ΤΑΚΗΣ ΜΟΥΣΑΦΙΡΗΣ: Για την Όλυμπο Καρπάθου :”Αισθάνομαι ότι είμαι από δω, ειναι ίσως από τα ωραιότερα μέρη στο κόσμο που επισκέφτηκα..”
γράφει ο Γιάννης Χατζηβασίλης
Με τον Τάκη Μουσαφίρη γνωριστήκαμε το καλοκαίρι του 2004, στη Ρόδο. Είχε έρθει με τη σύζυγο του, την Τώνια, για διακοπές. Στο Μαντράκι, εκεί που ζωγράφιζαμε, μόλις είχα τελειώσει ένα πορτρέτο όταν ένας κύριος, πολύ ευγενικός, με γενάκι, μου είπε ότι θα ήθελε να κάνει ένα πορτρέτο για την γυναίκα του. Πρότεινα του συναδέλφου μου, αν θέλει να το κάνει, γιατί δουλεύαμε συναδελφικά με τους άλλους ζωγράφους. Πιάσαμε συζήτηση, μου είπε ότι και αυτός ασχολείται με την τέχνη, είναι μουσικός, και σιγά-σιγά κατάλαβα ποιος ήταν.
Ένιωσα έκπληξη του είπα ότι μεγάλωσα με τα τραγούδια «Πες μου πού πουλάν καρδιές», «Σε μία στίβα καλαμιές αποκοιμήθηκα», «Κάνε κάτι να χάσω το τρένο». Με τη φωνή του Μητροπάνου, του Διονυσίου, της Σακελλαρίου.
Συζητήσαμε ειλικρινά και βαθυστόχαστα κι από τότε είπαμε ότι κάποτε θα βρισκόμαστε ξανά. Και ήρθε το καλοκαίρι του 2019 στην Κάρπαθο κι έψαχνε να με βρει γιατί ήθελε να συναντηθούμε. Βρεθήκαμε με την γυναίκα του, την Τώνια και κείνος μου είπε «ήθελα να το κάνεις εσύ το πορτραίτο». Περάσαμε ωραία εκείνη την ημέρα, τους άρεσε τόσο πολύ που μου υποσχέθηκαν ότι και το επόμενο Πάσχα θα το περνούσαν στην Όλυμπο. Όμως μας τύλιξε ο κορονοϊος.
Πήγαμε μαζί στο Μουσείο, στην εκκλησία, μιλήσαμε με τον Παπαγιάννη. Έπειτα περπατήσαμε την Όλυμπο, πήγαμε στο καφενείο, τόσο ωραία ένιωσε που τότε μου είπε συγκινημένος «θα ξανάρθω γιατί το χωριό παίζει μουσική από μόνο του». Μου είπε κάτι ακόμη που μου άρεσε. Στην εκκλησία υπάρχει το Α και το ω για τον Χρήστο για το Θεό κι ο Τάκης μου είπε «Κοίταξε αυτό το Α και το Ω, το έχουμε και στην εκκλησία μας, στα Γιάννενα, στην ωραία Πύλη. Μα αν βάλεις τα γράμματα Γ,Α,Π, θα βγει ΑΓΑΠΩ» αυτό το Αγαπώ έχω κρατήσει από τον Τάκη.
Μάλιστα θα έφτιαχνα το πορτρέτο του. Ο Τάκης έμεινε μέσα από τα τραγούδια του για πάντα ζωντανός. Τώνια κουράγιο, ξέρω πόσο πολύ αγαπημένοι ήσασταν. Πάντα θα τον θυμάμαι. Αλησμόνητος.
