Όλυμπος Καρπάθου είναι γένους θηλυκού και δεν έχει ηλικία. Ο χρόνος έχει σταματήσει προ πολλού στο ξακουστό χωριό των Δωδεκανήσων, που μπορεί να δέχεται κομψά τον τουρισμό, αλλά διατηρεί τα ήθη και τα έθιμα αναλλοίωτα. Εδώ οι γιαγιάδες φορούν κάθε μέρα τα μαντήλια και τις φορεσιές τους κι έχουν όλα τα χαρακτηριστικά της ελληνίδας γιαγιάς που τείνει να αποτελέσει είδος προς εξαφάνιση.
της Ηρώς Παρτσαλάκη στην athensvoice.gr
Θα δεις τα μαντήλια τους φρεσκοπλυμένα, ν’ ανεμίζουν μαζί με την υπόλοιπη μπουγάδα κι όταν θα τις συναντάς στα σοκάκια τις Ολύμπου θα σου μιλήσουν σαν να ήσουν εγγόνι τους. «Λεύτερο είσαι;» θα ρωτήσουν κι αναλόγως την απάντηση θα σου φορέσουν τη λευκή ή τη μαύρη μαντήλα που στόλισαν με τα χεράκια τους. «Κάθε φορά που θα τη δένεις, θα κάμεις μιαν ευχή κόρη μου» θα ψιθυρίσουν γλυκά, θα σε ξεπροβοδίσουν με χίλιες ευχές για τύχη και ζωή κι εσύ θα συνεχίσεις τη βόλτα στο χωριό λίγο πιο ανάλαφρα. Με την αισιοδοξία ότι η ανθρωπιά δεν έχει χαθεί και μεταφέρεται σαν φυλαχτό από γενιά σε γενιά.
Αν σου μιλήσουν άπταιστα αγγλικά ή ακόμα και ιταλικά μην ξαφνιαστείς, έτσι είναι οι Ολυμπίτισες, τα φέρνουν όλα στα μέτρα τους. Εδώ δάμασαν το βουνό το ίδιο. Άλλωστε η γυναίκα αποτελούσε ανέκαθεν στυλοβάτη της οικογένειας. Τα παλιά τα χρόνια οι άντρες συνήθως ξενιτεύονταν και άφηναν πίσω τις γυναίκες να ρυθμίζουν τα πάντα. Γι’ αυτό αν ρωτήσεις κάποια μεγάλη γυναίκα την ηλικία της μπορεί να ξαφνιαστείς. Βλέπεις το βουνό και οι κακουχίες δε χαρίζουν χρόνια. Αφήνουν ανεξίτηλα ίχνη, οι αέρηδες κι ο μόχθος χαράσσουν σώμα και ψυχή. Με περισσή όμως λεβεντιά οι αγέρωχες Ολυμπίτισες ξαφνιάζουν και αντιστέκονται στο πέρασμα του χρόνου με δυναμισμό, γίνονται έμποροι, δουλεύουν στον τουρισμό, διασώζουν την παράδοση, τα ήθη και τα έθιμα του τόπου τους.
24.11.2022
