Η ευθύνη και η ευθυκρισία στην Κάρπαθο μοιάζει με παλιομοδίτικο παιδικό παραμυθάκι! Κάθε φορά ξεκινάμε από τα μεγάλα κι αυτά που συνήθως θαρρούμε πως είναι έξω από εμάς. Λέμε μια δυο κουβέντες του καφενείου κι έπειτα, καθώς συνήθως νιώθουμε πως χάνουμε το δίκιο και τον χρόνο μας, παύουμε να μιλάμε, σταματάμε να διεκδικούμε τα απολύτως αυτονόητα.
Πριν λίγες μέρες ψηφίστηκε ο προϋπολογισμός του Δήμου Καρπάθου για το 2023, υπήρξαν ορισμένες διαφωνίες που όμως δεν ήταν αρκετές για να πετύχουν σοβαρή αναμόρφωση του σχεδίου το οποίο δεν φαίνεται να έχει πάρει στα σοβαρά τις επιθυμίες από τις τοπικές κοινότητες!
Κι ερχόμαστε στο δια ταύτα: Το θλιβερό παράδειγμα είναι τα σπασμένα και επικίνδυνα τσμεντένια κάγκελα στην «κάτω πλατεία» των Μενετών!
Από τον Ιούνιο 2022 έχουμε επισημάνει το πρόβλημα. Γράφαμε τότε:
«Ήρθαμε στο νησί για διακοπές και προσπαθούμε να μην πέσουν τα παιδιά μας από τα κάγκελα πάνω από την πλατεία, προσπαθούμε τη νύχτα να μην σπάσουμε κανένα πόδι από τα μαύρα σκοτάδια και αναρωτιέμαι όσο κάθομαι εδω στο σπίτι και δεν έχουμε νερό εαν κάνει να φάμε το φαγητό που ετοίμασα γιατί το νερό μέχρι που κόπηκε μια ερχόταν καφέ και μια διαυγές.
Υ.Γ : Τα κάγκελα αυτά είναι σε κεντρικότατο σημείο του χωριού όπου παίζουν καθημερινά παιδιά, από κάτω έχει τεράστιο ύψος και έχω επικοινωνήσει για τη σοβαρότητα του θέματος με τον πρόεδρο της τοπικής κοινότητας εδώ και μήνες…»
Τα τσιμεντένια κάγκελα, που σημειώστε βρίσκονται σε κεντρικότατο σημείο, παρά τις εκκλήσεις, ακόμη δεν φτιάχτηκαν! Ενημερώθηκε ο Πρόεδρος της τοπικής κοινότητας κ. Μανώλης Μαγριπλής, ενημερώθηκε και το τοπικό Συμβούλιο των Μενετών. Μάλιστα τότε πληροφορηθήκαμε ότι θα έμπαινε κόκκινη ταινία, ώστε να προειδοποιεί όσους πλησιάζουν στο σημείο για τον άμεσο κίνδυνο. Τίποτε δεν έγινε! Το θέμα προφανώς ξεχάστηκε τα τσιμεντένια κάγκελα στέκουν σπασμένα και ο κίνδυνος για τους περαστικούς και ιδιαίτερα τα μικρά παιδιά παραμένει.
Κι αν, ο μη γένοιτο, συμβεί ένα ατύχημα τότε θα ψάχνουμε να βρούμε την ευθύνη του περαστικού πολίτη, του γονιού ή ακόμη και του γείτονα, που δεν είπε μια κουβέντα για τις τρύπες και τον άμεσο κίνδυνο.
Ακούγοντας τον σχεδιασμό του προϋπολογισμού και κυρίως διαβάζοντας τα 48 έργα του Δήμου Καρπάθου για το 2023, για μια στιγμή αισθάνθηκα ότι πρόκειται για άλλο νησί.
Όχι, πρόκειται για την Κάρπαθο!
Αλήθεια η ασφάλεια ανθρώπων και ζώων, μόνιμων και διερχομένων, δεν θα έπρεπε να είναι η προτεραιότητα; Κι επειδή τους επόμενους προεκλογικούς μήνες, πολλά όνειρα και σχέδια θα ακούσουμε για το νησί, ας κρατήσουμε μικρούτσικο καλάθι κι ας απαιτήσουμε τουλάχιστον τα αυτονόητα.
Να μη σπάσουμε τα χέρια και τα πόδια μας σε μια κακοφτιαγμένη κι αφώτιστη σκάλα, να μην πέσουν οι ηλικιωμένοι συνάνθρωποι μας και τα παιδιά μας σε ένα πέρασμα που δεν έχει κάγκελα. Κι όλα αυτά γιατί κάποιοι επιμένουν να στέκονται αδιάφοροι ή ανήμποροι κι από την άλλη θέλουν ρόλο, επιθυμούν θεσμική καρέκλα στα κοινά του νησιού.
Μανώλης Δημελλάς
4.3.2023
Καρπαθιακά Νέα