Τα τάγματα Ανεπιθύμητων 999 της Βέρμαχτ αποτελούνταν από Γερμανούς πολιτικούς και ποινικούς κρατούμενους.
Είχαν επιστρατευτεί με τη βία για να σταλούν ως εφεδρεία σε διάφορα μέτωπα. Εκατοντάδες από αυτούς τους στρατιώτες βρέθηκαν στην Ελλάδα αναζητώντας ευκαιρία να πολεμήσουν τον ναζισμό.
Ήρθαν σε επαφή με τον ντόπιο πληθυσμό και τις αντιστασιακές οργανώσεις και προσπάθησαν να προκαλέσουν δολιοφθορές στον γερμανικό στρατό ενώ πολλοί αυτομόλησαν στους αντάρτες.
Η συναρπαστική και βαθιά τραγική ιστορία των μονάδων Ανεπιθύμητων 999 αποτελεί τον πυρήνα της εμβριθούς μελέτης του Χανς-Πέτερ Κλάους, υπό την επιστημονική φροντίδα του Ιάσονα Χανδρινού και της Άννας Μαρίας Δρουμπούκη.
Σε ενδελεχή έρευνα του ιστορικού της Καρπάθου Μανώλη Κασσώτη αναφέρεται ότι οι Γερμανοί αξιωματικοί και υπαξιωματικοί ήταν εμπειροπόλεμοι και προέρχονταν από τον τακτικό στρατό. Τα δύο τρίτα των στρατιωτών υπήρξαν ποινικοί και οι υπόλοιποι πολιτικοί κρατούμενοι. Αρκετοί από τους τελευταίους παραδίδονταν στους Συμμάχους, ή υποχωρούσαν χωρίς να δίνουν μάχη. Απ’ αυτή την Μεραρχία προέρχονταν και το Τάγμα 999-VI που κατέλαβε την Κάρπαθο, μετά την συνθηκολόγηση της Ιταλίας με τους Συμμάχους.
Η συμπεριφορά των Γερμανών στρατιωτών έναντι των Καρπαθίων ήταν απόρροια της παιδείας που είχε λάβει ο καθένας και του κοινωνικού του πολιτισμού. Μεταξύ των πρώην πολιτικών κρατουμένων υπήρχαν αρκετοί με καλλιτεχνικά προσόντα. Οι ηθοποιοί έφτιαξαν θίασο και οι μουσικοί ορχήστρα. Η συγκρότηση των δυο καλλιτεχνικών συγκροτημάτων απέβλεπε να προσφέρει ψυχαγωγία στους Γερμανούς και να δημιουργήσει καλές σχέσεις με τους Καρπάθιους.
Μεταξύ των άλλων ο θεατρικός θίασος παρουσίασε στο σχολείο μας μια παιδική κωμωδία. Ήταν κάποιος που τον κυνηγούσε η αστυνομία μέσα σ’ ένα μουσείο και δεν μπορούσε να διαφύγει. Στην απελπισία του έβγαλε τα ρούχα του, έμεινε με το σώβρακο και παρίστανε το άγαλμα. Πέρασαν δυο αστυνομικοί που δεν πήραν είδηση τη μεταμφίεση. Σε λίγο πέρασε και η καθαρίστρια με ένα σφουγγάρι και ένα κουβά νερό. Κι αυτή δεν αντιλήφθηκε τη μεταμφίεση και περίλουσε το “άγαλμα” με κρύο νερό για να το πλύνει. Ο δραπέτης τουρτούριζε αλλά προσπαθούσε να μη το δείχνει, ξεκαρδιστήκαμε στο γέλιο. Για μια στιγμή ξεχάσαμε τον πόλεμο, την πείνα και τον φόβο των Γερμανών, τους νιώθαμε κι αυτούς σαν ανθρώπους.
Όπως προαναφέρθηκε συμπεριφορά των πρώην πολιτικών και ποινικών στρατιωτών ήταν διαφορετική. Μια μέρα ο Βαγγέλης Αλεξίου πήγε στην δημόσια βρύση να πάρει νερό, και αμέσως μετά απ’ αυτόν ήρθε ένας Γερμανός κι ο Βαγγέλης του παραχώρησε τη σειρά του, αλλά ο Γερμανός αρνήθηκε λέγοντας: «Εσύ ήρθες πρώτος, εσύ θα πάρεις πρώτος νερό».
Από την άλλη μεριά, ένας Γερμανός πούλησε στον Μιχάλη Φρέσκο ένα μουλάρι, το οποίο το πήραν πίσω οι Γερμανοί. Όταν ο Φρέσκος πήγε να ζητήσει τα χρήματα του από τον Γερμανό που του πούλησε το μουλάρι, εκείνος το πυροβόλησε και τον σκότωσε.
Όταν ετοιμαζόντουσαν να φύγουν οι τελευταίοι Γερμανοί από την Κάρπαθο, ο αρχηγός της Γερμανικής οπισθοφυλακής υπολοχαγός Hans Vogeler διεπίστωσε ότι μεταξύ των πρώην πολιτικών κρατουμένων υπήρχε μια ομάδα που απέβλεπε στην αποτροπή της αποχώρησης των Γερμανών από την Κάρπαθο και την παράδοση τους στις Συμμαχικές Δυνάμεις. Προς αντιμετώπιση αυτής της προσπάθειας, ο Vogeler μετάθεσε τον αρχηγό αυτής της ενέργειας από την περιοχή του Βρόντη και τον έφερε στο αρχηγείο του.
Παρ’ όλα ταύτα 11 Γερμανοί στρατιώτες κρύφθηκαν, δεν ακολούθησαν την αποχώρηση των Γερμανών, πήγαν με τους επαναστάτες Καρπάθιους και αργότερα παραδόθηκαν στους Συμμάχους.
Ο Γερμανικός λόχος οπισθοφυλακής το πρωί της επομένης της αναχωρήσεως τους από την Κάρπαθο έξω από την Λίνδο, 5 Οκτωβρίου 1944.
13.4.2024
Καρπαθιακα Νέα
