Στις 25 Αυγούστου 1975 μετά από απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ο Δήμος Καρπάθου διέκοψε το νερό προς τις Μενετές (απόφαση 51/22.8.1975). Λίγο μετά οι βρύσες του χωριού δεν είχαν σταγόνα νερό! Το απόγευμα εκείνης της ημέρας στις Μενετές έγινε πανζουρλισμός!
Με πρωτεργάτη τον Δήμο Χατζηγεωργίου και μαζί του από την πρώτη στιγμή ο Βασίλης Γεωργίου, όλο το χωριό ξεσηκώθηκε σε μια προσπάθεια να αντισταθεί και να κρατήσει το νερό που έβγαινε από γεώτρηση της περιοχής.
Η απίστευτη ένταση κράτησε μια βδομάδα. Το δημοτικό συμβούλιο Καρπάθου, έπειτα από την σθεναρή αντίσταση των Μενετιατών άλλαξε στάση. Πήρε απόφαση ότι το νερό από τη γεώτρηση στο Λάϊ, παραμένει στο σύνολο του ως πηγή των Μενετών μόλις υδρευθεί ο δήμος από την πηγή του Μερτώνα.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι πολύ πριν από το καλοκαίρι του 1974 είχε επισημανθεί σοβαρότατο θέμα λειψυδρίας για τα Πηγάδια και τις Μενετές.
Η Νομαρχία Δωδεκανήσου στις 12.7. 1974, χρηματοδοτεί μια σειρά από απαραίτητων έργων για την ύδρευση, αφού νωρίτερα ταξίδεψε στην Κάρπαθο ο γεωλόγος Ιωάννης Στούμπος και σε έκθεση του (11.5.1973), μεταξύ άλλων, ανέφερε ότι η λύση της ύδρευσης Δήμου Καρπάθου (Πηγάδια) δεν είναι δυνατόν να εξασφαλισθεί εκ γεωτρήσεων ή φρεάτων.
Ενώ για την πηγή Μερτώνα και Κατώδιου ανέφερε ότι η αξιοποίηση τους (για τα Πηγάδια) δεν λύνει το πρόβλημα και κρίνεται οικονομικός ασύμφορη ενώ προτείνεται η κατασκευή υδρομαστευτικών τάφρων ΒΔ από τα Πηγάδια για την ενίσχυση των υδρευτικών αναγκών.
Υπενθυμίζει ότι δόθηκαν 1.400.000 δραχμές για έργα στα Πηγάδια και 910.000 δρχ στις Μενετές, ωστόσο όσο αφορά τα Πηγάδια τα αποτελέσματα από τις γεωτρήσεις “δεν ήταν αναμενόμενα” αφού το νερό ήταν σκληρό και πολύ μειωμένης απόδοσης. (από το δελτίο τύπου που υπογράφει ο Νομάρχης Δημ. Αλαμάνος).
Δήμαρχος Καρπάθου ήταν ο Ηλίας Μανωλάκης, Μενετών ο Σακελλαρίδης ενώ ενεργό ρόλο είχε και ο Πρόεδρος του ΣΑΚ Εμμανουήλ Οικονομίδης. Ο ΣΑΚ μάλιστα διοργάνωσε το 2ο Καρπαθιακο Συνέδριο με κύριο και αποκλειστικό θέμα την ύδρευση της Καρπάθου!
Εκείνη την περίοδο έχουμε και την Αγωνιστική Επιτροπή Απεριτών Καρπάθου «Δια τη Σωτηρία του Μυρτώνος» η οποία δηλώνει σε όλους τόνους ότι θα σεβαστεί και θα βοηθήσει με όλες τις δυνάμεις αλλά δεν θα αφήσει να καταστραφεί η «σημαντικότερη εξοχική περιφέρεια της Καρπάθου και το κλεινόν Απέρι για τα οποία μέχρι σήμερα έχουν δαπανηθεί ολόκληροι ποταμοί δολλαρίων» (Αθήνα, 6.11.1975, Δ/Τ, εφ. Καρπαθιακή Ηχώ).
Ο Δήμος Χατζηγεωργίου, πρωτεργάτης της κίνησης για το νερό των Μενετών, θυμάται εκείνο το μοναδικό καλοκαίρι του 1975:
«Όχι, το νερό του Λαδιού δεν θα μας έπαιρναν! Με ένα στυλό και σε κομμάτι από χάρτινη σακούλα τσιμέντου, που βρήκα πεταμένη, έγραψα λίγα λόγια έπειτα μαζί με τον Βασίλη Γεωργίου, είχε και μεγάλα γένια και έδειχνε άγριος, πήγαμε στη μικροφωνική της εκκλησίας και τα διάβασα. Όλο το χωριό έτρεξε, μαζεύτηκε στην πλατεία.
Φαίνονται και στις φωτογραφίες που τράβηξα. Ευτυχώς και η τρέλα με τη φωτογραφία με έσπρωξε να κρατήσω και αυτές τις στιγμές. Κανένας δεν έμεινε έξω. Είμασταν νέοι, έβραζε το αίμα μας, δε θα αφήναμε την αδικία. Λίγο μετά ήρθε ένα τζιπ της Αστυνομίας. Να μιλήσουμε μόνο, μας είπαν. Εμείς κάτσαμε σε ένα καφενείο και είπαμε αυτά που πιστεύαμε, αυτά που νιώθαμε για το νερό του Λαδιού. Έφυγαν και αμέσως ξεκινήσαμε τις περιπολίες και τις σκοπιές. Δεν θα αφήναμε κανέναν να βάλει χέρι στο νερό του χωριού μας».
Ο κ. Χατζηγεωργίου κλείνει τις σκέψεις του με ένα ερώτημα:
“Αγώνες των δικών μας νιάτων που δικαιώθηκαν.. τι κάνουν σήμερα οι λεβέντες? τρώνε τα έτοιμα”
Μανώλης Δημελλάς
17.8.2024
Καρπαθιακά Νέα
