Με αυτή την είδηση μου δίνετε η ευκαιρία, να γράψω κάποια πράγματα. Ως γνωστόν, η κυρία Σακελλαροπουλου, λατρεύει τις γάτες.(Δεν είναι Καρπαθια) Την πρώτη φορά λοιπόν που ήρθε και πηγε όλος ο κόσμος να την τιμήσει, πήγα κι εγώ κρατώντας ένα γατάκι κόντρα στη λογοκρισία. Καθώς περνούσε, το χαϊδεψε, και κατόπιν στο καφενείο το γατάκι πήγε κοντά της, το τάισε ορφο, κι όταν της είπαν να το βαφτίσει του έδωσε το όνομα Κατερίνα.
Καθως έφευγε στο δρόμο που θα περνούσε, φώναξα όλες τις γάτες, κι όταν τις είδε μου λέει, <<να’στε καλά κυρία Σοφία που τα φροντίζετε>> (είχε ρωτήσει και της είχαν πει το όνομα μου) Όλοι λοιπόν στο χωριό γνώριζαν την Κατερίνα και την φώναζαν με το όνομα της.
Αλίμονο όμως η Κατερίνα, το Κατερινάκι μου,της έμελλε να έχει ένα φρικτό τέλος.
Κοντεύει ένας χρόνος, 7 Οκτωβρίου ήταν παραμονή των εκλογών, που κάποιο κτήνος, κάποιο ανθρωπόμορφο τέρας, έστειλε στο θάνατο ένα σκυλάκι, και 8-10 γάτες, με δηλητήριο πάνω σε τηγανητό ψάρι. Ανάμεσα τους και η Κατερινα, και άλλα δυο που ήταν κοντά μου.
Ήταν μια εφιαλτική νύχτα που δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου. Αφού λοιπόν έρχεται και δεύτερη φορά θα είμαι εκεί (όπου είναι) για να τις αναφέρω όλα αυτά που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό με τη διαχείριση του δήμου, προς τα αδέσποτα και τη συμπεριφορά προς εμάς τους εθελοντές που αγοράζουμε τροφή να τα ταιζουμε για να μένουν οι αποθήκες του δήμου γεμάτες. Ετσι για να μας μάθουν και ποιο έξω.
Σοφία Λυτου
17.9.2024
Καρπαθιακα Νέα
