Ο θάνατος του Αριστοτέλη Παυλίδη, του Τέλη όπως τον αποκαλούσαμε όλοι στα νησιά μας, κλείνει έναν μεγάλο πολιτικό κύκλο, που δύσκολα θα συναντήσουμε στο μέλλον.
Ο Τέλης, υπήρξε από μόνος του μια πολιτική σχολή. Ήταν η σχολή της απόλυτης αφοσίωσης στα κοινά και στον τόπο του. Η πολιτική σχολή της συνεχούς και αδιάλειπτης επικοινωνίας με τον κόσμο. Η σχολή που γνώριζε τον καθένα με το μικρό του όνομα, που γνώριζε όλη την οικογένεια, που ήξερε τα καθημερινά της προβλήματα. Η σχολή του αγώνα χωρίς τέλος, μέχρι το τέλος.
Με τον Τέλη, συνυπήρξαμε Βουλευτές Δωδεκανήσου την περίοδο 2007-2009. Ήταν η δύσκολη για τον ίδιο περίοδος που βρέθηκε υπόλογος στο Εθνικό Κοινοβούλιο. Οι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ Δωδεκανήσου, κρατήσαμε τότε μια αξιοπρεπή στάση απέναντι του, κάτι που αναγνώρισε ο ίδιος.
Ο Τέλης, φεύγει δικαιωμένος στη συνείδηση των Δωδεκανησίων. Μπορεί να διαφωνούσαμε σε πολλά. Μπορεί ο ίδιος να εκπροσωπούσε μία αντίληψη και νοοτροπία με την οποία εμείς δεν συμφωνούσαμε. Πάντοτε ωστόσο, οι διαφωνίες μας παρακάμπτονταν σε ότι αφορούσε τα νησιά μας.
Η πολιτική σχολή που εκπροσωπούσε ο Τέλης φεύγει μαζί του. Ο διαδικτυακός κόσμος του 21ου αιώνα, λειτουργεί με αλγόριθμους. Όχι με το συναίσθημα. Αυτό που είχε ο Τέλης και έχουν ακόμη πολλοί από εμάς τους παλαιοτέρους.
Με αυτό το συναίσθημα, σε αποχαιρετά ο Δωδεκανήσιος λαός που τόσο αγαπούσες.
Αιωνία σου η μνήμη και τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια σε όλους τους οικείους σου.
26.10.2022
Καρπαθιακά Νέα