Παρότι τα εκλογικά μου δικαιώματα τα έχω στον τόπο μόνιμης διαμονής μου, δεν έπαψα ποτέ να ενδιαφέρομαι για τον τόπο, στον οποίο γεννήθηκα, μεγάλωσα και πήρα την εγκύκλια μόρφωση στα σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης του αγαπημένου χωριού, της πνευματικής κοιτίδας και παλαιάς πρωτεύουσας της Καρπάθου.
Από τα φοιτητικά μου χρόνια μέχρι σήμερα έδειξα έμπρακτα την αγάπη μου για το νησί μας, για την ανάπτυξη και την πρόοδό του. Έχοντας την τύχη να είμαι δίπλα στον αείμνηστο Αριστοτέλη Παυλίδη, τη μεγάλη και αναντικατάστατη πολιτική προσωπικότητα, που αγάπησε την Κάρπαθο όσο κανένας άλλος πολιτικός, βοήθησα με τον τρόπο μου να δρομολογηθούν όλα αυτά, που είχε ανάγκη το νησί μας, για να βγει από την απομόνωση και να πάρει το δρόμο της ανάπτυξης.
Κάνοντας μια αποτίμηση της πορείας του νησιού μας τα τελευταία σαράντα πέντε (45) χρόνια, διαπιστώνω ότι δεν έλειψαν οι δημοτικές αρχές που είχαν όραμα για ολόκληρη την Κάρπαθο, αλλά στην πλειονότητά τους διαπνέονταν από ένα στείρο τοπικισμό, που αποτελούσε τροχοπέδη για την πρόοδο και την ανάπτυξη του νησιού μας.
Η κατάσταση αυτή μεταφέρθηκε και στον ενιαίο Δήμο Καρπάθου, όπου, παρά τα κάποια θετικά βήματα προόδου που έγιναν, κυριάρχησε η εξυπηρέτηση μικροσυμφερόντων και η έλλειψη οράματος για την ανάπτυξη ολόκληρου του νησιού μας.
Όλα τα μεγάλα έργα, που δρομολογήθηκαν με τη συνδρομή και βοήθεια πολιτικών από όλα τα κόμματα, από την κατασκευή νέου και σύγχρονου λιμανιού, μέχρι τον Βιολογικό και την αντιμετώπιση του αποχετευτικού προβλήματος της πρωτεύουσάς μας, το Φράγμα και την αντιμετώπιση του προβλήματος ύδρευσης του νησιού μας, την κατασκευή Χ.Υ.Τ.Α., την επέκταση του σχεδίου πόλεως της πρωτεύουσάς μας και την εκπόνηση σύγχρονων Χωροταξικών Σχεδίων για όλους τους παραθαλάσσιους οικισμούς του νησιού μας, βάλτωσαν στη δίνη άγονων αντιπαραθέσεων και εξυπηρέτησης μικροσυμφερόντων και ακόμη και αυτά που ολοκληρώθηκαν υπολειτουργούν ή δεν εξυπηρετούν τον σκοπό για τον οποίο έγιναν, γιατί οι δημοτικές μας αρχές δεν φρόντισαν για τη συντήρηση, τη λειτουργία τους και τη συμπλήρωσή τους.
Είχα την ελπίδα, ότι η τελευταία δημοτική αρχή θα έκανε μεγάλα βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση και θα εκμεταλλευόταν την παρουσία δίπλα στον Πρωθυπουργό του συμπατριώτη μας Υπουργού Επικρατείας Γιώργου Γεραπετρίτη.
Όμως, λόγω και του εκλογικού νόμου με τον οποίο διεξήχθησαν οι προηγούμενες δημοτικές εκλογές, η αντιπαράθεση μεταξύ των δημοτικών παρατάξεων, αλλά και στην ίδια την παράταξη της πλειοψηφίας, έφτασε σε ακραίο σημείο, με αποτέλεσμα να μη μπορεί να λειτουργήσει ο Δήμος μας αποδοτικά. Δεν είναι στις προθέσεις μου να καταλογίσω και να επιμερίσω ευθύνες, αλλά, όταν συμβαίνουν αυτά που συνέβησαν στο Δήμο μας, οι ευθύνες βαραίνουν όλους ανεξαιρέτως.
Θα περίμενε ο καθένας, που ενδιαφέρεται για το μέλλον και την πρόοδο του νησιού μας, ότι τραυματική εμπειρία της περασμένης τετραετίας θα μας είχε προβληματίσει και στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές θα εγκαταλείπαμε τις πρακτικές και τις νοοτροπίες, που μας πλήγωσαν και μας εξέθεσαν στο Πανελλήνιο. Όμως, με λύπη μου διαπιστώνω, ότι εξακολουθούμε σε μεγάλο βαθμό, να έχουμε τις ίδιες πρακτικές και νοοτροπίες στην επιλογή των υποψηφίων και κάποιοι ζητούν τη ψήφο μας, ενώ δεν έχουν ούτε τα στοιχειώδη εφόδια, ούτε την έξωθεν καλή μαρτυρία για τις ικανότητές τους.
Αλλά εκείνο που με εξόργισε σε μεγάλο βαθμό είναι οι ευθείς και έμμεσοι εκβιασμοί, που ακολουθούνται εκ μέρους της μιας από τις δυο Παρατάξεις, που διεκδικούν την ψήφο μας, καθώς και οι προσπάθειες επηρεασμού ψηφοφόρων με χρηματικά και άλλα ανταλλάγματα.
Ιδιαιτέρως, όσο αφορά το Απέρι, το αγαπημένο μου χωριό, δεν μπορούν να ζητούν την ψήφο μας οι απόγονοι αυτών που έβλαψαν σε μεγάλο βαθμό τα συμφέροντά του. Είτε με την απαλλοτρίωση των πηγών του Μερτώνα (βλ. σχετική απόφαση του τότε δημοτικού συμβουλίου Καρπάθου), για να λύσουν, υποτίθεται, το πρόβλημα ύδρευσης των Πηγαδίων, το οποίο σήμερα είναι μεγαλύτερο από ποτέ, ενώ οι πραγματικές τους προθέσεις ήταν να δημιουργήσουν πρόβλημα στην τουριστική ανάπτυξη του Απερίου και των οικισμών του, όπως ο Μερτώνας και η Κυρά Παναγιά. Είτε με την εγκατάσταση του εργοστασίου παραγωγής ρεύματος της ΔΕΗ στον Βρόντη, τον ωραιότερο κόλπο της παραλίας της πρωτεύουσάς μας, που μόνο για τουριστική αξιοποίηση προσφερόταν. Αλλά ήταν τέτοιο το μένος τους που έλεγαν, ότι το έκαναν «για να βγάλουν το μάτι των Απεριτών».
Τα κόκκαλα των προγόνων μας, που φαίνονται στις φωτογραφίες και πρωτοστάτησαν στα γεγονότα του νερού του Μερτώνα και φυλακίστηκαν για την αντίστασή τους στην παράλογη απόφαση για την απαλλοτρίωση των πηγών του, θα τρίζουν, αν βρεθούν Απερίτες να ψηφίσουν αυτούς τους υποψηφίους…..
Κλείνοντας, εκφράζω την ευχή η νέα Δημοτική Αρχή, που θα προκύψει από τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές, να φανεί αντάξια των περιστάσεων και να δώσει λύσεις στα μεγάλα προβλήματα, που έχει το νησί μας, προς όφελος όλων των Καρπαθίων και όλων των χωριών και όχι προς όφελος των επιτηδείων και των στείρων τοπικιστών.