Παράδοξες οι λέξεις
και το βάρος που φέρουν
λες: “” άγονη γραμμή “”
ποιος πήγε και την όρισε άγονη
κάποιος αποδέχτηκε
πως αυτή η θάλασσα δεν θα σπαρει
από φώς
κάποιος συμβιβάστηκε με το σκοτάδι
παραχώρησε παρόλαυτα γη και ύδωρ
όταν ήλθαν με ανταλλάγματα χρυσές αλυσίδες
όχι, ο θεός δεν απέρριψε τη θάλασσα αυτή
ούτε και τούς ανθρώπους τής
πήραν όμως έναν χάρακα και χάραξαν
μια γραμμή ανάμεσα στο μπόι τους
και το ανάστημα τους
έτσι δεν ψήλωσε κανείς πάνω από το σημείο
του βούρκου
έτσι δεν έσπειρε κανείς αυτή τη γη
με φως – κι αυτή είναι η μέγιστη ήττα
(Πλοιάρια ξανά φτιάχνεις
– ψυχές επαναστάτες γέννας)
παράξενο πράγμα οι λέξεις
λες: “άγονη γραμμή “
κι εννοείς: “άγονες ψυχές
κενές φωτός””
Παράδοξο αλήθεια
