Θείο Ηλία ,
‘Eβαλα κάτω το μυαλό και της καρδιάς τους χτύπους
Να λυσω ενα προβλημα απ της Ζωης τους γριφους .
Μα αναρωτιέμαι πως μπορω τον δρομο σου να στρέψω
Αφου δεν ειναι δυνατον τιποτα να πιστεψω .
Ανθρωπος ησουν με αρχες και ελαμπες σαν τον Ηλιο
Παραδειγμα σου κι ηθελα οπως εσε να γινω !
Γνωσεις και μορφωση Γνωστη στην Ρόδο και στην Κασο
Στην Καρπαθο Αμερικη , και που αλλου να ψαξω ?
Απο μικρη δεν μου λειψε απο κοντα του παντα
Στο διαβασμα στις συμβουλες και στην δικη του βαντα .
Κορη του με φωναζε κι πεταγα στα υψη
Μα η μορφη σου και η μιλια σιγουρα θα μου λειψει .
Εχω το χρεος θειο μου για σενα να μιλαω
Μα αυτα με κανουν διαρκως για ολους σας να ποναω .
Ψηλα και πεντακαθαρο ηταν το μετωπο σου
Για αυτο και εκτιμηση πολλοι ειχαν στο ατομο σου .
Πως να βρεθω μες στο χωριο και εσυ δεν θα περασεις ?
Και το καντυλι της γιαγιας να πας να το αναψεις?
Που πηγε η γειτονησσα Κατω Χριστου και Πανω ?
Να λάμψουν σι τα σπιτια της στους στάβλους και στον Καμπο?
Εγραφες και ποιηματα, ειχες τις συλλογη σου
Και σε κυρυφοκαμάρωνα σε ολη την Ζωη σου .
Δεν κατηγορησες ποτε τον κοσμο αγαπουσες
Ιδιαιτερως τους Λιγνους , με την σειρα τιμουσες .
Να αναπαυθει η ψυχουλα σου κρυφο παρακαλαω
Την μνημη σου οσο θα ζω θειο θα την τιμαω !
Αιωνια Σου η Μνημη καλε μου θειο.