Μια αληθινή ιστορία έρωτα, πειρατείας και προδοσίας στο Αιγαίο
Γράφει ο Μανώλης Δημελλας
Μην περιμένετε σπαθιά, μάχες, ποδοβολητό από άλογα κι αίμα στους δρόμους!
Σε τούτη την καθαρόαιμη πειρατική ιστορία δεν υπάρχουν πικροί αναστεναγμοί από αλυσοδεμένους σκλάβους.
Εδώ θα διαβάσετε μια ρομαντική, σπάνια περιπέτεια, ξεχασμένη μέσα στις στάχτες του παρελθόντος. Μια ιστορία που φαντάζει παραμύθι, μα είναι γραμμένη με αλμύρα και αίμα, από τα βράχια της Καρπάθου μέχρι τη Μήλο.
—
Μια γυναίκα, μια εισβολή, ένα βλέμμα
Όλα ξεκίνησαν από μια γυναίκα — μια φλογερή Ισπανίδα που κατέληξε σχεδόν με το ζόρι στην Κάρπαθο. Της έμελλε να γίνει βασίλισσα. Γιατί, όταν η μοίρα σου χρωστά, βρίσκει τρόπο να ξεπληρώσει. Το θέμα είναι: μπορείς να αναγνωρίσεις τα δώρα της ή κρατάς τρύπια χέρια και στενή καρδιά;
Μια σκόλη ξημέρωνε όταν τρεις αρματωμένες γαλέρες εμφανίστηκαν στο λιμάνι της Καρπάθου – πιθανότατα στο Φοινίκι. Ανάμεσά τους, το αήττητο ΜΑΥΡΟ ΓΕΡΑΚΙ του διαβόητου πειρατή Ιωάννη Καψή. Οι ντόπιοι τρόμαξαν – οι κουρσάροι πηδούσαν στη στεριά και φώναζαν… στα ελληνικά!
Δεν ήρθαν να λεηλατήσουν. Ήρθαν να εκδικηθούν τον Ισπανό τύραννο του νησιού, τον Φαρνούτσο, έναν δηλωμένο πρίγκιπα που συνεργαζόταν με σκλαβοπάζαρα, βασάνιζε τους ντόπιους και στήριζε τους Οθωμανούς και τους Βενετούς.
Ο δειλός Φαρνούτσος κρύφτηκε σε μυστική κρύπτη. Οι πειρατές άρπαξαν ό,τι είχε κλέψει, ελευθέρωσαν σαράντα σκλάβους, και λίγο πριν φύγουν, ο Καψής ανακάλυψε την Ισπανίδα σύζυγο του τύραννου. Ήταν ξανθιά, μιλούσε σπαστά ελληνικά και καθόλου δεν φοβόταν.
Ένα βλέμμα ήταν αρκετό. Ο τρομερός πειρατής ερωτεύτηκε. Από εκείνη τη στιγμή, δεν ήταν πια ίδιος.
Ντολόρες, η Βασίλισσα της Μήλου
Η γυναίκα λεγόταν Ντολόρες. Την πήρε μαζί του. Δεν προσπάθησε να την πουλήσει. Αντίθετα, την κοίταζε, της μιλούσε, την επισκεπτόταν διαρκώς στην καμπίνα. Η θάλασσα ξαφνικά δεν του αρκούσε.
Λίγες μέρες αργότερα, το ΜΑΥΡΟ ΓΕΡΑΚΙ έδεσε στη Μήλο. Οι Μηλιοί τους υποδέχτηκαν πανηγυρικά. Εκεί, ο Καψής ανακοίνωσε πως θα εγκατέλειπε τη θάλασσα. Πήγε στην καμπίνα της Ντολόρες και της ζήτησε να τον ακολουθήσει στη στεριά, να γίνει βασίλισσά του.
Η Ντολόρες δέχτηκε. Άλλαξε όνομα και έγινε η Βασίλισσα Εκατερίνη της Μήλου. Ο Καψής έγινε άρχοντας του νησιού το 1677. Οι κάτοικοι τον αγάπησαν – ήταν δίκαιος, ικανός και αποφασισμένος να προστατέψει το νησί από κάθε ζυγό.
Ο Λατίνος Επίσκοπος τον στέφθηκε με μια βαριά χρυσή αλυσίδα, και ο λαός φώναξε:
«Ζήτω ο Καψής!»
Η Πύλη δεν συγχωρεί
Οι Τούρκοι, ανήσυχοι για την επιρροή του, έστειλαν τρεις γαλέρες με πρόφαση την είσπραξη φόρων. Ο Καπουδάν Πασάς κάλεσε τον Καψή για γεύμα. Εκείνος πήγε μόνο με 12 φρουρούς. Ήταν παγίδα.
Τον αιχμαλώτισαν, του πήραν τη χρυσή αλυσίδα και τον μετέφεραν στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί, στις φυλακές του Επταπυργίου, τον κρέμασαν στη θέση Μπάνιο.
Ήταν ο πρώτος Έλληνας βασιλιάς, μετά την πτώση του Βυζαντίου, που εκτελέστηκε από τους Οθωμανούς.
Μύθοι, εκδοχές και παραμύθια
Η καταγωγή του Καψή παραμένει αμφίβολη. Άλλοι τον θέλουν αρματολό από το Λιδωρίκι, άλλοι Μηλιό πλοηγό.
Μια άλλη εκδοχή (Γ. Κούκας, Ιστορία Εικονογραφημένη, τεύχος 26) λέει πως παντρεύτηκε την κόρη του άρχοντα της Μήλου, όχι την Ισπανίδα Ντολόρες.
Μα εγώ επιμένω: διαλέγω τη Ντολόρες!
Η εκδοχή του Κ. Πολίτη (1931) έχει περισσότερο σασπένς — κι επιπλέον, κάνει την Κάρπαθο πρωταγωνίστρια!
Πηγές
Οι Πειραταί των Ελληνικών Θαλασσών, Κ. Πολίτης, Βιβλιοθήκη “Πατρίδος”, 1931
Ρόζα Φρέρη, Υπεύθυνη Πολιτιστικών Θεμάτων, ΔΠΕ Ν. Κυκλάδων
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ, Ο ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΜΗΛΟΥ – www.lidoriki.com
Ιστορία Εικονογραφημένη, τεύχος 26, Γιώργος Κούκας
27.72025
Καρπαθιακα Νέα
