“Όταν οι παλαιότεροι ξαναβρίσκουν τις ρίζες τους, και οι νεώτεροι μαθαίνουν τον πολιτισμό τους.”
Είναι να απορείς πώς σε λίγα τετραγωνικά μέτρα χώρου,χώρεσε συμπυκνωμένος ένας τόσο σπουδαίος πολιτισμός.Πολιτισμός που ήταν συνυφασμένος με τον αγρότη,το πρώτο στοιχείο πολιτισμού στο νησί μας για πολλούς αιώνες.
Το παλιό σχολείο που έδωσε την θέση του στο Αλετουργιό,για να γίνει αργότερα με την φροντίδα άξιων συμπατριωτών μας, μουσείο αγροτικών εκθεμάτων.
Το μάγγανο με τις πέτρες και ο πιεστήρας που έβγαινε παλιά το λάδι,το παλιό αλέτρι με τον ζυ(γ)ό που όργωνε την γή,ο πρώτος βολόσυρος με τις κοφτερές πέτρες αντί τις μεταλλικές λάμες ,η πινακωτή,το ταλιέρι,η πιατοθούκι,ο αργαλειός,με πλήθος άλλων αντικειμένων της καθημερινής ζωής των προγόνων μας, μας παραπέμπουν σε άλλες εποχές.
Ιδιαίτερες ευχαριστίες στο Βασίλη Χασαπλαδάκη, ο οποίος με πολλή προθυμία μας ξενάγησε στο χώρο.Παράδειγμα προς μίμηση, βλέπει κανείς την αγωνία στα μάτια του για το μέλλον αυτού του υπέροχου μουσείου.
Φώτο: Άκης Ζαχαριάδης
