Πειραιάς, 19 Ιουνίου 2024
Η μέρα είναι θλιβερή, πόνο βαρύ σκορπίζει,
ο πρόωρος σου θάνατος πολλές καρδιές ραγίζει.
Σήμερο ξαδερφούλα μου που μπαίνεις εις το τάφο,
παίρνω μολύβι και χαρτί και μοιρολόι γράφω.
Τρέμει το χέρι κ’ η καρδιά μεγάλη πίκρα έχει,
του μισεμού σου το καμό νιώθω, πως δεν αντέχει.
Πάλι ο Χάρος χτύπησε μ’ απίστευτη μανία
και παίρνει σε νωρίς-νωρίς στον Άδη, Μαρινία.
Το Παύλο δεν λυπήθηκε που ‘σουν το στήριγμα του,
και με το δηλητήριο γέμισε τη καρδιά του.
Χρόνια πολλά επάλεψε κ’ ήτανε στο πλευρό σου
κ’ εσύ τον εκαμάρωνες Μαρίνα μας το γιό σου.
Ξέρω πως είναι άξιος και θα τα βγάλει πέρα,
αμμ’ ήθελε στο πλάι του να ‘χει και τη μητέρα.
Ήρθε η αδερφούλα σου κ’ ήτανε στο πλευρό σου,
μα τι παρηγοριά να πει σ’ εσένα και στο γιό σου.
Σαν Άγγελος εστέκετο στου πόνου το κρεββάτι
κι ότι μπορούσε έκαμε, χωρίς να κλείσει μάτι.
Δεν ήταν εύκολο κανείς, κουράγιο να της δίνει,
την αδερφή της να θωρεί σιγά-σιγά να σβήνει.
Φαίνεται, ο πατέρας σου, πώς σ’ ήθελε κοντά του,
δεν άργησε και πήρε σε στα κατατήρια του!
Καμαρωμένη σήμερο θα ‘ναι κι η Κυραννία,
γιατί στη πρωτοκόρη της είχε αδυναμία!
Μαζί εμεγαλώσαμε, πάντα κοντά μας ήσου
και παρακάλου το Χριστό, να γειάνει τη πληγή σου.
Αν δεις και το πατέρα μας να μας το χαιρετίσεις
κι απ’ όλους τη μανούλα μας να τη γλυκοφιλήσεις.
Παύλο συλλυπητήρια κ’ η Παναγιά μαζί σου,
να σου γλυκαίνει τη πληγή, της μάνας της δικής σου.
Τ’ αδέρφια και τ’ ανήψια σου, όλους τους συλλυπούμαι,
ποτέ δεν περιμέναμε τέτοιο καμό να πιούμε!
Η μνήμη σου, στη σκέψη μας, θα μείνει χαραγμένη
και η καλή σου η καρδιά, ξαδέρφη αγαπημένη!
Το χώμα να ‘ν’ ανάλαφρο, Μαρίνα, στο κορμί σου,
στου παραδείσου τη δροσιά να ‘ναπαυθεί η ψυχή σου!
Με πολλή θλίψη,
Η ξαδέρφη σου
Μαρίτσα Τσαμπανάκη – Διακομηνά
20..6.2024
Καρπαθιακά Νέα
