Άφησε πίσω του τη Νέα Υόρκη και μια επιτυχημένη καριέρα για να επιστρέψει στο νησί του και να χτίσει, κυριολεκτικά με τα χέρια του, τα πλοία που ενώνουν ανθρώπους, ανάγκες και πεπρωμένα στα Δωδεκάνησα.
Γράφει ο Μανώλης Δημελλας
καπετάν Γιώργος Μανούσος – Γεννημένος για τη θάλασσα
Η θάλασσα δε μας καλεί όλους. Μόνο όσους την έχουν ήδη μέσα τους! Και ο Γιώργος Μανούσος, γεννημένος στην Κάσο το 1953, μεγάλωσε όχι παίζοντας ποδόσφαιρο στις αλάνες, αλλά φτιάχνοντας αυτοσχέδια καραβάκια από τενεκέδες και κυνηγώντας με το βλέμμα κάθε κύμα που φιλούσε το νησί του.
Με τα χέρια πάντα μουτζουρωμένα από λάδια και μηχανές, ο μικρός Γιώργος δεν άργησε να δείξει πως δεν θα ζούσε «εύκολη ζωή». Είχε το μυαλό του στις κατασκευές, στα καλώδια, στα πηνεία – αλλά και κάπου, πάντα, στις βάρκες του πατέρα του.
Η Αμερική που δεν τον κέρδισε
Όταν δεν του έδωσαν βίζα για σπουδές στο Columbia, βρήκε τον δικό του τρόπο να φτάσει στην Αμερική: ναυτολογήθηκε στο γερασμένο φορτηγό «Ιταλία» και μπήκε λαθραία στις ΗΠΑ. Εκεί θα ζήσει 13 σκληρά αλλά παραγωγικά χρόνια. Θα γίνει περιζήτητος ψυκτικός, μάστορας μέρας και νύχτας, και θα ονειρευτεί… πλοία.
Την ημέρα δούλευε ψυγεία. Τις νύχτες μελετούσε ναυπηγικά σχέδια. Έκανε πρακτική χωρίς αμοιβή σε καρνάγια του Λονγκ Άιλαντ. Και όταν πια έφτιαξε το πρώτο του σκάφος, την ΑΘΗΝΑ, μετέφερε όλο του το είναι πίσω στον τόπο του, στο νησί του!
Η Κάσος τον κράτησε σφιχτά στην αγκαλιά της
Αν η Νέα Υόρκη του έδινε χρήματα, η Κάσος του έδινε ζωή. Κυριολεκτικά. Οι αλλεργίες του υποχώρησαν μόνο όταν ξαναπάτησε στο νησί. Εκεί αποφάσισε να ριζώσει, μαζί με τη γυναίκα του Σταυρούλα και τους δυο του γιούς. Άξιους συνεχιστές του αγώνα του.
Έστησε επιχειρήσεις, μα πάνω απ’ όλα δεν άφησε ποτέ το όνειρο της θάλασσας. Παρά τις απώλειες –όπως η πλημμύρα του 1994, που του κόστισε ολόκληρο σκάφος και μια περιουσία– ξανασηκώθηκε. Ξαναέχτισε. Με σχέδια, καρδιά, και τα παιδικά μάτια να τον κοιτούν με θαυμασμό.
Το Kasos Princess: Ένα καράβι με καρδιά
Το 2006 ξεκινά η μεγαλύτερη πρόκληση. Φέρνει μια άδεια γάστρα από την Ιταλία και μέσα σε 4,5 χρόνια, μαζί με τους γιους του, την μετατρέπει σε ένα υπερσύγχρονο επιβατηγό πλοίο: το Kasos Princess.
Μέχρι και σήμερα, κάνει τη γραμμή Κάσος – Πηγάδια Καρπάθου, με φροντίδα που μοιάζει πατρική. Όχι μόνο για επιβάτες, αλλά για ασθενείς, ναυαγούς, μετανάστες, για κάθε άνθρωπο που έχει ανάγκη. Σήμερα μαθαίνουμε ότι το πλοίο βρίσκεται εκτός της λίστας του Υπουργείου και αρκετοί νιώθουμε πληγωμένοι και προδομένοι.
Πάνω από είκοσι τέχνες, μία αγάπη
Ο Γιώργος Μανούσος έχει υπάρξει: ψυκτικός, ηλεκτρολόγος, τορναδόρος, μηχανικός, ναυπηγός, καραβομαραγκός. Όμως είναι πρώτα και πάνω απ’ όλα καπετάνιος της ζωής. Όχι επειδή έμαθε να οδηγεί καράβια, αλλά επειδή έμαθε να μην τα παρατά όταν βουλιάζουν.
Όταν τον ρωτούν γιατί το κάνει, απαντά:
«Γιατί η θάλασσα είναι το πιο σπουδαίο χωράφι της πατρίδας. Και γιατί, μέσα της, νιώθω πιο σπίτι απ’ ό,τι στη στεριά».
Ο δρόμος της θάλασσας
Η ιστορία του καπετάν Μανούσου δεν είναι μόνο προσωπική. Είναι σύμβολο για κάθε νησιώτη που παλεύει με την απομόνωση, το κύμα και την αδιαφορία. Είναι υπόμνηση ότι σε καιρούς κρίσης, η ντομπροσύνη, το μεράκι, και η αφοσίωση χτίζουν δρόμους. Ή και καράβια.
Το Kasos Princess πλέει ακόμα. Με τον ήχο της μηχανής, με το βουητό του Αιγαίου, με τη μνήμη όσων πέρασαν. Και με την καρδιά του Γιώργου Μανούσου στο τιμόνι — πάντα στην ώρα του, πάντα για όλους.
23.6.2025
Καρπαθιακά Νέα
