Το 1824 ο Ναύαρχος Αντώνης Κριεζής που παραπλέει την Κάρπαθο, φτάνει στην Κυρα-Παναγιά και μπαίνει κουμπάρος στο γάμο του Γιώργη, γιου του Χατζηλία Οικονόμου. Η νύφη χαρίζει στο Ναύαρχο την γαμήλια κολαϊνα – το χρυσόδετο με λίρες περιλαίμιο και πολλά άλλα κοσμήματα!
Οι συγγενείς τη μιμούνται και χαρίζουν τα κοσμήματά τους…
Το περιστατικό αναφέρεται στην Εφημερίδα του Σ.Α.Κ. Καρπαθιακή Ηχώ το 1966 με τίτλο:
Γάμος στην Κυρά Παναγιά, καθώς και στο βιβλίο του Μιχάλη Μιχαηλίδη – Νουάρου (Ιστορία της Καρπάθου, σελ 446-448). (πηγή: www.karpathos.net)
Ο συγγραφέας ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΑΛΑΧΟΥΡΗΣ έφερε στο φως για τον ναυμάχο και πολιτικό του 1821 την έρευνα του λαογράφου Αναστασίου Βρόντη:
Τα φλουριά της Καρπαθιάς κανακαράς και ο Στόλαρχος Αντώνης Κριεζής
Του Αναστασίου ΒΡΟΝΤΗ
Λαογράφου
Το καλοκαίρι του 1823 (ή 1824;) στο Απέρι της Καρπάθου, ένας νέος έκλεψε μια όμορφη κοπέλλα του χωριού του κανακαράν και την πήρε στο μοναστήρι της Κυρά Παναγιάς- (Ακολουθείται η γραφή της εποχής).
Ήταν μια ήσυχη νύχτα και το μοναστήρι ήταν έρημο και σκοτεινό. Οι μόνοι επισκέπτες του, η κλεμμένη κοπέλλα και ο λεβέντης βρακά, κάθονταν σ’ ένα ψηλό μέρος και βίγλιζαν προς το δρόμο, αναμένοντας τον Παπά του Απερίου για να τους στεφανώση.
-Γιατί αργεί άρα γε, λέγει η κλεμμένη κοπέλλα στον απαγωγέα της
-Μη νοιάζεσαι, χρυσό μου, κι όπου είσαι θα φτάξη. Άργησε λίγο, γιατί προσπαθεί να βγάλη, κρυφά από τους δικούς σου, την άδεια του γάμου.
Επειδή δε έκαμνε ψύχρα, άναψαν φωτιά με κλαδιά και εζεσταίνονταν.
Η κοπέλλα, άρπαξε ξαφνικά το μπράτσο του αγαπημένου της, γιατί άκουσε κάποιο κρότο, σαν βήματα ανθρώπων.
-Τι είναι αυτός ο θόρυβος;
Πριν ακόμη τελειώση την φράση της, παρουσιάσθησαν τρεις ναύτες Έλληνες. Ήτο η εποχή, που περιπολούσε ο Ελληνικός Στόλος στο Καρπάθιο πέλαγος, και όταν είδε ο στόλαρχος Αντώνιος Κριεζής (1796-1865, δύο φορές πρωθυπουργός), την φωτιά στην Κυρά Παναγιά, έστειλε μερικούς ναύτες του, να δουν τι συμβαίνει. Οι ναύτες, σαν έμαθαν το επεισόδιο της απαγωγής, ειδοποίησαν τον Κριεζήν ο οποίος με την ακολουθία του, έτρεξε στην Κυρά Παναγιά που δεν απείχε και πολύ από την θάλασσα.
Εν τω μεταξύ είχε φθάσει και ο παπάς, σπό το Απέρι και ετέλεσε το μυστήριο του γάμου με κουμπάρο τον στόλαρχο Κριεζή.
Μετά το μυστήριο έγινε χορός και πάνω στο γλέντι, βλέποντας ο Κριεζής τις δύο αρμαθιές-ορμαθούς- τα φλουριά,, που στόλιζαν το λαιμό της κουμπαρούλας του, λέγει χωρίς πολλές περιστροφές.
-Άκουσε κουμπαρούλα μου. Τα φλουριά αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον Αγώνα, που κάμνει το Έθνος για την ελευθερία μας και πρέπει να τα προσφέρης.
Η κουμπαρούλα εδέχθη, ευχαρίστως. Με το σπαθί του, τότε, ο Κριεζής, έκοψε το ράμμα πάνω στο οποίο ήταν περασμένα τα φλουριά και τα πήρε, χρησιμοποιώντας τα για την τροφοδοσία των ναυτών του και την αγοράν πολεμοφοδίων.
Ακόμα μέχρι σήμερα διηγούνται οι κάτοικοι του Απερίου Καρπάθου την περιπέτεια της απαγωγής της Καρπαθιοπούλας κανακαράς και την πατριωτική χειρονομία της.
Το επεισόδιο αυτό, το ιστορικό υπάρχει γραμμένο και στο ημερολόγιο κάποιου παλαιού κατοίκου του Απερίου, αλλά στάθηκε αδύνατο να το ανακαλύψωμε παρ’ όλες τις έρευνες και τις προσπάθειές μας.
8.7.2024
Καρπαθιακά Νέα
