Η δωρεά των 2.000.000 ευρώ του ομογενή κ. Νίκο Ανδριώτη στη Νίσυρο είναι στα αλήθεια εντυπωσιακή. Τόσο που κέρδισε το χειροκρότημα και τον θαυμασμό της κοινωνίας. Ωστόσο η άποψη που εκφράζει ο Νίκος Μυλωνάς, από την Κω, είναι κοινός τόπος για όλους τους Δωδεκανήσιους κι αξίζει να σταθούμε λίγο παραπάνω στη γόνιμη σκέψη του.
«Η δωρεά είναι εντυπωσιακή» γράφει ο Νίκος. «Όχι τόσο ως προς το χρηματικό ύψος (σε μια τόσο κακή οικονομική συγκυρία της χρεοκοπημένης χώρας μας) όσο προς το περιεχόμενό της και την διαδικασία της. Επιλέγει έναν πολύ ιδιαίτερο τοπικό παραδοσιακό τομέα της παραγωγής, τον Νισυριακό Ιαματικό τουρισμό και πυροδοτεί – δεσμεύει – αναγκάζει με την δωρεά του τον Δήμο να εμπλακεί με ισόποσο ποσό και να αναστυλώσει, να εκσυγχρονίσει, επί τέλους, τα Λουτρά, προωθώντας έτσι την οικονομική και κοινωνική ανασυγκρότηση της Νισύρου. Παρακολουθούμε τα δρώμενα του γειτονικού νησιού εδώ και 40 χρόνια. Μόνιμη προεκλογική υπόσχεση κάθε δημάρχου, βουλευτή, κυβέρνησης η ανακαίνιση των ιστορικών Λουτρών. Είναι διαδοχικές οι αναθέσεις μελετών που έφρασαν μέχρι του σημείου έκδοσης οικοδομικής αδείας που έμεινε ανεκτέλεστη λόγω των αλλαγών πολιτικών επιλογών τόσο από την κυβέρνηση όσο και από τις δημοτικές αρχές. Τελευταία ανατροπή διαδικασιών, η προσφυγή στα διαβόητα ΣΔΙΤ – συνεργασία με ιδιώτη, που θα επιχορηγούνταν γενναία από το κράτος, με μηδενικό αποτέλεσμα. Τώρα ο Δήμος Νισύρου χρηματοδοτείται από τον σπουδαίο πατριώτη Νίκο Ανδριώτη με το 50% του κόστους της απαιτούμενης επένδυσης των 4 εκ. για το ζωντάνεμα των Λουτρών! Δεν μπορεί να κάνει πίσω! Η ελπιδοφόρα κατάσταση που δημιουργείται επιβάλλει στην κυβέρνηση να συμβάλει και αυτή με ένα αντίστοιχο ποσό διευρύνοντας την δυνατότητα μιας συνολικής αναβάθμισης της ευρύτερης περιοχής των Λουτρών και του νησιού. Οι Δωδεκανήσιοι Βουλευτές έχουν λόγο και ευθύνη συμμετοχής.»
Σας θυμίζει κάτι, σας λέει κάτι αυτό; Που είναι οι Καρπάθιοι ευεργέτες; Οι ομογενείς επιστήμονες, οι επιχειρηματίες, για να δώσουν λύση και να σταθούν αρωγοί σε όλα εκείνα που αντιμετωπίζει το νησί; Ας μην ξεχνάμε ότι η Κάρπαθος έχει δυο Υπουργούς κι έναν δυνατό βουλευτή. Για να μη μετρήσω τους φίλους του νησιού μέσα στη βουλή.
Άραγε από ποιον περιμένουμε να δείξει το δρόμο;
Τα μεγάλα θέματα, λιμάνι, σχολεία, ΕΠΑΛ, η ακόμη και στα πιο μικρά, εκείνα που χρονίζουν ξεχασμένα στα χωριά, ποιος θα τα σηκώσει; Ο δήμος, που ζει την κρίση του, αλλά και η Περιφέρεια, δείχνουν να πνίγονται με την καθημερινότητα. Ανέκαθεν οι Καρπάθιοι ομογενείς ήταν εκείνοι που στις πιο κρίσιμες στιγμές του νησιού έβαλαν πλάτη, σήκωσαν το βάρος κι ανάθρεψαν τον τόπο τους.
Σήμερα που είναι η παρέμβαση τους; ας ψάξουμε για ευεργέτες, όσο σκληρό κι αν ακούγεται ίσως να είναι η μόνη λύση!
(με στοιχεία και πολύ έμπνευση από το άρθρο του Στέφανου Σταμέλλου, www.tvstar.gr)
