Εύθυμα Καρπαθιακά ανέκδοτα – 11
Συνεχίζομε με τα Καρπαθιακά ανέκδοτα.
Κάτω από την ελά
γράφει ο Μανώλης Κασσώτης
Πολλές φορές η Κάρπαθος έχει πληγεί από ισχυρούς σεισμούς, όπως τον Φεβρουάριο του 1948 που συνέβη και το τσουνάμι. Αυτοί οι σεισμοί αποτελούσαν χρονολογικούς σταθμούς και διατηρούνταν στη μνήμη των Καρπαθίων για αρκετά χρόνια, πολλές φορές διαδίδονταν από στόμα σε στόμα και διατηρείτο η μνήμη τους επί γενεές.
Ένας τέτοιος σεισμός έγινε στην Κάρπαθο το 1850 και η προγιαγιά μου, που έτυχε να γεννηθεί εκείνη τη χρονιά, όταν αργότερα την ρωτούσαν πόσων χρονών είναι, αυτή απαντούσε: «Εγώ γεννήθηκα την εποχή του μεγάλου σεισμού».
Τον Αύγουστο του 1923 ένας τρομερός σεισμός έπληξε την Κάρπαθο, οι Καρπάθιοι τρομοκρατημένοι εγκατέλειψαν τα σπίτια τους και για αρκετές εβδομάδες διαβιούσαν στο ύπαιθρο κάτω από τα δέντρα περιμένοντας να περάσει ο θυμός του Εγκέλαδου.
Μια γυναίκα, που ήταν στις μέρες της, γέννησε τον πρωτογιό της Γιάννη κάτω από μια ελιά. Το γεγονός αυτό παρέμεινε ζωντανά ζωγραφισμένο στη μνήμη των συγγενών και φίλων του παιδιού, και όσο αυτό μεγάλωνε δεν παρέλειπαν να του υπενθυμίζουν τις δραματικές συνθήκες της γέννησης του.
Όταν ο Γιάννης έγινε 6-7 χρονών πήγε να εγγραφεί στο δημοτικό σχολείο. Ο δάσκαλος της εποχής ρώτησε το μικρό Γιάννη ορισμένες ληξιαρχικές πληροφορίες για να τις καταγράψει στο μητρώο του σχολείου. Όταν δε ο δάσκαλος τον ρώτησε που γεννήθηκε, ο μικρός Γιάννης του απαντά:
-Κάτω από την ελά, κύριε δάσκαλε!…
3.3.2025
Καρπαθιακά Νέα
