλαιά άμφια, βιβλία και άλλα ιερά κειμήλια. Τα περισσότερα από αυτά φυλάσσονται στο σημερινό Εκκλησιαστικό Μουσείο, στην πρώην παλαιά, Μητροπολιτική κατοικία, που οργάνωσε και ίδρυσε, ο νυν Μητροπολίτης Κω και Νισύρου, Ναθαναήλ Β,’ Διακοπαναγιώτης.

Ο Ιεράρχης, πάτερ Αμβρόσιος, είναι γεμάτος με Χριστιανική αγάπη, υπομονή, καρτερικότητα και ατελείωτη ανεκτικότητα, απέναντι σε όλους. Για αυτό και κάθε μέρα, άνθρωποι κάθε λογής, του ακουμπούν τα προβλήματα τους και ζητούν την πολύτιμη συμβουλή του.

Δεν την αρνήθηκε ποτέ και σε κανέναν. Με ζεστή και φιλόξενη καρδιά, μοιράζει απλόχερα αδελφική αγάπη σε όλους. Ποτέ δεν τον ακούσαμε να βαρυγκωμήσει, να εκνευριστεί, να αγανακτήσει ή να κάνει ενοχλητικές παρατηρήσεις και να πληγώσει τους γύρω του.

Πάντα έχει ένα καλό λόγο, για όλους και για όλα.

Ακόμη και τότε, τον Αύγουστο του 1979, που ο Κύριος κάλεσε κοντά του τον αείμνηστο, μακαριστό Μητροπολίτη μας και πνευματικό του πατέρα, Ναθαναήλ Α,’ τον Δίκαιο, ο πατήρ Αμβρόσιος υπέφερε στωικά και αυτή την οδυνηρή τραγωδία.

Τα δύσκολα εκείνα χρόνια της Χούντας, την δεκαετία του 70, το φιλόξενο σπίτι του πατρός Αμβροσίου και η ζεστή αγκαλιά της αείμνηστης μητέρας του Χρυσής, αποτελούσαν μαζί με την Μητρόπολη, το καταφύγιο για κάθε κατατρεγμένο. Στα ανήσυχα χρόνια της εφηβείας μας, πολλά παιδιά πλησιάσαμε στην κηρήθρα της Ιεράς Μητροπόλεως και αποκομίσαμε ό, τι καλλίτερο και ωφέλιμο, για την μετέπειτα πορεία της ζωή μας.

Ο τότε Αρχιμανδρίτης Αμβρόσιος, από τους πρώτους μήνες της παρουσίας του στην Κω, φρόντισε να ξαναζωντανέψει τα Κατηχητικά Σχολεία, για μικρούς αλλά και για ενήλικες. Επίσης είχε φτιάξει μια ομάδα από εθελοντές που βοηθούσαν σε δύσκολες ώρες, τα αναξιοπαθούντα άτομα. Χαρακτηριστική ήταν εκείνη η αξέχαστη, φοβερή πλημμύρα της 17ης Ιανουαρίου του 1968, ημέρα του Αγίου Αντωνίου, όπου πρώτη η Ιερά Μητρόπολης, έσπευσε να ανακουφίσει τους πλημμυροπαθείς της Κω.

Επίσης είχε φροντίσει να δημιουργήσει, μια μικρή Εκκλησιαστική, μικτή χορωδία, που έψαλλε στις μεγάλες Γιορτές και ιδιαίτερα κατά την Μεγάλη Εβδομάδα, ενώ ενίσχυσε και την παρουσία της Φιλόπτωχου Αδελφότητας,

‘Ο Άγιος Ιωάννης ο Ναύκληρος’.

Πιστός υπηρέτης της Εκκλησίας, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ο πατήρ και Επίσκοπος Αμβρόσιος, μεταδίδει την αγνότητα και τον καλοσυνάτο χαρακτήρα του, σε όλους του Ιερείς όπου συνεργάζεται.

Την ίδια επιτυχημένη και δημιουργική πορεία, συνεχίζει και στα υψηλά, Αρχιερατικά του καθήκοντα, στα δυο διπλανά νησιά της Δωδεκανήσου.

Έμεινε κοντά μας περίπου 14 χρόνια, τα 12 μαζί με τον μοναδικό και αγαπητό μακαριστό Μητροπολίτη μας Ναθαναήλ Α’ που τόσο πρόωρα μετοίκισε στους Ουρανούς. Τα δε υπόλοιπα δυο τρία, μαζί με το μακαριστό Μητροπολίτη Ιεζεκιήλ, στη σύντομη Αρχιερατική διακονία του στην Κω. Ώσπου το Οικουμενικό Πατριαρχείο, να εκτιμήσει τις πολλαπλές ικανότητες και την ανιδιοτελή προσφορά του και να τον καλέσει για πνευματικό ταγό, στα τυχερά και πανέμορφα νησιά, στην Κάρπαθο και στην Κάσο. Ο αποχωρισμός του ποιμνίου του, αλλά και για εμάς, ήταν πολύ βαρύς και η πνευματική αγάπη, που είχαμε στον πατέρα Αμβρόσιο τόσο δυνατή, που όμως δεν στάθηκε αρκετή ώστε να τον εμποδίσουμε στο νέο τιμητικό κάλεσμα Αρχιερατικής διακονίας του Κυρίου.

Σίγουρα η Ξάνθη, η ιδιαίτερη πατρίδα του, θα είναι υπερήφανη για το άξιο τέκνο της, αλλά και τα γειτονικά μας νησιά, πολύ τυχερά που έχουν ένα τέτοιο ακριβό και πολύ δραστήριο Ποιμενάρχη.

Η απόσταση και οι ξεχωριστές συνθήκες ζωής του καθενός, μας κράτησαν μακριά του, για πολλά χρόνια. Όμως με την ευλογημένη επιλογή του πνευματικού του τέκνου, Ναθαναήλ Β,’ ως Μητροπολίτου Κω και Νισύρου, είχαμε την ανέλπιστη χαρά να συναντήσουμε ξανά τον αξιαγάπητο Μητροπολίτη Αμβρόσιο στο νησί μας. Αλλά και άλλη μια επίσκεψη του κατά τα εγκαίνια της προτομής του αξέχαστου μακαριστού Αρχιερέα Ναθαναήλ Α,’ μας γέμισε ξανά με ξεχωριστή ικανοποίηση.

Όπως θυμάμαι, από τα μαθητικά μας χρόνια, όταν πάρα πολλά παιδιά που ήμασταν μαθητές στο τότε ενιαίο Γυμνάσιο και Λύκειο, ωφεληθήκαμε από την ευλογημένη παρουσία, του τότε Αρχιμανδρίτη Αμβροσίου στην Κω.

Τα περισσότερα ήμασταν παπαδοπαίδια. Ο Κώστας ο Καματερός, γιος του αξέχαστου μακαριστού παπά Γιάννη, που σήμερα ακολουθεί τον ευλογημένο δρόμο της Ιεροσύνης, ο Κώστας ο Σκανδαλίδης ο γιος του παπά Γιώργη, φτασμένος πολιτικός, ο πρόωρα αδικοχαμένος Στέργιος Πίκουλας, ο γιος του μακαριστού παπά Κωσταντή, ο αξέχαστος Αριστείδης ο Ζαμάγιας, ο γιος του παπά Αντώνη από το Πυλί και γνωστός δικηγόρος. Ο Νίκος ο Ζουμπουλίκος, ο γιος του μακαριστού παπά Κώστα, από το Ασφενδιού και η υπογράφουσα κόρη του παπά Δημήτρη Γρύλλη.

Υπήρχαν και πολλά άλλα παιδιά και ας με συγχωρέσουν που δεν θυμάμαι ακριβώς το επίθετο τους, αφού η γομολάστιχα του χρόνου, ξεθωριάζει την μνήμη, όπου πηγαινοέρχονταν από την Μητρόπολη, είτε για να διαβάσουμε όλα μαζί, στην καλά οργανωμένη Βιβλιοθήκη της Ιεράς Μητροπόλεως, είτε για να κάνουμε τακτικές πρόβες, στην Εκκλησιαστική χορωδία.

Αξέχαστα δημιουργικά χρόνια, που αν και πέρασαν μας άφησαν μια γεύση ευγνωμοσύνης, στο πρόσωπο του αξιοσέβαστου πατέρα Αμβρόσιου.

Ο σημερινός Μητροπολίτης Καρπάθου και Κάσου Αμβρόσιος, αφιέρωσε όλη του την ζωή στην Εκκλησία, απαρνήθηκε τις εγκόσμιες απολαύσεις και τις ανέσεις και επέλεξε από πολύ νέος, τον δύσβατο δρόμο του Μοναχισμού. Αν και συνάντησε κάθε είδους σκάνδαλα και δυσκολίες, έμεινε πάντα πιστός και αφοσιωμένος στο δύσκολο πνευματικά έργο του.

Τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες, δεν τους φοβήθηκε. Για αυτό έφτασε αισίως μέχρι την ευλογημένη Ιθάκη του και μέσα από το μετερίζι της Εκκλησίας, συνεχίζει να αγωνίζεται και να προσφέρει, για το καλό του πνευματικού ποιμνίου του. Τα λίγα αυτά λόγια ευγνωμοσύνης, ας γίνουν ταπεινή ευχή, ώστε τα χρόνια αυταπάρνησης και υπηρεσίας του στην Εκκλησία, να γίνουν χιλιάδες. Εμείς θα τον τιμάμε και θα τον σεβόμαστε πάντα. Καλώς να τον υποδεχτούμε.

Ξανθίππη Αγρέλλη.

πηγή vimatisko.gr