Μετά το θλιβερό περιστατικό της Καρπάθου , με τον παλιννοστούντα ομογενή του οποίου η καθυστέρηση της αεροδιακομιδής απέβη μοιραία , ένα δεύτερο περιστατικό θανάτου συμπατριώτη μας από την Κάσο δείχνει ότι, πιθανόν, η ζωή των νησιωτών δεν έχει την ίδια αξία με των υπολοίπων .
Ας φανταστούμε ότι ένας άνθρωπος τραυματίζεται σοβαρά στην Αθήνα και το ΕΚΑΒ αρνείται να του στείλει ασθενοφόρο για να τον μεταφέρει στο Νοσοκομείο επειδή κρίνει ότι το περιστατικό είναι βαρύ , αφήνοντας τον να πεθάνει αβοήθητος .
Επί της ουσίας αυτό συνέβη με τον συνάνθρωπο μας στην Κάσο .
Αν στην περίπτωση της Καρπάθου υπήρχαν τεχνικής φύσεως προβλήματα που καθυστέρησαν την αεροδιακομιδή , στην περίπτωση της Κάσου έγινε …τηλεφωνικά διάγνωση και αποφασίστηκε να μην δοθεί καμία “μάχη” για τη σωτηρία μιας ανθρώπινης ζωής .
Σε άλλες εποχές προ 35-:40 ετών , με πενιχρά μέσα , θυμάμαι ελικόπτερο να προσγειώνεται στην Σκοπή του Μεσοχωρίου για την μεταφορά ασθενή που ψυχορραγούσε μετά από πυροβολισμό .
Χωρίς ελικοδρόμιο, χωρίς φώτα , χωρίς τηλέφωνα ο ασθενής σώθηκε .
Μήπως, από τότε, έχει αλλάξει το άρθρο 5 του Συντάγματος που αναφέρει ότι : “ Όλοι όσοι βρίσκονται στην Eλληνική Eπικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής τους “ ;
Η μήπως εμείς έχουμε χαμηλώσει τόσο πολύ τον πήχη που πάψαμε να διεκδικούμε ακόμη και τα κατοχυρωμένα από το Σύνταγμα δικαιώματα μας ;
26.3.2024
Καρπαθιακα Νέα
