ΟΛΑ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΓΕΝΝΟΒΟΛΟΥΝ “ΕΞΩ–ΣΩΜΑΤΙΚΕΣ”.. ΟΙ ΠΟΛΥΤΕΚΝΗ ΜΕΝΕΤΑΙΣ (με 6 οικισμούς, 14 παραλίες) ΚΟΙΛΙΟΠΟΝΑ. “ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ-ΣΎΖΥΓΟΙ ΔΗΜΟΣ-ΠΟΛΙΤΕΙΑ” ΜΗΠΩΣ ΕΧΟΥΝΕ ΠΑΡΕΙ ΔΙΑΖΎΓΙΟ;..
του συγγραφέα Μάκη Εμμ. Ρήγα-Ρηγοπούλη
“Άλλαι αι βουλαί ανθρώπων άλλαι της επικαιρότητας” και παραπέρα οι καλοκαιρινές φιέστες μας ανασαίνουν, μας πλατιάζουν. Έτσι, στα κότου όλου μας ξάφνιασε η απόφαση να πραγματοποιηθεί στο χωριό, μετά από καιρό, Λαϊκή Συνέλευση, αλλάζοντας “στα καλά καθούμενα” το άνοστο, πολυμαγειρεμένο δημοτικό μενού.
Γι΄ αυτό μας παρασέρνουν περισσότερο όσα έχουν να κάνουν με τις αυθόρμητες λαϊκές εξάρσεις-ξεσπάσματα στις Λαϊκές Συνελεύσεις(Λ.Σ), που υποτίθεται πως ξεκαθαρίζουν τις προθέσεις τους και απέναντι των δημοτικών φατριών.. και κυρίως τους θέτουν την δική τους “πυξίδα” τοπικών επιθυμιών, που σχεδόν όλες παραμένουν διαχρονικά σκέτες, μετέωρες επιθυμίες.
Δεν περιμέναμε τέτοια παλλαϊκή συμμετοχή σε Λ.Σ. αρχές Ιούλη, που πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία των κοινοτικών και συλλογικών φορέων και με παρότρυνση του δ.σ. Ν. Ανδρέου.. καθόσον οι Λ.Σ. συνηθίζονται μέσα στον Αύγουστο που όλοι οι συγχωριανοί έχουν κατέβει απ΄ όλες τις γωνιές της γης και τουλάχιστον τα συμβούλια των εκτός συλλόγων να είναι παρόντα να εκθέτουν τις απόψεις τους και να συμβάλλουν στις κοινές προσπάθειες.
Εξάλλου, ανεβαίνοντας τα σκαλοπάτια της Εκκλησίας, παρατηρήσαμε αρκετό κόσμο, τελειώνοντας την κυριακάτικη λειτουργία με το κεφάλι σκημμένο, εξεστράτησε από την Λ.Σ., κατεβαίνοντας σκυθρωποί, ως φαίνεται μη περιμένοντας πολλά χαϊρια.. βλέποντας “τα φίδια της καθημερινότητας” να ζώνουν μέσα το χωριό αλλά και όλα τα κατοικημένα μετόχια του και τον Δήμο να αναλώνεται το περισσότερο διάστημα σε ανούσιους αλληλοσπαραγμούς, αναρωτιώντουσαν αν άξιζε τον κόπο να την παρακολουθήσουν.. γιατί γνωρίζουν ότι τα πάντα πια εξαρτώνται αποκλειστικά από “την ποιότητα” των παραγόντων του Δήμου.. εάν και κατά πόσον λαμβάνουν υπόψη τις κραυγές αγωνίας των πολιτών ή έχουν τον δικό τους χαβ(Γ)ά, αποκλειστικά και μόνον.
Όπως, πολύ εύστοχα έθεσε σε επίκαιρο άρθρο του, επί των τύπων των ήλων, το απροσπέλαστο ζήτημα “της δημοτικής βεντέτας”, ο συγχωριανός δικηγόρος Γιάννης Γ. Ιωαννίδης. Πάντως, εμείς πιστεύουμε ότι οι μαζικότερες συμμετοχές από τους εκτός και τους εντός του νησιού συγχωριανούς εμπλουτίζουν και την ατζέντα με περισσότερες ιδέες και αγωνιστικό σθένος και ισχυροποιούν τις θέσεις του χωριού.
Πολλά βαρείς οι ενημερωμένοι ψήφοι.. αυτοί γέρνουν την πολιτική πλάστιγγα, επιτυγχάνοντας έτσι καλύτερα αποτελέσματα για όλους, διοικούντες και διοικούμενους. Εμείς οι υπόλοιποι, έστω με μια χαραμάδα αισιοδοξίας, κοντογεμίσαμε το Εκκλησιαστικό Μέγαρο.
Μετά το εθιμικό καλωσόρισμα και τις συνεχείς μα σχεδόν ανεπιτυχείς ενέργειες του κοινοτάρχη Μ. Μαγριπλή και του κοινοτικού συμβουλίου προς τις δημοτικές αρχές.. εξέθεσε τα έργα συμπόρευσης με τον δήμαρχο Γ. Νισύριο τον προστατευτικό τοίχο στο πίσω μέρος του Πάρκινγκ Χριστού.. και την χρονίζουσαν μετάθεση των κολονακίων και μεγιστοποίηση του κεντρικού δρόμου για το αυστηρώς πάρκινγκ των τουριστικών λεωφορείων για να μην αναγκάζονται να παρκαίρουν στον Ανεμόμυλο.. αλλά μερικοί αμετανόητοι εξακολουθούν να πιάνουν τον χώρο και να φρακάρουν την κίνηση και την πρόοδο του χωριού.. ο Δήμος δια της αστυνομίας αιτούνται να επιβάλλουν την τάξη στο κυκλοφορειακό χάος που δημιουργείται και με όλα τα απορριματοφόρα του, που διασχίζουν τον κεντρικό άξονα, ενώ όλοι προσμένουν την διαπλάτυνση του άλλου σχεδόν έτοιμου δρόμου προς τον ΧΥΤΑ, εφόσον πλέον το παζλ του Περιφερειακού Δρόμου φαίνεται να έκλεισε με απόφαση του βουλευτή μας Επικρατείας Γ. Γεραπετρίτη.
Επίσης, μόνον, στον πίσω κεντρικό δρόμο, “είδαμε, επιτέλους, το φως το αληθινό”.
Παρούσα και η Έπαρχος Καρπάθου-Η.Ν. Κάσου κ. Κ. Νικολαϊδου, η οποία παρουσίασε τα αρκετά πεπραγμένα και τα μελούμενα της Περιφέρειας-Επαρχίου, τα οποία σε ανάρτηση δ.τ. τα αναφέρει ένα προς ένα.. είθε να πραγματοποιηθούν για το καλό του νησιού.
Δεν ακούσαμε για τα προστατευτικά στηθέα στην διασταύρωση του γεφυριού της Ζαζόπετρας.. την εκκαθάριση και επαναλειτουργία των δύο παλαιών, ιταλικών γεφυριών από την Αγία Τριάδα μέχρι το Ελαιοτριβείο, προτού ξεσπάσει μία από τις νέες τρομακτικές θεομηνίες.. την ένωση των επαρχιακών παραλιακών δρόμων Αγριλαοπόταμο Μενετών-Άϊς Θώρος Αρκάσας.. την ομαλοποίηση του δρόμου Ανεμογεννητριών-Κήπου, παρόλο προς το παρόν αγροτικός δρόμος μπορεί να καταστεί συνδετικός επαρχ. κρίκος του οικισμού Κήπου-Μέσα Αφιάρτη με την Αρκάσα.. την ασφαλτόστρωση των δρόμων Μιχαλιού Κήπος-Διακόφτης-Κάστελλος και Αμμοωπής-Αρδάνι.. παρά τις διαμαρτυρίες για τον επαναπροσδιορισμό και πρόσθεση στο εθνικό δίκτυο μονοπατιών, αφίεται εκτός το 1/4 του τουριστικού και ογκοδέστερου τμήματος του νησιού, νότια από τον επαρχ. δρόμο Πηγαδίων, Μενετών, Αρκάσας, Φοινίκι μέχρι τον Κάστελλο και τον Άϊ Θώρο.. τον καθαρισμό του επαρχιακού, έστω μισό μέτρο μέσα από την διαγράμιση προς λακονέτα, διότι οι τουρίστες(οι μοναδικοί) που περπατάνε επικίνδυνα, σε “τεντωμένο σχοινί”, μέσα στους δρόμους.. περισσότερες πινακίδες.. κ.τ.λ.
Από τους παρόντες δ.σ. Μ. Μανωλάκη (πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου), Γ. Λυριστή, Μ. Ρεϊση, Δ. Ζανάκη, Μ. Τσέρκη.. μόνον οι αντιδήμαρχοι Μ. Βασιλαράκης και Μ. Παραγυιός ενημέρωσαν τους περευρισκόμενους για τις τρέχουσες προσπάθειες του Δήμου και τις εξελίξεις σε όλα τα τοπικά επίπεδα αλλά και στα μεγάλα έργα, με φοβερά εμπόδια στις μελέτες, που ΕΑΝ τελεσφορήσουν, έστω και μερικά, θα αφήσουν εποχή, όπως διατείνονται.. ο δε δ.σ. Θ. Μανωλάκης αναφέρθηκε για τον φωτισμό του κατευθειακού δρόμου προς το Αεροδρόμιο, στον Αφιάρτη.
Ο εφημέριος μας πάτερ Μιχαήλ προέταξε το ανήκουστο ζήτημα να εξακολουθούν ακόμη τα ανοίγματα των σπιτιών στο χωριό και την καταλήστευσή τους από σπείρες.
Από τους δύο παραιτηθέντες δ.σ. ο μεν Ν. Μ. Σπανός υπερασπίστηκε τους σοβαρούς λόγους αποχώρησής τους από τον δημοτικό κυκεώνα και την ελλειπέστατη διαχείριση των τοπικών και παγκαρπαθιακών ζητημάτων.
Ο δε άλλος παραιτηθείς δ.σ. οδοντογιατρός Δ. Σπανός, όπως και ο γιατρός δ.σ. Δ. Κωνταντινίδης με επιστολές τους εξέθεσαν τους λόγους της απουσίας τους από την (Λ.Σ.).. πάντως, όλοι οι παρόντες επίσημοι ήσαν ευπρόσδεκτοι, χαίρουν άκρας εκτιμήσεως και μεγάλη τιμή και χαρά για όλους τους μενεδιάτες.
Όμως, ο συγγενής, δεινός γλεντιστής, αγνός πατριώτης, Σακέλλης Σακελλιάδης πολύ σωστά παρατήρησε, “έβαλε γυαλιά” σε όλους, ότι πρώτα απ΄ όλα θα πρέπει να αναφέρονται τα πεπραγμένα για το μεσοδιάστημα από τις προηγούμενες αποφάσεις των (Λ.Σ.) μέχρι της παρούσης για να κρίνουν οι πολίτες τον ενδιάμεσο απολογισμόν και για να γνωρίζουν τι θα πρέπει να αποφασίσουν ή απλά θα επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια.. ιδίως τώρα που φημολογείται ότι οι (Λ.Σ.) θα πραγματοποιούνται κάθε μήνα!
Εμφανής η απουσία του Δημάρχου Γ. Νισύριου, που σε άλλες εποχές ο ίδιος τέως Δήμαρχος, ονόματι Μ. Γ. Ιωαννίδης, συνεργαζόμενος για την επίλυση των περισσοτέρων ζητημάτων και με τους κομματικούς του αντιπάλους άλλοτε υπέρ- δημάρχους, όπως π.χ. τον τότε Χρήστο Κατσάνη και άλλοτε με τους υπό- αντιπάλους του αντιδημάρχους για το καλό του νησιού.. και προκαλούσε εναλλάξ σε κάθε χωριό Δημοτικές Λ.Σ., γιατί Δήμος δεν είναι μόνο μέσα τα κεντρικά γραφεία αλλά και οι κοινότητες και οι κοινωνίες των πολιτών του κάθε χωριού που τους εκλέγουν και που όλοι μαζί συναποτελούν τον Δήμο.. έτσι και οι χωριανοί παίρνουν μίαν αίσθηση συμπαράστασης, ότι ο Δήμος είναι κοντά τους, δεν τους ξεχνά.. ενδιαφέρεται και κατεβαίνει να ακούσει τις δικές τους απόψεις και ευαισθησίες, να καταγράφει και τα δικά τους παράπονα, τα ντόπια προβλήματα από πρώτη άμεση επαφή.
Από τα πρωτοφανή φαινόμενα ελλείψεων σε ζωτικές ανάγκες τόσον σε μονίμους όσο και σε φιλοξενούμενους που υποφέρουν, σύμφωνα με τις γενικευμένες μαρτυρίες των κοινοταρχών απ΄ όλα τα χωριά, των ίδιων των παραγόντων του Δήμου και των συμμετεχόντων της Λ.Σ., παντού, κι εδώ το ίδιο τροπάρι:
Δίκτυα αποχέτευσης, ύδρευσης χωριού- Λακκιού- Αμμοωπής- Αρδάνι (προϋπάρχει ήδη μελέτη), φωτισμός, καθαριότητα, δρόμοι πρός Λάϊ-ΧΥΤΑ, περιφερειακός, κ.τ.λ.. όπου τελευταία από τετραετία σε τετραετία αντί να καλυτερεύουν οι υποδομές καταρρέουν και όσο πάνε έτσι κατρακύλα μετά δεν θα συμμαζεύονται..–
Στ΄ αλήθεια, η πεζή περιγραφή δεν είναι το είδος μου γι΄αυτό.. Εν αρχή ην οι πανάρχαιες δάδες των σπηλαίων.. ακολούθησαν “οι δάδες” με το κερί και ο λύχνος με το λάδι.. Μετά μικροί εφέξαμε με τις λάμπες πετρελαίου.. μαζί με τα λουξ.. και εν τέλει “είδες η ΔΕΗ”; Τώρα, ήτανε καιρός οι νέες τεχνολογίες με τους ανέμους και το φως του ήλιου της ημέρας να τις διοχετεύουν σε ενέργειες για όλες τις ανάγκες των νοικοκυριών, των επιχειρήσεων, “δημόσια φώσια”, κ.τ.λ..
Και πάλι, “ο Θεός της Ελλάδας” χάρισε ΔΩΡΕΑΝ άπλετες καθαρές ηλιακές-αιολικές ενέργειες”. Και ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν για τον Δήμο με τόσα κτήρια, δρόμους, μνημεία, κ.τ.λ για ηλεκτροδότηση… θα μπορούσε να εκμεταλευτεί από καιρό και να γλυτώνει τους ηλεκτροσοκ- λογαριασμούς. Αντίθετα, διαβάζουμε για παραίτηση του αξιόλογου υπεύθυνου Κ. Γ. Σακέλλη της Δημοτικής Αιολικής των Ανεμογεννητριών, μετά από δύο χρόνια.
Πάντως, μας έκανε φοβερή εντύπωση “η παγκόσμια πρωτιά” του Εξωραϊστικού Συλλόγου Μενετών “η Πρόοδος” δια της προέδρου της Μαριάνας Γεραπετρίτη-Βούρτση ανακοινώνοντας στην Λ.Σ. να τοποθετήσουν φωτοβολταϊκές-ηλιακές λάμπες, βγάζοντας από τα μαύρα σκοτάδια ολόκληρο το χωριό.. και παράλληλα καθαριότητα και βαψίματα παντού, θέτοντας άμεσα “ζήτημα μειώσεων δημοτικών τελών” στις Μενεταίς.. εάν οι φιλοπρόοδοι σύλλογοι και ιδιώτες αναλαβαίνουν αυτές τις δημόσιες υπηρεσίες ή με προσωπικές δουλιές ή με πλουσιοπάροχες συνδρομές, τότε γιατί τους χρειαζόμαστε τους Δήμους να πληρώνουν εις διπλούν τα δημοτικά τέλη, λένε, για να συνεχίζουν τις “καφενειο-συνεδριάσεις” τους;
Γι’ αυτό, λοιπόν, αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στον “εφευρέτη” σύλλογό μας και στον γείτονα μου Μιχάλη Ι. Μαρή που συνδράμει με αρκετούς άλλους συγχωριανούς για την αγορά των πρώτων φωτοβολταϊκών σωμάτων.
Μετά την ηλεκτροδότηση από τον Δήμο, έπονται οι συνδρομές για την ολική φωταγώγηση της Σκάλας, του Περίγυρου του Ιερού Λόφου, του Ανδριάντα της Επανάστασης της Καρπάθου, της 5ης Οκτωβρίου, 1944, του Ανεμόμυλου.
Εν τω μεταξύ. θα μπορούσαν να προστεθούν και 3-4 λάμπες μέσα στο Νεκροταφείο μέχρι κάτω το Οστεοφυλάκιο. Αναμένονται, επί τη ευκαιρία ηλεκτροδότησης τους, πρωτοβουλίες και από τις επιτροπές των δύο μοναστηριών του Αγίου Μηνά και του Αγίου Κωνσταντίνου-Αγίας Ελένης να φωταγωγηθούν, όπως το πανόραμα του Αγίου Σπυρίδωνα.
Πιστεύουμε στο καλλιτεχνικό “δίδυμο” των ηλεκτρολόγων (του πατρός) Γεωργίου και του (υιού) Αντωνίου Χαροκόπου, όπως στα γλέντια με τις παραδοσιακές μουσικές, τραγούδια τους, κ.τ.λ. ξεσηκώνουν όλους τους καρπάθιους του απάνου κόσμου, έτσι ελπίζουμε θα φωταγωγήσουν το ίδιο καλλιτεχνικά “τα φωτοστέφανα”-Μνημεία των Ηρώων του ΄44 και των κεκοιμημένων προπατόρων μας και του, πρόσφατα αείμνηστου πατρός των δωρητών, μεγαλοβιομήχανου φίλου Γιάννη Μ. Μαρή.
Ελπίζουμε και ο Δήμος να αναλάβει και αυτός εξίσου την φωταγώγηση από κάτω ανατολικά και δυτικά του Ιερού Βράχου της Μεγαλόχαρης, του Σχολείου, όπως, εξάλλου, πληρώνει και για την Ακρόπολη των Πηγαδίων, κ.τ.λ.. και τους άλλους δημοτικούς χώρους στο Πάρκινγκ στο μοναστήρι του Χριστού, σκοτούι στο Μουσείο, στο μικρό γήπεδο 5Χ5 και στην ξετρυπητή Γαλαρία.
Καλά μέσα το χωριό βρίσκεται ακόμα στην εποχή της “σκοτεινής Τρύπας του Σύμπαντος”. Όμως, ανάβουν κατά διαστήματατα και τα δύο μοναστήρια-προστάτες του Χωριού της Αγίας Τριάδας και του Αγίου Σπυρίδωνα που λαμπρύνουν τις δυτικές και τις νότιες γειτονιές αφ΄ υψηλού, μάλλον εξαιτίας του ηλεκτροσόκ στις απλησίαστες τιμές.
Γι΄ αυτό ελπίζουμε να συμβάλλει και η Κεντρική Εκκλησία στην φωταγώγηση σε όλα τα μοναστήρια μέσα στο χωριό.
Επειδή δεν έτυχε να έχουμε τα πλήθη των τεράστιων εμβληματικών Αρχαιολογικών κτηρίων και μνημείων άλλων νησιών, κυρίως έργα ξένων ιπποτών, σταυροφόρων, κ.τ.λ. που τα καθιστούν ασύγκριτες διεθνείς ατραξιόν.. εμείς, αυτά τα ελάχιστα αειθαλή που μας τα κληροδότησαν έτοιμα οι ξακουστοί μεγαλομάστορες πρόγονοί μας και η μοναδική άγρια Φύση δεν θάπρεπε να τα κρατάει ο Δήμος ζωντανά με την καλύτερη δυνατή ευπρέπεια, φωταγωγημένο καλλωπισμό, εξωραϊσμό, κ.τ.λ.;
Ολοκληρώνοντας έτσι σαν πανάξιοι απόγονοι στο ασύγκριτο νησί μας, τουλάχιστον την συντήρηση του απερίγραπτου παλαιού κύκλου των αξιοζήλευτων παραδοσιακών μας έργων και αξιών, κ.τ.λ.;
Χωρίς να θέλουμε να περιαυτολογούμε για το χωριό μας, τις Μενεταίς, περί ης το θέμα σήμερα, είναι, εξάλλου, γνωστό σε όλους τους παροικούντας την Ιερουσαλήμ και αυτήν την ωμή πραγματικότητα μετά λύπης μας περιγράφουμε.
Πέραν από την πρωτεύουσά μας τα Πηγάδια που έχει πάντα προτεραιότητα σε όλα, απλωμένα, όμως, σε ένα χώρο μόνον σε απόσταση 2-3 χιλιομέτρων.. αλλά “η Βασίλισσα των παραδοσιακών μας”, η Όλυμπος, ο κύριος πόλος έλξεως των τουριστών μας επεκτείνεται σε όλη την Βόρεια Κάρπαθο.
Άλλο τόσο, υπάρχουν, πουθενά αλλού, τόσες πολλές αξιοποιημένες παραλίες σε κανένα άλλο χωριό πάνω στο νησί, με τόσες πολλές νέες κατοικίες, νέες επιχειρήσεις, κ.τ.λ., όπως εδώ σε ολόκληρη την θαλάσσια περίμετρο των Μενετών;
Από το Αρδάνι, στις Αμμοωπές, στο Λακκί-Φωκιά, στις παραλίες του Αφιάρτη από την Δαματρία, Χριστού το Πηγάδι, Πρασονήσι, Βαθά, Κατελύματα, Μακρύς Γυαλός, Διακόφτης, Μιχαλιού η Κήπος, Αγριλαοπόταμο..
Για να μην αναφερθούμε για τους μεσόγειους κατοικημένους οικισμούς από το μισό Πλατύολο, Βρουτσά-Βαθά, Στροφή-Χοχλακάρης, Κριθαρές-Λάϊ, Σταυρί-Σκοπή, Εξήλες-Τσίγκουνας.. και η κυρίαρχη μήτρα όλων αυτών μέσα οι Μενεταίς.
Επισημαίνοντας το πιο παράδοξο.. όλες οι κύριες υποδομές όλων αυτών των παλαιών και των νέων οικισμών φωτισμός, ύδρευση, καθαριότητα, δρόμοι, κ.τ.λ. έχουν δημιουργηθεί επί τοπικού δημαρχείου, χωρίς να επιβαρύνουν τον νέο Καποδιστριακό Δήμο, δηλαδή τα υπόλοιπα χωριά.
Και εκτός τον πολυπληθέστατο κόσμο που διακινείται καθημερινά προς και από το Διεθνές Αεροδρόμιο, τις δύο στρατιωτικές Βάσεις, τις 14 παραλίες, τους 6 οικισμούς, κ.τ.λ. Τώρα, οι επαναλαμβανόμενες ενστάσεις και οι καθημερινές ανησυχίες των συγχωριανών είναι, παρόλο που ο νέος Καπιδιστριακός Δήμος βρήκε όλες αυτές τις υποδομές έτοιμες, ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΊ ΚΑΝ ΝΑ ΤΙΣ ΣΥΝΤΗΡΗΣΕΙ; και παρόλο που οι πολυάριθμοι πληθυσμοί και οι επιχειρήσεις των Μενετών συνεισφέρουν και μεγάλο μέρος στα έσοδα του Δήμου ΑΛΛΑ όλοι οι αρμόδιοι του φαίνεται να παραβλέπουν όλα αυτά τα αδιαμφισβήτητα γεγονότα, βυθίζοντας τους σε απόγνωση για την πλήρη υποβάθμιση.
Φτάσαμε στο σημείο αγαπητοί συμπατριώτες αντί να θεωρούνται τα μεγάλα χωριά προνομιακά απ΄ όλες τις απόψεις, μέσα στους Καπαδιστριασκούς Δήμους αντίθετα να τα καθιστούν μειονεκτικά.. διότι εμείς, όμως, εδώ που τα ζούμε δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε και τις άλλες, τις σκοτεινές μεριές του φεγγαριού.. αν σε μικρότερα χωριά συμβαίνουν τα ίδια καθημερινά προβλήματα, όπως καταμαρτυρούν όλοι οι κοινοτάρχες τους, αποδεικνύουν, φως φανάρι, ότι τα μεγαλύτερα χωριά υποφέρουν πολλαπλάσια, όπως π.χ. οι Μενεταίς σε όλα επίπεδα, σε όλα τα μέρη της, πολύ περισσότερο από κάθε άλλο μικρότερο χωριό..
Διότι “σταμπώνονται” απλά σαν ένα άλλο από τα μικρότερα χωριά, ενώ όλοι γνωρίζουν ότι αποτελούν εξαίρεση των εξαιρέσεων.
Που και πως μπορούν, λοιπόν, να αντικαταστήσουν οι σύλλογοί μας και οι ιδιώτες τις πανταχόθεν αδυναμίες του Δήμου και της Κεντρικής Διοίκησης σε τόση μεγάλη έκταση; Ας βρεθεί κάποιος ιθύνων νους να απαντήσει στις εύλογες αγωνίες της Λ.Σ. των μενεδιατών αλλά και όλων των καρπαθίων που ζούνε κάτω από τις ίδιες ζοφερές συνθήκες.
Εκτός αυτών “των ουκ έστιν αριθμών” συνολικών προβλημάτων του νησιόυ, που ήδη, όλοι μέσα στο ίδιο καζάνι, τώρα ΜΑΣ βάζουν οι έξω “ξένοι” αλλά και οι μέσα, “οι δικοί μας να συμπάλλουν τις φωτιές” να βράζουμε περισσότερο;
Όπως, π.χ. και με τις θαλάσσιες συγκοινωνίες να προσπαθούν να τις διευθετήσουν με “δεινόσαυρους” καταμεσίς της τουριστικής σαιζόν.. και με δασοδημεύσεις, που(;) άκουσον, άκουσον στον ολουσδιόλου καραφλό Αφιάρτη.. από εκεί καταλαβαίνει κανείς και για την σχεδόν υπόλοιπη καραφλή Κάρπαθο, κ.τ.λ., κ.τ.λ.
Πάει πολύ, δεν υπάρχει έλεος.. “Καήκαμε”! ΜΕΡΡ.. 17/7/2023.
