ΑΝΤΩΝΗ….
Πηγες Αθήνα να χαρείς, λίγο το καλοκαίρι,
μα στο καράβι για να μπεις, δε σού’πιασαν το χέρι ..
Πήδηξες με χαμογελο, και πρόλαβες και μπήκες,
μα άνανδρους και τερατα, Αντώνη μπρος σου βρήκες..
Σε σπρώχνανε , σου φώναζαν, και τους παρακαλούσες,
να πας πίσω στην Κρήτη σου, μόνο αυτό ζητούσες .
Στην μανιασμένη θαλασσα , και μέσα στο λιμάνι,
εκεί το τερας διάλεξε.. το έγκλημα να κάνει…
Σου γύρισε την πλάτη του, δε γνοιαστηκε για σένα,
για να σε σώσει βήματα..δεν έκανε κανένα..
Ισόβια σ´αξιζουνε, και σ´οσους άλλους φταίνε,
οι Έλληνες Αντώνη μας, όλοι για σένα κλαίνε..
Στον κόσμο αυτό δεν ταίριαζε, η αγαθή ψυχή σου..
το τερας δε λογάριασε.. την νιότη .. τη δικη σου..
Στου παραδείσου τα στενά, τη μάνα θ´ανταμωσεις,
και τη στοργή που άξιζες, πάλι ξανά θα νιωσεις…
Σοφια Πιττα Μπρα
Μια μανα που έκλαψε για σένα 
Καλό παράδεισο Αντώνη μας …
8.9.2023
Καρπαθιακά Νέα
