Ο Μηνάς Βιντιάδης, αφού πέρασε όλο το καλοκαιρι στην λατρεμένη του Κάσο, επιστρέφει στην Αθήνα και μαζί του φέρνει το καινούργιο παιδί του! Από την ανάρτηση του μαθαίνουμε για το καινούριο του βιβλίο το οποίο ήδη παραδόθηκε στις εκδόσεις “Ελληνικά Γράμματα”!
“Πάλι στην Αθήνα, δύσκολες αυτές οι αλλαγές στη ζωή.
Έφερα μαζί μου -ευτυχώς- για παρηγοριά ένα καινούργιο μου παιδί, που μετά από έντεκα χρόνια ολοκληρώθηκε.
Το “Ρίφι”, είναι το νέο μου μυθιστόρημα, παραδόθηκε στα “Ελληνικά Γράμματα”, μπήκαν οι υπογραφές κι ο Κωνσταντίνος Σκλαβενίτης σχεδίασε το εξώφυλλο.
Αρχές του ’22 στα βιβλιοπωλεία, καλώς εχόντων των πραγμα΄των.”
Για να πάρετε μια γεύση, να τι λέμε στο οπισθόφυλλο:
“Στο Πετρονήσι, στο νοτιανατολικότερο άκρο της Ελλάδας, γεννιέται ένα παιδί που χάνει τη μητέρα του πάνω στη γέννα. Ο βοσκός πατέρας του, άγριος και ακοινώνητος, θα το κρύψει σε μια στάνη ψηλά στο βουνό και θα το μεγαλώσει με τα ζώα, χωρίς ποτέ κανείς να πληροφορηθεί την ύπαρξη του.
Ο Χαδιώτης Βασιλάς, ο βασικός ήρωας του μυθιστορήματος, δεν θα βγάλει ταυτότητα, δεν θα πάει σχολείο, δεν θα συναντήσει άνθρωπο. Πρόβατα, κατσίκια, μουλάρια, σκυλιά και πουλιά του κρατούν παρέα στο μικρό του σύμπαν, που συμπληρώνεται από χωράφια με ελιές, σιτάρια, κριθάρια και μελίσσια.
Μόλις κλείνει τα 18 γίνεται η μεγάλη ανατροπή στη ζωή του.
Η κοινωνία ανακαλύπτει την ύπαρξή του, τα φώτα της δημοσιότητας πέφτουν πάνω του, η Επιστήμη και το Θέαμα τον διεκδικούν κι εκείνος γνωρίζει μια ζωή που δεν φανταζόταν, τον έρωτα και, κυρίως, μέχρι που φτάνει η δύναμη του μυαλού του.
Έως που θα φτάσει αλήθεια;
Ένα μυθιστόρημα για την αθωότητα, την αγάπη, τον Άνθρωπο, τη Φύση, σε μια «άλλη Ελλάδα» των τελευταίων 250 χρόνων, μέσα από τους ανθρώπους ενός μικρού νησιού στην άκρη του χάρτη. Ήρωες του ’21, πειρατές, καπεταναίοι και βοσκοί σε μια οικογένεια, που γενιά με γενιά άλλαζε δραματικά, λες και κάποιος μ’ ένα μαγικό ραβδί έπαιζε παιχνίδια με τα πρόσωπα και την Ιστορία.Κι ένα παιδί που μεγάλωσε σαν ρίφι.Όσο για το τι σημαίνει η λέξη «ρίφι» στα Πετρονησιώτικα, θα το μάθετε διαβάζοντας το βιβλίο… ”