Κάποτε, όχι πολλά χρόνια, πίσω όταν μιλάγαμε για την Αμμοπή σκεφτόμασταν τον κοσμοπολιτισμό της! Αφού ήταν και παραμένει, τουλάχιστον στα λόγια, μια από τις περιοχές resort για την Κάρπαθο. Με αυτό το σκεπτικό φαντάζομαι ότι ο δήμος του νησιού, το 2014, αποφάσισε να προμηθευτεί ειδικές ράμπες, για ανθρώπους όλων των ηλικιών με αναπηρία, ώστε να απολαμβάνουν τη θάλασσα και το κολύμπι, το οποίο εκτός από δικαίωμα αποτελεί και ανάγκη.
Η αγορά τους ολοκληρώθηκε δυο χρόνια αργότερα κι από το 2016 έως το 2019 στην Αμμοπή υπήρχε μια τέτοια ράμπα μαζί με το απαραίτητο καροτσάκι κι όχι μόνο αυτά, αλλά ακόμη και μια χημική τουαλέτα και κάποιοι που ήταν μερακλίδες τοποθετούσαν ακόμη και ξύλινες ράμπες για να μην καίγονται οι πατούσες στην άμμο.
ΕΙδικά όσοι συνάνθρωποι μας με κινητικά ή όποια άλλα προβλήματα το επιθυμούσαν μπορούσαν με σχετική ευκολία να χαρούν και να παίξουν με τη θάλασσα.
Τα τελευταία δυο χρόνια η ράμπα δεν στήνεται. Ωστόσο παραμένει τυλιγμένη και δείχνει πεταμένη λίγα μέτρα από την αμμουδιά, όπως άλλωστε μαρτυρούν και οι φωτογραφίες.
Επίσης η χημική τουαλέτα είναι κλειδωμένη ενώ η είσοδος της πιο εύκολης πρόσβασης προς την παραλία για τους ΑμΕΑ είναι κλειστή με πέτρες, κάδους και την χημική τουαλέτα προφανώς για να μη μπαίνουν αυτοκίνητα όμως δεν υπάρχει ανοιχτή επιχείρηση για να ενοχλήσουν!
Άραγε όλα αυτά πια λογική εξυπηρετούν; Να μην πηγαίνουν σε μια από τις πιο γνωστές παραλίες της Καρπάθου άνθρωποι με κινητικά προβλήματα; γιατί αυτός ο αποκλεισμός; Αλήθεια που βρίσκονται οι άλλες δυο ράμπες που είχε προμηθευτεί ο δήμος;