«Ανάμνηση επόμενων ρηγμάτων»! Η νέα ποιητική συλλόγη από τον Ευάγγελο Ρουσσάκη

«Ανάμνηση επόμενων ρηγμάτων»! Η νέα ποιητική συλλόγη από τον Ευάγγελο Ρουσσάκη
Με ιδιαίτερη συγκίνηση, ο συντοπίτης μας ποιητής Ευάγγελος Ρουσσάκης, μας ενημερώνει  για την κυκλοφορία της ποιητικής συλλογής του «Ανάμνηση επόμενων ρηγμάτων», από το εργαστήρι – εκδόσεις βιβλίου Φεγγίτης
Ο εκδοτικός οίκος αναφέρει σε σχετική ανάρτηση του:
Μετά από τη νουβέλα «Το σχοινί» (Φεγγίτης, 2020), ο Ευάγγελος Ρ. Ρουσσάκης μάς συστήνει την πιο πρόσφατη ποιητική του συλλογή «Ανάμνηση Επόμενων Ρηγμάτων», που μόλις ετοιμάστηκε και κυκλοφορεί από το εργαστήρι μας.
Σημείωση
«Αυτό δεν είναι ποίημα. Δεν είναι κεφάλαιο.
Ούτε καν ημερολόγιο. Είναι ένας εφιάλτης.
Από τον οποίο δεν μπορείτε να ξυπνήσετε. Ποτέ.
Γιατί αυτό είναι ένα βιβλίο για τον πανικό.
Η ουσία των κλουβιών παντού.
Αναπόφευκτα στις φλέβες.
Ο καθένας θα μπορούσε να περιμένει να είναι ελεύθερος.
Τουλάχιστον μέσα στη νύχτα.
Αλλά όχι εγώ.
Γιατί αυτό είναι ένα βιβλίο για τον πανικό.
Και ο πανικός είναι ένας ατελείωτος δεσμός.
Μια αλυσίδα από αλυσίδες».(Ποίημα από τη συλλογή)

Η νέα ποιητική συλλογή του Ευάγγελου Ρ. Ρουσσάκη «Ανάμνηση Επόμενων Ρηγμάτων» μάς προσκαλεί να γίνουμε μάρτυρες ενός μυστικού – ενός κοινού μυστικού. Ο ποιητής καταδύεται στα ριζιμιά της ψυχής και αναλαμβάνει το χρέος αλλά και την ευθύνη να το ανασύρει στο φως.
Όσοι μύστες προσέλθετε…

Για περισσότερς πληροφορίες και παραγγελίες, ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο:

https://www.feggitis.com/p/anamnisi-epomenon-rigmaton/

Ο Ευάγγελος Ρουσσάκης μας λέει για το νέο έργο του:
“Συμβολίζει για μένα το κλείσιμο ενός κύκλου, το άνοιγμα ενός άλλου, και μια στροφή σε πολύπλευρους άξονες, που αφορούν όπως πάντα την ίδια την ζωή και την θέση μας μέσα σε έναν κόσμο αέναα ρευστό. Γι’ αυτό και είναι ένα τόσο σημαίνον μοίρασμα για μένα, όπως άλλωστε είναι όλα τα κομμάτια έκφρασης μας, όλα τα κομμάτια της τέχνης, που αξιώνουν ένα ερώτημα και μιαν αλήθεια.
Είναι σπουδαίο ότι αυτό το σύμβολο παίρνει σάρκα και οστά, από έναν φορέα φωτός, από ένα μέρος που θεωρώ με έναν πολύ ουσιώδες τρόπο, σπίτι μου: τον Φεγγίτη. Τον Φεγγίτη που είναι πάντα εκεί απτή υπενθύμιση πως η τέχνη γεννά και πρέπει να αξιώνει να γεννά την ουσία, την ομορφιά και την χαρά του αληθινού μοιράσματος.
Έχω μια ευχή για αυτό το πόνημα: να βρει τον δρόμο του σε ψυχές, και μέσα από το ταξίδι να γίνει εκείνο το σύμβολο και για εκείνες, της μετάβασης από το πιο βαθύ σκοτάδι στο πιο αγέρωχο και λυτρωτικό φως. Οι ψυχές μας, στο κέντρο τους, διψούν για το φως… Ας είναι αυτό το βιβλίο ένας φορέας αυτής ακριβώς της αλήθειας
Σας ευχαριστώ για την αληθινή και ουσιώδη αλληλεπίδραση. Μέσα από την ποίηση και την αληθινή τέχνη δεν είμαστε μόνοι.”