Α Ν Ε Κ Δ Ο Τ Ο ( |||}
Η πρώτη λέξη στ’ Αγγλικά…
Όταν τέλειωσε ο πόλεμος επιστρέψαμε στο πατρικό σπίτι στα Πηγάδια (1945).
Δεν πέρασαν αρκετοί μήνες όταν έγινε το μεγάλο δυστύχημα με το γεμάτο πολεμοφόδια πλοίο που πήρε φωτιά και άστραψε και βρόντηξε ο ουρανός.
Δε θυμάμαι πόσοι σκοτώθηκαν αλλά πάρα πολλοί τραυματίστηκαν , και άκρωτηριασμένοι έμειναν ανάπηροι. Μόλις έγινε το κακό πανικοβλημένοι τρέξαμε μέσα στο ρυάκι τυλιγμένοι με κουβέρτες και στα χέρια τηγάνια λάδι και πατάτες.
Ήρθε και η θεία Σοφία από τη πέρα γειτονιά να βοηθήσει τη μωρομάνα μητέρα μας.
Την αυγή όταν διεπιστώθη ότι: ” Δεν ξανάρθαν οι Γερμανοί” επιστρέψαμε στο σπίτι.
Τριγύρω η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική.
Γκρέμισαν το μαντρότοιχο στο οικόπεδο του Λάμπρου και εγκατέστησαν καταυλισμό με σκηνές για να παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες προς τους τραυματίες.
Κάθε πρωί που έβγαινα στο στενό του σπιτιού μας ,αντίκρυζα ένα μελαμψό άνδρα με γυαλιά στα μεγάλα μαύρα μάτια (Ινδός) και μου έκανε νόημα για νερό . Όταν του έφερνα ένα μεγάλο μαστραπά γεμάτο νερό, τον έπαιρνε και μου έλεγε χαμογελαστός : Τενκι! Έτρεχα τότε παραπονούμενος στη μητέρα μου να της πώ ότι ο άνθρωπος μου ζητά ένα τενεκέ ( τένκι) νερό αλλά εγώ δε μπορώ να το σηκώσω ……
Εκείνη γέλασε και μου εξήγησε ότι ο άνθρωπος με ευχαριστούσε με τη λέξη Thanks στα Αγγλικά !
Ήταν η πρώτη λέξη που έμαθα στ’ Αγγλικά και που δε ξέχασα ποτέ !!
17.2.2025
Καρπαθιακα Νέα
