Άρτεμις Αντωνίου: Ιανουάριος 2025 - Από τους ανοιχτούς ορίζοντες σε έναν…εχθρικό κόσμο (πάλι;)

Άρτεμις Αντωνίου: Ιανουάριος 2025 - Από τους ανοιχτούς ορίζοντες σε έναν…εχθρικό κόσμο (πάλι;)

Ιανουάριος 2025

Από τους ανοιχτούς ορίζοντες σε έναν…εχθρικό κόσμο (πάλι;)

Κι ο ήλιος ανατέλλει από την Ανατολή και δύει από τη Δύση. Τα πουλιά ξυπνούν τα ξημερώματα, οι γάτες χαλαρώνουν στα κλαδιά των δέντρων. Τα ξυπνητήρια χτυπούν για πολλούς, τα κοκόρια λαλούν για άλλους, οι βραστήρες ανάβουν, η χόβολη βράζει, για τον καφέ, για το τσάι. Νερό στο πρόσωπο κρύο για άλλους, ζεστό για άλλους, λιγοστό ή άφθονο, καθαρό ή όχι αναλόγως πού είσαι.

Μετά δουλειά, δουλειές, τρεξίματα, φροντίδες, ευθύνες, χαρές, γέλια, καλαμπούρια, προβλήματα, λύσεις, αγάπες, θυμοί, λύπες, αφοσίωση, σκόρπισμα, κούραση, ξεκούραση κ.ο.κ. Διάλλειμα για φαγητό. Και πάλι δουλειά, δημιουργία ή και πόλεμο, στο γραφείο, στο αυτοκίνητο, στο χωράφι, στο σπίτι, στο δρόμο…στους δρόμους…Με πολλά χρήματα ή ίσως όχι και τόσα ή και καθόλου. Με Θεό, κάποιον θεό ή πολλούς ή και αδιάφορο.

Όλοι, ωστόσο άνθρωποι, διασυνδεδεμένοι, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Σε έναν κόσμο που αν τους δεις από ψηλά, ίσως, να μοιάζουν και με μυρμήγκια ή άλλες φορές με σκουλήκια, ή τίγρεις ή βραδύπους ή αητούς ή άλλες φορές με αγγέλους (με φως πολύ ή και λιγότερο).

Και προχωράει η ζωή και περνά ο χρόνος ο μετρήσιμος. Κάθε στιγμή, κάθε κάθε κάθε στιγμή.

Κι όλο αυτό – και πολύ ακόμα που είναι απερίγραπτο της παρούσης λόγω μεγέθους – το ζούμε εδώ, πάνω σε μια σφαίρα που ονομάζουμε Κόσμο μας.

Κι είναι εποχές – φορές που κάποιοι (πολλοί;) θέλουν πιότερο ο Κόσμος να είναι μεγάλος, ευρύχωρος, πλατύς, πιο με ελευθερία.

Κι είναι εποχές – φορές που κάποιοι (πολλοί;) θέλουν πιότερο ο Κόσμος να είναι σα μόνο δικός τους, μικρός, στενάχωρος, σκιαχτικός, πιο με πικρία.

Πάνω στην ίδια σφαίρα.

Που ο ήλιος ανατέλλει από την Ανατολή και δύει από τη Δύση. Τα πουλιά ξυπνούν τα ξημερώματα, οι γάτες χαλαρώνουν στα κλαδιά των δέντρων.

Τα ξυπνητήρια χτυπούν για πολλούς, τα κοκόρια λαλούν για άλλους, οι βραστήρες ανάβουν, η χόβολη βράζει, για τον καφέ, για το τσάι. Νερό στο πρόσωπο κρύο για άλλους, ζεστό για άλλους, λιγοστό ή άφθονο, καθαρό ή όχι αναλόγως πού είσαι.

Μετά δουλειά, δουλειές, τρεξίματα, φροντίδες, ευθύνες, χαρές, γέλια, καλαμπούρια, προβλήματα, λύσεις, αγάπες, θυμοί, λύπες, αφοσίωση, σκόρπισμα, κούραση, ξεκούραση κ.ο.κ. Διάλλειμα για φαγητό. Και πάλι δουλειά, δημιουργία ή και πόλεμο, στο γραφείο, στο αυτοκίνητο, στο χωράφι, στο σπίτι, στο δρόμο…στους δρόμους…Με πολλά χρήματα ή ίσως όχι και τόσα ή και καθόλου. Με Θεό, κάποιον θεό ή πολλούς ή και αδιάφορο.

Όλοι, ωστόσο άνθρωποι, διασυνδεδ…

Από το blog της ψυχολόγου Άρτεμις Αντωνίου

15.1.2025

Καρπαθιακά Νέα